Το καλοκαίρι τούτο είναι πολύ διαφορετικό απ’ όλα τα άλλα. Η Ευρώπη δεν ασχολείται πια με την Ελλάδα αλλά με την ύπαρξή της την ίδια. Η δολοφονία της βουλευτή Τζο Κοξ στην Βρετανία επτά ημέρες πριν το δημοψήφισμα για το αν θα παραμείνει η χώρα στην ΕΕ είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος.
Μια προσεκτική ματιά στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες θα μας κανει να καταλάβουμε όλοι οτι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης ειναι ο στρουθοκαμηλισμός των ηγετών της. Είτε αυτοί έχουν κορυφαία θεσμικά αξιώματα στην καρδιά της ΕΕ, είτε είναι αρχηγοί κρατών, αρνούνται εδώ και χρόνια να δούν οτι η Ευρώπη πάσχει απο ιδέες, πάσχει απο αληθινούς ηγέτες και απο όραμα. Και γι’ αυτό επιπλέει στην πολιτική σκηνή ό,τι χειρότερο έχει να αναδείξει κάθε χώρα ξεχωριστά. Η Ευρώπη έχει χάσει τις αξίες της.
Η κατάσταση της Ευρώπης είναι απογοητευτική. Και δεν είναι μόνο η ανέχεια που υπάρχει. Δεν είναι μόνο τα προβλήματα που κρύβουμε κάτω από το χαλί.
Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά:
Η Γαλλία κλυδωνίζεται απο πολιτική και οικονομική αστάθεια με τον Πρόεδρό της να ζει στον δικό του μαγικό κόσμο. Στο παλμαρέ του, εκτός από την αποτυχία να αποτρέψει τις πλέον πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο έδαφός του, θα προστεθεί πλέον και ένα απο το πιο στρατοκρατούμενα EURO, τα πιο αποτυχημένα όλων των εποχών, με τη βία να κερδίζει με μεγάλο σκορ το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Ο πολιτικός αυτός, έχει πάψει εδώ και μήνες να αφουγκράζεται τις ανάγκες της γαλλικής κοινωνίας και έχει μια ιδιότυπη ασυλία απέναντι στους ευρωπαικούς θεσμούς. Ας μην ξεχνάμε επισης οτι πρόσφατα ο ίδιος ο Ντάισελμπλουμ κατηγόρησε τον Πρόεδρο της Κομισιόν οτι κάνει τα στραβά μάτια απέναντι στην Γαλλία και τους ελλειμματικούς προϋπολογισμούς της. Για να πάρει την απάντηση ότι αυτό γίνεται επειδή «είναι η Γαλλία»….
Το ιδιο συμβαίνει και στη Βρετανία με τον Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος προχώρησε στην απόφαση να προκηρύξει δημοψήφισμα χωρίς να σκεφτεί τα εθνικιστικά πάθη τα οποία θα ξυπνήσει! Και ανθρώπους όπως ο ακροδεξιός Φάρατζ να έρχονται και πάλι στο επίκεντρο και να γιγαντώνονται και να φτάσουμε στο σημείο το δημοψήφισμα να βαφτεί με το αίμα μιας νέας γυναίκας.
Η Άνγκελα Μέρκελ από την άλλη, βλέπει το άστρο της να δύει και προσπαθεί να σώσει την υστεροφημία της. Θυμηθείτε ότι όταν αποφάσισε να υψώσει το ανάστημά της απέναντι στους ξενοφοβικούς, έκλεισαν τα σύνορα της Ευρώπης.
Οι λαοί της Ευρώπης έχουν πάψει εδώ και καιρό να την αγαπούν και να πιστεύουν σε αυτήν. Γιατι πολύ απλά η ενωμένη Ευρώπη έγινε Ευρώπη- μπαμπούλας με ηγέτες νωθρούς και χωρίς . Και φυσικά δεν ειναι η Ευρώπη που όλοι αγαπήσαμε.
Η δολοφονία της Τζο Κοξ ειναι ισως η πρώτη κλωστή από το πουλόβερ της Ευρώπης που έχει αρχίσει ήδη να ξηλώνεται.
Έγραψε κάποιος στο Twitter ότι όποιος σπέρνει εθνικισμό θερίζει πτώματα και δυστυχώς το πρώτο θύμα είναι ήδη γεγονός…
