Ο Άγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς ο Ιατρός, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόϊνο-Γιασενέτσκι, γεννήθηκε το 1877 στο Κερτς της χερσονήσου Κριμαίας. Το 1920 εξελέγη καθηγητής της ανατομίας και χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης. Παντρεύτηκε τη νοσοκόμα Άννα Βασιλίγιεβνα με την οποία απέκτησαν 4 παιδιά.
Σε ηλικία 38 ετών έχασε τη σύζυγό του από φυματίωση. Δεν ξαναπαντρεύτηκε, και επισκεπτόταν τον τάφο της συχνά όταν το επέτρεπαν οι συνθήκες της ταραχώδους ζωής του. Εργαζόταν αδιάκοπα όλη τη διάρκεια της ημέρας πάνω στην επιστημονική του μελέτη, βαθιά προσηλωμένος στο όνειρό του: να σώζει ανελλιπώς ολοένα και περισσότερες ζωές, ανακουφίζοντας τον άνθρωπο από τον πόνο και το κακό.
Στην προσπάθειά του αυτή πολλές φορές έφτανε στην υπερκόπωση όμως δεν τα παράταγε αφού αντλούσε δύναμη μέσα από πολύωρη προσευχή και αγάπη του για τον Χριστό.Ο ίδιος υπέστη φοβερά μαρτύρια,φυλακίσεις,εξορίες και διωγμούς εξαιτίας της βαθιάς πίστης και ανυποχώρητης ομολογίας της ορθόδοξης πίστης του μπροστά σε δικαστήρια ή κρατικούς αξιωματούχους.
Ο άγιος Λουκάς ως ιατρός δημοσίευσε σαράντα επιστημονικά έργα. Τα πρώτα 12 χρόνια της δραστηριότητάς του είχε ήδη δημοσιεύσει τα δεκαεννέα από τα σαράντα έργα του. Τον απασχολούσε πολύ η γενική αναισθησία, που όπως έλεγε, την εποχή εκείνη «ήταν πολύ πιο επικίνδυνη από την ίδια τη χειρουργική επέμβαση». Γύρω στο 1909 κατάφερε να βρει έναν απλό και σίγουρο μαζί τρόπο τοπικής αναισθησίας. Με τη δική του μέθοδο έκανε 538 εγχειρήσεις με μεγάλη επιτυχία. Τότε ήταν 33 ετών.
Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός το 1921 χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα (1923) Επίσκοπος Τασκένδης. Από τότε συνδύαζε ποιμαντικά και ιερατικά καθήκοντα. Παρέμεινε αρχίατρος του Γενικού Νοσοκομείου Τασκένδης, χειρουργούσε καθημερινά και παρέδιδε μαθήματα στην Ιατρική Σχολή, πάντα με το ράσο και το σταυρό του.
Η θαυματουργή ευχή του Αγίου Λουκά του Ιατρού
«Άγιε Ιεράρχα, ομολογητά, διδάσκαλε της αληθείας και ανάργυρε ιατρέ Λουκά, σοι κλίνομεν τα γόνατα της ψυχής και του σώματος και προσπίπτοντες τοις τιμίοις και ιαματικοίς λειψάνοις σου, σε παρακαλούμεν, ως τα τέκνα τους πατέρας αυτών.
Εισάκουσον ημών των αμαρτωλών, τίμιε πάτερ, και προσάγαγε την δέησιν ημών τω ελεήμονι και φιλανθρώπω Θεώ, ως εστώς ενώπιον αυτού μετά πάντων των αγίων.
Πιστεύομεν ότι αγαπάς ημάς δια της αυτής αγάπης ην ηγάπησας τους αδελφούς σου κατά την εν τω κόσμω βιοτήν σου.
Την τέχνην των ιατρών μετιών, των ασθενούντων τα αρρωστήματα, τη αρωγή της χάριτος, πλειστάκις εθεράπευσας.
Μετά δε την σεπτήν σου κοίμησιν, τα σα χαριτόβρυτα λείψανα, ο των όλων Δεσπότης, πηγήν ιατρείας ανέδειξεν.
Ποικίλας γαρ ιώνται ασθενείας καί δύναμιν δωρούνται τοις ευλαβώς ταύτα ασπαζομένοις και αιτουμένοις την θείαν πρεσβείαν σου.
Διό αιτούμεν σε και θερμώς παρακαλούμεν σε, τον την χάριν της ιατρείας κομισάμενον· τον ασθενούντα και δεινώς χειμαζόμενον αδελφόν ημών (….) επίσκεψαι και θεράπευσον εκ της συνεχούσης αυτόν ασθενείας.
Πάντιμε και αγιώτατε πάτερ Λουκά, ελπίς αρραγής των ασθενούντων και κεκμηκότων, μη επιλάθου δωρήσασθαι τω αδελφώ ημών (….) την ίασιν και πάσιν ημίν τα ευφρόσυνα.
Ίνα και ημείς συν σοι δοξάζωμεν τον Πατέρα και τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα, την μίαν θεότητα τε και βασιλείαν, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν».
Με πληροφορίες από το www.dogma.gr.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163