Παρασκευή, 29 Νοε.
17oC Αθήνα

Η καταραμένη ζωή της Σίλβια Κριστέλ που έγινε παγκοσμίως διάσημη ως «Εμμανουέλα»

(Photo by FilmPublicityArchive/United Archives via Getty Images)
(Photo by FilmPublicityArchive/United Archives via Getty Images)

Το όνομά της υπήρξε συνώνυμο της σεξουαλικής απλευθέρωσης και των ερωτικών φαντασιώσεων, ειδικότερα σε εποχές όπου η πρόσβαση σε ερωτικές ταινίες ήταν απείρως περιορισμένη. Για την ακρίβεια όχι ακριβώς το δικό της όνομα αλλά της ηρωίδας που υποδύθηκε, της θρυλικής «Εμμανουέλας».

Ο λόγος για την Σίλβια Κριστέλ, την πρωταγωνίστρια της ταινίας «Εμμανουέλα», μια άγνωστη 20χρονη ηθοποιό που μετατράπηκε – σε μια νύχτα – σε παγκόσμιο σύμβολο σεξουαλικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ’70. 

Το όνομα της Κριστέλ έγινε συνώνυμο με αυτό της ηρωίδας του φιλμ και η ηθοποιός πρωταγωνίστησε σε αρκετές από τις συνέχειες της ταινίας, αλλά και σε πιο mainstream ταινίες. 

H ίδια πάντως ένιωθε εγκλωβισμένη στην εικόνα του sex symbol που την ακολουθούσε μέχρι το τέλος της ζωής της (μόλις στα 60 από καρκίνο) αλλά και μετά θάνατον.

Ο βιασμός στα 9

Έξι χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, τον Οκτώβριο του 2012, η Σίλβια Κριστέλ δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της.

Γεννημένη στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας, πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο πανδοχείο των γονιών της. Εκεί είχε μία πολύ τραυματική εμπειρία, από αυτές που δεν ξεχνιούνται. Ήταν μόλις 9 ετών όταν κακοποιήθηκε σεξουαλικά από πελάτη.

Σε ηλικία 17 ετών πήρε μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς και κέρδισε. Στα 21 της στέφθηκε Miss TV Holland και Miss TV Europe και λίγο καιρό αργότερα ο Βέλγος συγγραφέας και φίλος της Χιούγκο Κλάους (Hugo Claus) την ενθάρρυνε να ασχοληθεί με την υποκριτική. 

Όταν η Σίλβια έγινε Εμμανουέλα

Το 1974 η Σίλβια έγινε ευρέως γνωστή ως Εμμανουέλα, αφού πρωταγωνίστησε στην ομώνυμη ερωτική ταινία με τεράστια επιτυχία με εκατομμύρια κόσμο να συρρέει στους κινηματογράφους για να τη δει.

Είχε ήδη εμφανιστεί γυμνή στην ταινία «Because of the Cats», όταν έπεσε τυχαία στην οντισιόν για την ταινία Emmanuelle, αφού την είχαν στείλει σε ένα κάστινγκ για μια διαφήμιση στη διπλανή αίθουσα.

Μιλώντας στην Evening Standard το 1994, είπε ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα να πείσει τον σκηνοθέτη Just Jaeckin για την καταλληλότητά της για τον ρόλο.

«Μου ζήτησε να βγάλω το φόρεμά μου», είπε. «Ευτυχώς ήταν ένα εύκολο φόρεμα για να το βγάλω. Είχε λουράκια, τα έβγαλα και απλά έπεσε. Συνέχισα να μιλάω και να καπνίζω γυμνή. Δεν είχα καμία αναστολή. Είχα κάνει γυμνό μόντελινγκ και σκέφτηκε ότι ήμουν πολύ χαριτωμένη».

Ακολούθησαν άλλες έξι συνέχειες της ταινίας «Εμμανουέλα», ενώ η ηθοποιός πήρε μέρος και σε άλλες παραγωγές, όπως η «Μάτα Χάρι» και ο «Εραστής της Λαίδης Τσάτερλυ».

Οι ρόλοι της ήταν πάντα της μοιραίας γυναίκας και της ερωμένης, εικόνα από την οποία δεν κατάφερε να ξεφύγει ποτέ, ούτε καν όταν πέθανε.

Η ηθοποιός, με γονείς αλκοολικούς, γρήγορα έμπλεξε με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

«Μερικές φορές χρειαζόμουν ένα ποτηράκι πριν κάνω ορισμένες σκηνές», είπε.

«Σίγουρα με παρηγορούσε και μου έδινε κουράγιο. Αλλά στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι σχεδόν δεν μπορούσα να ξεκινήσω μια μέρα χωρίς ποτό».

Ερωτικές σχέσεις και ναρκωτικά

Η προσωπική της ζωή ήταν άστατη. Έκανε ερωτικούς δεσμούς πάντα με μεγαλύτερους άντρες.

Ο πρώτος της σύντροφος ήταν ο κατά 27 χρόνια μεγαλύτερός της Βέλγος ηθοποιός, Χιούγκο Κλάους, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο το 1975. Η σχέση τους έληξε όταν η Σίλβια ερωτεύτηκε τον επόμενο σύντροφό της, το Βρετανό ηθοποιό, Ίαν ΜακΣέιν, επίσης κατά πολύ μεγαλύτερό της.

Ο ΜακΣέιν υποσχέθηκε στη Σίλβια μια καριέρα στην Αμερική και το ζευγάρι μετακόμισε στο Λος Άντζελες. Η επιτυχία δεν ήρθε ποτέ. Η σχέση τους ήταν προβληματική και εκείνη κατέληξε στα ναρκωτικά.

Η Σίλβια Κριστέλ ξεκίνησε να κάνει συστηματική χρήση κοκαΐνης και αυτή ήταν η αρχή της κατάρρευσής της και το τέλος της καριέρας της. 

Μετά το χωρισμό της από τον ΜακΣέιν, παντρεύτηκε δύο φορές. Η μία ήταν με τον Αμερικανό εκατομμυριούχο Alan Turner, ο οποίος έληξε τον γάμο τους μετά από πέντε μήνες, λέγοντας στην Κρίστελ ότι είχε κάνει ένα τρομερό λάθος.

Ο δεύτερος σύζυγός της, ο επίδοξος σκηνοθέτης Philippe Blot, την έπεισε να χρηματοδοτήσει τις ταινίες του, οι οποίες ήταν μία σκέτη εισπρακτική καταστροφή.

Εκτός από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, η Κριστέλ ήταν μανιώδης καπνίστρια από τα 11 της.

Το 2001 διαγνώστηκε με καρκίνο στο λάρυγγα. Ακολούθησε αγωγή με χημειοθεραπείες, αλλά ο καρκίνος προχώρησε στα πνευμόνια της και η ηθοποιός άφησε την τελευταία της πνοή στις 17 Οκτωβρίου 2012 στο νοσοκομείο. Ήταν μόλις 60 ετών.

Το 2006 είχε δημοσιεύσει την αυτοβιογραφία της με τον τίτλο «Γυμνή».

«Η ζωή μου ως αληθινή σταρ κράτησε περίπου 10 χρόνια. Τελείωσε ακριβώς τη στιγμή που άρχισα να πιστεύω σε αυτό».

Το remake της ταινίας ξενέρωσε τους κριτικούς

Το κλασικό ερωτικό δράμα «Emmanuelle» επιστρέφει 50 χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία που «σόκαρε» το κοινό το 1974, λόγω των πολλών ερωτικών σκηνών.

Η πρωτότυπη ταινία με την Σίλβια Κριστέλ αφηγείται τις ερωτικές περιπέτειες μιας Γαλλίδας που ταξιδεύει στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης αναζητώντας νέες σεξουαλικές εμπειρίες.

Στη νέα της έκδοση, σε σκηνοθεσία της Audrey Diwan και με πρωταγωνίστρια τη Γαλλίδα ηθοποιό, Noemie Merlant, η ταινία παρουσιάζει μια αναθεωρημένη ιστορία της σεξουαλικής αφύπνισης της ηρωίδας.

Η ταινία γυρίστηκε στο Χονγκ Κονγκ και βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Εμμανουέλ Αρσάν, στο οποίο βασίστηκε και η πρώτη «Εμμανουέλα» το 1974.

Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά. Στο ριμέικ δεν περιλαμβάνονται έντονες σεξουαλικές σκηνές, με τη σκηνοθέτιδα να προσπαθεί να «προστατεύσει» τη γυναικεία σεξουαλικότητα και να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό.

«Η ταινία είναι για το πώς αντιμετωπίζουμε την ευχαρίστηση στην κοινωνία μας. Όχι μόνο τη σεξουαλική απόλαυση. Αν οι άνθρωποι θέλουν να δουν σκηνές σεξ, έχουν στο διαδίκτυο» είπε σε δηλώσεις της στους Times. 

Ωστόσο, παρά την προσπάθειά της, η ταινία δεν κέρδισε τους κριτικούς. 

«Μπορεί να θεωρηθεί απογοήτευση κι ένα μεγάλο ξενέρωμα. Στο μόνο που διαφέρει είναι σε μια σημαντική μείωση του σεξουαλικού περιεχομένου» έγραψε το Variety.

«Απογοητευτικά κούφιο» χαρακτήρισε το ριμέικ το IMBD.

Κάποιοι κριτικοί πάλι, φάνηκαν να εκτιμούν αυτή τη φεμινιστική προσέγγιση της νέας ταινίας, με το Cine Europa να την επαινεί επειδή «τοποθετεί τη γυναίκα στο προσκήνιο ως ένα επιθυμητό υποκείμενο, γεμάτο ομορφιά, κινηματογραφική δύναμη και αισθησιασμό».

Κόσμος Τελευταίες ειδήσεις