Σαν σήμερα πριν από 96 χρόνια, ο διαβόητος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε σχεδίασε και εκτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία των ΗΠΑ, που έμεινε στην ιστορία ως «Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου».
Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, μια μέρα αφιερωμένη στον έρωτα, διάλεξε ο Νο 1 γκάνγκστερ της Αμερικής, Αλ Καπόνε για να εξοντώσει την αντίπαλη συμμορία στο Σικάγο, αυτή του Μπαγκς Μοράν σε μια αποθήκη της αμερικανικής μεγαλούπολης.
Η ημέρα των ερωτευμένων για πολλούς, ήταν μια ημέρα αιματοκυλίσματος για τις ΗΠΑ.
Επτά μέλη της συμμορίας του Μπαγκς Μόργκαν «Στη Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου» πέφτουν νεκρά σε ένα γκαράζ του Σικάγο.
Ο Αλ Καπόνε υπήρξε o Νο 1 γκάνγκστερ της Αμερικής και έβγαζε εκατομμύρια δολάρια μέσα από το λαθρεμπόριο του αλκοόλ, την πορνεία και τα τυχερά παιχνίδια.
Ήταν τόσο διαβόητος ώστε το όνομά του και ο όρος «μαφιόζος» να είναι σχεδόν συνώνυμα.
Με την χαρακτηριστική του εμφάνιση, μαλλιά κολλημένα και χτενισμένα πίσω, ριγέ κοστούμι, μαντήλι στο τσεπάκι του σακακιού και καπέλο, βρέθηκε στο επίκεντρο του οργανωμένου εγκλήματος για μια ολόκληρη δεκαετία.
Ο Αλφόνσι Γκάμπριελ Καπόνε, γιος μεταναστών από την Ιταλία, γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1899, και από νωρίς έμαθε από πρώτο χέρι τι εστί συμμορία. Απέκτησε το παρατσούκλι «Scarface», καθώς ένας καβγάς τον άφησε με μία χαρακιά στο μάγουλο.
Έως το 1920, ο Καπόνε είχε μετακομίσει στο Σικάγο και βοηθούσε τον Ιταλό – Αμερικάνο γκάνγκστερ και αρχηγό της Μαφίας του Σικάγο Τζόνι Τόριο στις παράνομες επιχειρήσεις του: λαθρεμπόριο αλκοόλ, τζόγος και μαστροπεία.
Ο Τόριο αποσύρθηκε το 1925 έπειτα από μία απόπειρα δολοφονίας του, με τον Καπόνε να αναλαμβάνει τα ηνία της εγκληματικής οργάνωσης, σε ηλικία 26 ετών!
Η ποτοαπαγόρευση, που έκανε παράνομη στις ΗΠΑ την παρασκευή και πώληση του αλκοόλ και διήρκεσε από το 1920 έως το 1933, αποδείχθηκε εξαιρετικά επικερδής για τους γκάνγκστερς.
Ο Ιταλός Αλ Καπόνε με τη συμμορία του κυριαρχούσε στο νότιο τμήμα του Σικάγο. Ο Μπαγκς Μοράν με τους ιρλανδογερμανούς του στο βόρειο.
Το μεγάλο στοίχημα για τους δύο γκάνγκστερ ήταν τα εκατομμύρια δολάρια από την παράνομη διακίνηση του αλκοόλ.
Κανείς από τους δύο δεν διατεθειμένος να κάνει πίσω.
Το 1929, ανήμερα της εορτής του Αγίου Βαλεντίνου, ο Αλ Καπόνε αποφάσισε να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τον μεγάλο αντίπαλό του.
Πέρα από το λαθρεμπόριο αλκοόλ, ο Αλ Καπόνε, είχε κι άλλους ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Μοράν καθώς είχε σκοτώσει μερικούς δικούς του. Ο Αλ Καπόνε ζητούσε εκδίκηση.
Το σχέδιο για την εξόντωση του Μοράν επεξεργάστηκε το πρωτοπαλίκαρό του Βιτσέντζο Τζιμπάλντι, γνωστός με το ψευδώνυμο Τζακ Μακ Γκαρν και με το παρατσούκλι «Πολυβόλο».
Θα του έκλεινε ένα ραντεβού σε μέρος της επιλογής του, με δέλεαρ ένα φορτίο ακριβού ουίσκι. Οι άνθρωποι του Καπόνε μεταμφιεσμένοι σε αστυνομικούς θα αναλάμβαναν τα υπόλοιπα…
Το μακελειό σε μια αποθήκη στο Σικάγο έμεινε στην ιστορία ως «η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου». Παράλληλα ήταν αρχή του τέλους και για τους δύο γκάνγκστερ.
Το μοιραίο ραντεβού και η σφαγή
Το ραντεβού κλείστηκε για τις 10:30 το πρωί της 14ης Φεβρουαρίου 1929, σε μια αποθήκη στο βόρειο Σικάγο με τον Μοράν να πέφτει στην παγίδα. Τα πάντα ήταν πολύ καλά μελετημένα και λεπτομερώς σχεδιασμένα από τους άνδρες του Αλ Καπόνε.
Τίποτα δεν θα πήγαινε στραβά. Ή τουλάχιστον έτσι υπολόγιζαν τα πρωτοπαλίκαρα του Αλ Καπόνε.
Από νωρίς έμεναν στημένοι σε καίρια σημεία πέριξ της αποθήκης.
Μόλις ένας άνδρας, που έμοιαζε με τον Μοράν, μπήκε στην αποθήκη για να ολοκληρώσει την συμφωνία με το παράνομο αλκοόλ, οι τρεις υποτιθέμενοι αστυνομικοί μπήκαν στο χώρο αναγκάζοντας και τα επτά άτομα που βρίσκονταν εκεί να στηθούν στον τοίχο.
Στη συνέχεια άνοιξαν πυρ και τους γάζωσαν με τα αυτόματα Τόμσον. Κανείς δεν επέζησε.
Από τους επτά νεκρούς, πέντε ήταν μέλη της συμμορίας του Μοράν, ένας συνεργαζόμενος μικροκακοποιός κι ένας μηχανικός που βρισκόταν εκεί για να επισκευάσει ένα αυτοκίνητο της συμμορίας.
Ο Μοράν σώθηκε επειδή είχε αργήσει στο ραντεβού κι όταν έφτασε πρόλαβε να δει τους «αστυνομικούς» και φρόντισε να γίνει καπνός.
Ο τόπος της «Σφαγής του Αγίου Βαλεντίνου» (2122 Ν. Clark Street) έγινε τουριστική ατραξιόν μέχρι το 1967, όταν η αποθήκη κατεδαφίστηκε.
Τα τούβλα του αιματοβαμμένου τοίχου της εκτέλεσης πουλήθηκαν σε δημοπρασία στον καναδό επιχειρηματία Τζορτζ Πάτεϊ, ο οποίος τον ξανάχτισε μέσα σε μπαρ που διατηρούσε στο Βανκούβερ.
Η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου αποτέλεσε, έμπνευση για αρκετές ταινίες και τραγούδια. Ξακουστή είναι η ταινία Το Μακελειό του Αγίου Βαλεντίνου.
Η πτώση του Αλ Καπόνε και το μαρτυρικό τέλος
Αυτή η μαζική δολοφονία ήταν και η αφορμή που έψαχναν οι Αρχές για να συλλάβουν τον Καπόνε. Η πρώτη απόπειρα στάθηκε άκαρπη αλλά η τύχη θα του χαμογελούσε για ένα χρόνο ακόμα.
Το πιο παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ένας από τους πιο περιβόητους γκάνγκστερ όλων των εποχών, που είχε υπό τον έλεγχό του μία εγκληματική αυτοκρατορία και είχε παραγγείλει την εκτέλεση πολλών εχθρών του, δεν καταδικάστηκε ποτέ για φόνο! Τελικά μπήκε στη φυλακή για φοροδιαφυγή.
Το πώς είχε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να μείνει έξω από την φυλακή;
Δωροδοκούσε αξιωματούχους του Σικάγο, τρομοκρατούσε τους μάρτυρες, διατηρούσε διάφορα κρησφύγετα.
Έναν χρόνο μετά την σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου, το 1931, οι Αρχές τον συνέλαβαν. Τα στοιχεία αυτή τη φορά επαρκούσαν ενώ η προσφιλής τακτική του δωροδοκίας αυτή τη φορά δεν ευδοκίμησε.
Ο Αλ Καπόνε καταδικάζεται σε 11 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 50.000 δολαρίων.
Το 1932 μεταφέρθηκε στις φυλακές της Ατλάντα και εν μέσω κατηγοριών ότι είχε καταφέρει να χειραγωγήσει το σύστημα για να έχει ευνοϊκή μεταχείριση μεταφέρθηκε σε αυτές του Αλκατράζ, που ήταν υψίστης ασφαλείας.
Λίγο μετά το 1935 άρχισε να δείχνει συμπτώματα συφιλιδικής παράνοιας.
Νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο. Τον τελευταίο χρόνο της ποινής του βρισκόταν στο Τέρμιναλ Άιλαντ της Καλιφόρνια.
Αποφυλακίστηκε στις 16 Νοεμβρίου του 1939 αφού πλήρωσε σχεδόν 40.000 δολάρια και αποσύρθηκε στο κτήμα του στη Φλόριντα.
Ο μεγάλος του αντίπαλος αναγκάστηκε να κλέβει τράπεζες για να βγάζει τα προς το ζην. Όλα τελείωσαν ύστερα από την άνοδο του Φράνκλιν Ντ. Ρούζβελτ το 1933, όταν και κατάργησε την ποτοαπαγόρευση.
Ο Αλ Καπόνε πέθανε σε ηλικία 48 ετών, στις 25 Ιανουαρίου 1947, έχοντας ταλαιπωρηθεί από καρδιακά προβλήματα, παράνοια και εφιάλτες.
Φημολογείται ότι συχνά φώναζε το όνομα «Τζίμι», ενός εκ των θυμάτων της σφαγής του Αγίου Βαλεντίνου.