Υπό τον τίτλο «Ποια Ευρώπη για τους Ολλανδούς», η γαλλόφωνη εφημερίδα του Βελγίου «L’ Echo» δημοσιεύει ανάλυση στην οποία επισημαίνει ότι αν στις σημερινές εκλογές επικρατήσει το Κόμμα της Εργασίας (PVDA), κερδίσει τη θέση του πρωθυπουργού, η Άγκελα Μέρκελ κινδυνεύει να χάσει έναν πολύτιμο σύμμαχο. Αναλυτικότερα αναφέρει τα εξής:
«Από ευρωπαϊκή άποψη, οι ολλανδικές εκλογές αποτελούν σύμβολο από μόνες τους. Από την αρχή της κρίσης χρέους, η Ολλανδία εκλαμβάνεται ως αρχέτυπο του κράτους ”του Βορρά”: μεγάλο υπερασπιστή της λιτότητας, αντίθετο σε κάθε γενναιοδωρία έναντι κρατών σε δύσκολη θέση, στο Νότο της ευρωζώνης. Όμως, την παραμονή της ψηφοφορίας, με ποσοστό αναποφάσιστων στο 43%, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα εάν οι ψηφοφόροι θα επιβεβαιώσουν ή όχι αυτή την κατεύθυνση. Ένα πράγμα πάντως είναι ξεκάθαρο: μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος θα κατευθύνει την ψήφο του σε σχέση με το όραμά του για την Ευρώπη. Η Ε.Ε. υπήρξε εξάλλου στην καρδιά της προεκλογικής εκστρατείας. Το γεγονός είναι σπάνιο, αλλά αρκετά λογικό, αφού εάν διεξάγονται πρόωρες εκλογές σήμερα, είναι γιατί το αντι-ευρωπαϊκό κόμμα του Bίλντερς, μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού, αρνήθηκε να στηρίξει το δημοσιονομικό σύμφωνο.
Πέρα από τα σύμβολα, αυτές οι εκλογές θέτουν ουσιαστικά ζητήματα στην Ευρώπη. Η Ολλανδία αποτελεί σύμμαχο-κλειδί της Γερμανίας στα θέματα δημοσιονομικής λιτότητας. Εάν ο Ρούτε παραμείνει, λογικά θα συνεχίσει να ευθυγραμμίζεται πάνω στη Γερμανία.
Εάν, αντίθετα, το Κόμμα της Εργασίας (PVDA) κερδίσει τη θέση του πρωθυπουργού, η Άγκελα Μέρκελ κινδυνεύει να χάσει έναν πολύτιμο σύμμαχο. Ο ίδιος ο Ρούτε άφησε να πλανάται η απειλή: ”Εάν άλλο κόμμα κερδίσει, κινδυνεύει να αναδείξει έναν άξονα Χάγης – Παρισίου. Η Γαλλία είναι η χώρα της υπερβολικής χρέωσης του κράτους, των υψηλών φόρων και της ισχνής οικονομικής ανάπτυξης”. Αυτό το θέμα φέρνει και εκείνο της θέσης της Χάγης αναφορικά με την Ελλάδα. Ο Ρούτε τοποθετήθηκε ξεκάθαρα ενάντια σε ένα τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Αθήνα, ενώ το Κόμμα της Εργασίας υποστήριζε την ιδέα να παραχωρηθεί περισσότερος χρόνος –επομένως χρήματα– στην Ελλάδα. Τέλος, η Ολλανδία πειραματίζεται απευθείας, θέτοντάς το σε δημοκρατική ψήφο, με το θέμα της διεύρυνσης εξουσιών των ευρωπαϊκών θεσμών. Όπως υπογράμμιζε ο Βέλγος Επίτροπος αρμόδιος σε θέματα ανταγωνισμού ντε Γκουχτ, ”πρόκειται για μία συζήτηση που όλα τα κράτη-μέλη θα διεξάγουν, αργά ή γρήγορα”. Στο Βέλγιο, θα είναι το 2014.»
