Το τονίζουν όλοι όπου βρεθούν και όπου σταθούν. Τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας μπορεί να τα υπερασπιστεί μόνο ο Ομπάμα.
Ζητήματα όπως οι όποιες διαφοροποιήσεις μεταξύ των δύο υποψηφίων στις αμερικανικές εκλογές σε θέματα δημοκρατίας και ελευθεριών ή σε θέματα οικονομίας που έχουν άμεση σχέση με τα παγκόσμια οικονομικά πράγματα, απουσιάζουν στη θεματολογία των προσδοκιών και των αναλύσεων στην Τουρκία. Πράγμα που σημειωτέον, υπήρχε σε κάποιο βαθμό στο παρελθόν.
Το «κρατούμενο» με βάση το οποίο έχει διαμορφωθεί στην Τουρκία η προσδοκία για επανεκλογή Ομπάμα, είναι η πορεία που ακολούθησαν οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις, αλλά και η πορεία της Τουρκίας στην περιοχή της, κατά την περίοδο Ομπάμα.
«Οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ είχαν “πιάσει πάτο” επί Μπους, αλλά σύμφωνα με μία άποψη έζησαν τη χρυσή τους εποχή επί Ομπάμα» γράφει σήμερα Τούρκος σχολιαστής σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα και σημειώνει: «Δεν λείπουν βέβαια τα προβλήματα και σήμερα στον άξονα Ουάσιγκτον-‘Αγκυρας, αλλά οι δύο πρωτεύουσες είναι αρμονικές. Μπορεί να είναι σημαντικό πρόβλημα η ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, αλλά ο Ομπάμα φροντίζει να διακρίνει τις σχέσεις του με την Τουρκία από αυτές με το Ισραήλ. Μπορεί η ολιγωρία της Ουάσιγκτον στο θέμα της Συρίας να ενοχλεί την ‘Αγκυρα, αλλά η κατάσταση αυτή μπορεί να αλλάξει μετά τις εκλογές».
Το πρόβλημα όμως έγκειται στο γεγονός του εξαναγκασμού της ‘Αγκυρας να αλλάζει σταδιακά στάση σε διάφορα σημαντικά ζητήματα εξαιτίας των σκοπιμοτήτων της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Για παράδειγμα, πριν από τις εκλογές του 2008 κατά τις οποίες είχε αναδειχθεί Πρόεδρος ο Ομπάμα, σχολιαστής του τουρκικού φιλοκυβερνητικού τύπου έγραφε ότι «οι Ρεπουμπλικάνοι ενοχλούνται από τις καλές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Συρίας». Ήταν η περίοδος της απαρχής των καλών σχέσεων μεταξύ ‘Αγκυρας και Δαμασκού, η οποία λίγο έλειψε να καταλήξει σε κατάργηση ακόμη και των συνόρων το καλοκαίρι του 2011.
Ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν, η ‘Αγκυρα εξελίχθηκε στον πιο καυτό εχθρό της Δαμασκού και αυτό έγινε επί εποχής Ομπάμα.
Η εικόνα αυτή μπορεί να μην είχε τόσο μεγάλη σημασία, αν δεν είχαν εμφανιστεί οι πρώτες αρνητικές συνέπειες στη θέση και το ρόλο της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή. Η εναντίωση προς το Ισραήλ και η ανάπτυξη σχέσεων με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, από το 2009 άρχισαν να ανεβάζουν κατά πολύ τις μετοχές της ‘Αγκυρας και ειδικά του Τούρκου πρωθυπουργού στην περιοχή αυτή.
Έρευνα όμως που ανακοινώθηκε πριν από δυο μέρες, θεωρείται στην Τουρκία προειδοποίηση. Πρόκειται για έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Κοινωνικών Μελετών Τουρκίας (TESEV).
Σύμφωνα με αυτήν που πραγματοποιήθηκε σε 16 χώρες της Μέσης Ανατολής, το ποσοστό αυτών που έχουν θετική γνώμη για την Τουρκία, από το 78% που ήταν πέρυσι, μειώθηκε στο 69%. Στο 61% από το 70% που ήταν, μειώθηκε το ποσοστό αυτών που θεωρούν ότι αυξάνεται η επιρροή της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή και στο 53% από το 61%, το ποσοστό αυτών που θεωρούν ότι η Τουρκία μπορεί να γίνει υπόδειγμα για τις χώρες της Μέσης Ανατολής.
