Τις τελευταίες ώρες Ολλανδία και Τουρκία επιδίδονται σε έναν ανηλεή διπλωματικό "πόλεμο", ο οποίος ίσως να μην έχει αιτία μόνο τις απαγορεύσεις της Χάγης σε Τούρκους υπουργούς να κάνουν προεκλογικές συγκεντρώσεις στο έδαφός της. Η ιστορία πάει πίσω στον Μάρτιο του ’16 όταν έγινε η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό και έρχεται στο φως, μαζί με πολλά άλλα, από ένα βιβλίο για την Άγκελα Μέρκελ και τους χειρισμούς της στο προσφυγικό.
Το βιβλίο Driven by Events: Merkel’s Refugee Policy (Οδηγούμενη από τα γεγονότα: Η πολιτική της Μέρκελ στο προσφυγικό) του δημοσιογράφου της Die Welt Ρόμπιν Αλεξάντερ κυκλοφορεί από σήμερα Δευτέρα (13.03.2017) και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της πολιτικής Μέρκελ. Από το γιατί επέλεξε, εκπλήσσοντας πολλούς τον Σεπτέμβριο του 2015 να κρατήσει ανοιχτά τα σύνορα της Γερμανίας μέχρι μια μυστική συμφωνία ανάμεσα σε εκείνη, τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε και τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Αχμέντ Νταβούτογλου κατά τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών τον Μάρτιο του 2016, όταν επιτεύχθηκε η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας.
Η συμφωνία ανάμεσα στην καγκελάριο της Γερμανίας, τον Ολλανδό πρωθυπουργό και προεδρεύοντα τότε της Ε.Ε. και τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας είχε μείνει μυστική από τους υπόλοιπους ηγέτες των κρατών μελών της Ένωσης.
Όπως αποκαλύπτεται από τη Die Welt «η καγκελάριος Μέρκελ και ο Ολλανδός πρωθυπουργός Ρούτε, η χώρα του οποίου προήδρευε τότε στην ΕΕ, κατά τις διαπραγματεύσεις για τη προσφυγική συμφωνία είχαν δώσει στην Τουρκία συγκεκριμένες υποσχέσεις, ότι η ΕΕ θα έπαιρνε 150.000 με 250.000 Σύρους πρόσφυγες κατευθείαν από την Τουρκία. Η συμφωνία που έγινε ανάμεσα στη Μέρκελ, τον Νταβούτογλου και τον Ρούτε παρουσιάστηκε την επόμενη μέρα στο Συμβούλιο Κορυφής αιφνιδιαστικά ως τουρκική πρόταση. Οι 28 ενέκριναν το τελικό ανακοινωθέν του Συμβουλίου υιοθετώντας τη συμφωνία για «ανθρωπιστικούς λόγους», αναφέρει η εφημερίδα.
«Ο ακριβής αριθμός των προσφύγων ωστόσο δεν αναφέρθηκε στους υπολοίπους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Επρόκειτο για μια συμφωνία “κυρίων”. Το επιβεβαιώνουν και αρκετοί που αναμείχθηκαν τότε στις διαπραγματεύσεις», καταλήγει το άρθρο, που βασίζεται στα όσα αναφέρονται στο βιβλίο του Αλεξάντερ.
Υπάρχουν όμως στο βιβλίο του δημοσιογράφου της Die Welt κι άλλες αποκαλύψεις, οι οποίες αφορούν αποκλειστικά στην ίδια τη Μέρκελ και στο γιατί ακολούθησε την πολιτική των ανοιχτών συνόρων το ’15. Τότε, σύμφωνα με το βιβλίο, η Μέρκελ ήταν στο μεταίχμιο για το τι πρέπει να κάνει, να κλείσει ή όχι τα σύνορα για τους πρόσφυγες.
Μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου και ενώ η προσφυγική κρίση ήταν στο απόγειό της, η Μέρκελ δεν είχε αποφασίσει τι θα έκανε. Όταν αξιωματούχοι της γερμανικής κυβέρνησης την προειδοποίησαν πως θα μπορούσαν σε διάστημα μιας εβδομάδας να περάσουν στη Βαυαρία από τα Βαλκάνια 40.000 πρόσφυγες, εν κυπτώ (τα media το γνώριζαν αλλά τους ζητήθηκε να μην δημοσιοποιήσουν την είδηση) αποφασίστηκε να αναπτυχθούν εκατοντάδες αστυνομικοί στα σύνορα με την Αυστρία.
Τους είχε δοθεί η εντολή να είναι έτοιμοι να προστατεύουν με κάθε τρόπο τα σύνορα από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Μια ειδική εντολή από την αστυνομία ανέφερε πως η αστυνομία θα έπρεπε να μην επιτρέψει την είσοδο στη Γερμανία σε όσους δεν είχαν βίζα.
Αλλά η Μέρκελ δίσταζε να εφαρμόσει την αστυνομική οδηγία και σύμφωνα με τον Αλεξάντερ, ζήτησε τον υπουργό Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ να θέσει κάποια ερωτήματα στους επικεφαλής της αστυνομίας: «Τι θα συμβεί αν 500 πρόσφυγες με παιδιά στην αγκαλιά τους αρχίσουν να τρέχουν προς τους συνοριοφύλακες; Μπορούμε να “ζήσουμε” με τις εικόνες αυτές;».
“Για την ιστορία, η καγκελάριος φοβήθηκε τις εικόνες πάνοπλων Γερμανών αστυνομικών να αντιμετωπίζουν πολίτες στα σύνορά μας”, γράφει ο Αλεξάντερ. Παρά τις αντιρρήσεις του κομισάριου της αστυνομίας πως οι αστυνομικοί θα δρούσαν στα πλαίσια του νόμου, η Μέρκελ ανησυχούσε και για τις νομικές συνέπειες μιας απαγόρευσης και ζήτησε αλλαγές στο κείμενο της οδηγίες. Και αυτή η αλλαγή έλεγε πως “πολίτες από τρίτες χώρες που ζητούν άσυλο θα μπορούν να εισέρχονται στη Γερμανία ακόμη κι αν δεν έχουν τα απαραίτητα έγγραφα”.
Έτσι, η Γερμανία δέχτηκε 1,1 εκατομμύριο πρόσφυγες, κάτι που προκάλεσε θετικό κύμα αντιδράσεων, εξαιτίας της στάσης της χώρας μόλις λίγες μέρες αφού η φωτογραφία του νεκρού Αίλάν Κουρντί στα παράλια της Αλικαρνασσού είχε σοκάρει τους πάντες. Η Μέρκελ ακολούθησε το “κύμα” ευφορίας για την πολιτική της που κατέκλεισε τη γερμανική κοινή γνώμη. Επισκέφτηκε τους πρόσφυγες, έβγαλε selfies μαζί τους.
“Οι selfies δεν ήταν προγραμματισμένες, τα ανοιχτά σύνορα δεν ήταν προγραμματισμένα. Αλλά μετά ήρθε το κύμα απίστευτης έκστασης στη Γερμανία και ακολούθησε την κοινή γνώμη όπως πάντα. Η Μέρκελ κυβερνά με βάση τις δημοσκοπήσεις” γράφει ο Αλεξάντερ.
“Στο τέλος, η Μέρκελ αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη, ακόμη κι όταν όλα ήταν έτοιμα για να κλείσουν τα σύνορα και έτσι έμειναν ανοιχτά, χωρίς ρητή απόφαση” γράφει ο Γερμανός δημοσιογράφος, που θεωρεί πως η “γενναιοδωρία” της Μέρκελ στο προσφυγικό βοήθησε στο να δημιουργηθεί “αγωνία για το μεταναστευτικό”, που συνέβαλε στην άνοδο του ακροδεξιού κόμματος “Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD)”, στο Brexit και μοιραία στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ.
Πηγή: Deutsche Welle, rt.com
