Η Ντέζυ με τον αριθμό 14 στο δεν είναι οποιαδήποτε αγελάδα. Είναι μεταλλαγμένη και “κατασκευασμένη” ειδικά για να παράγει γαλατάκι υποαλλεγρικό, αλλά πλούσιο για τα παιδάκια που έχουν αλλεργία στο αγελαδινό γάλα.
Περίπου το 2% έως 3% των νεογέννητων μωρών εμφανίζουν αλλεργικές αντιδράσεις στο αγελαδινό γάλα και είναι αυτά τα οποία πρωτίστως αφορά το νέο γάλα.
Οι ερευνητές του ερευνητικού κέντρου AgResearch και του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του πανεπιστημίου Γουαϊκάτο, με επικεφαλής τον δρα Γκετζ Λέιμπλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC, τροποποίησαν το DNA της αγελάδας έτσι ώστε παράγει γάλα χωρίς μια συγκεκριμένη πρωτεϊνη, την β-λακτοσφαιρίνη. Η τελευταία πυροδοτεί αλλεργικές αντιδράσεις σ’ ορισμένους ανθρώπους και σ’ αυτήν οφείλεται ένα μεγάλο ποσοστό από τις βρεφικές αλλεργίες στο γάλα. Η εν λόγω αινιγματική ουσία -για την οποία δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί με βεβαιότητα ποιός είναι ο ρόλος που παίζει στον οργανισμό- υπάρχει στο αγελαδινό αλλά όχι στο ανθρώπινο γάλα.
Η αγελάδα με την ονομασία «Μαργαρίτα» και με την κατάλληλη τροποποίηση στο γενετικό κώδικά της δεν έχει ακόμα γεννήσει και δεν έχει παράγει γάλα με φυσιολογικό τρόπο, αλλά οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ορμόνες για να επιταχύνουν την παραγωγή του γάλατός της. Όλα τα δείγματα γάλατος που ελήφθησαν από το ζώο, δεν περιείχαν καθόλου την αλλεργιογόνα β-λακτοσφαιρίνη. Οι νεοζηλανδοί ερευνητές δήλωσαν ότι η τεχνική τους (η λεγόμενη «παρεμβολή RNA», που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά σε ζώο της κτηνοτροφίας) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ευρέως στο μέλλον για τη γενετική τροποποίηση ενός μεγάλου αριθμού ζώων.
Ο καθηγητής Κιθ Κάμπελ του βρετανικού πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, ο οποίος ήταν μέλος της ομάδας που κλωνοποίησε το πρόβατο «Ντόλι», δήλωσε ότι το μεγάλο ερωτηματικό που πρέπει πλέον να απαντηθεί, είναι πόσο χρόνο θα διαρκέσει αυτή η γενετική τροποποίηση. Όπως είπε, οι νεοζηλανδοί επιστήμονες θα πρέπει να αποδείξουν ότι η έλλειψη της αλλεργιογόνας ουσίας από το γάλα του ζώου διαρκεί όσο ζει η αγελάδα και, επιπλέον, ότι μεταφέρεται και στους απογόνους της.
«Η τεχνική δεν φαίνεται να ενέχει κανένα κίνδυνο. Αν ήταν τοξική, το ζώο θα είχε πεθάνει», δήλωσε ο καθηγητής ζωικής βιοτεχνολογίας του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου Μπρους Γουάιτλο.
Όμως οργανώσεις κατά των μεταλλαγμένων εμφανίστηκαν πιο επιφυλακτικές, με δεδομένο μάλιστα ότι η τροποποιημένη νεοζηλανδική αγελάδα γεννήθηκε χωρίς ουρά – κάτι που πάντως οι νεοζηλανδοί ερευνητές θεώρησαν άσχετο με την παρεμβολή στο DNA της. Εκπρόσωπος της οργάνωσης GM Freeze τόνισε ότι «πριν η όλη έρευνα προχωρήσει κι άλλο, πρέπει (σ.σ. οι ερευνητές) να σιγουρευτούν ποιά ήταν η αιτία για το γενετικό ελάττωμα του (θηλυκού) μοσχαριού, καθώς μπορεί να υπάρχει σχέση με τη γενετική τροποποίηση». Όπως είπε, η κατανόηση για το ρόλο των γονιδίων και το πώς αλληλεπιδρούν, είναι ακόμα πολύ ελλιπής.