Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, απέπεμψε χθες Τρίτη (05.11.2025) τον υπουργό Άμυνας Γιοάβ Γκάλαντ, με τον οποίο είχαν βαθιές διαφωνίες όσον αφορά τον τόπο διεξαγωγής του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, και τον αντικατέστησε με τον μέχρι χθες επικεφαλής της ισραηλινής διπλωματίας, τον Ισραέλ Κατς, που υποσχέθηκε να κατατροπώσει τους «εχθρούς» της χώρας.
Η απρόσμενη για αρκετούς απόφαση του Μπενιαμίν Νετανιάχου για αποπομπή του Γκάλαντ καταγράφτηκε εν μέσω αναμονής για το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, τον βασικό σύμμαχο σε διεθνές επίπεδο του Ισραήλ, το οποίο έχει εμπλακεί σε πόλεμο σε δυο μέτωπα, εναντίον της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και εναντίον της Χεζμπολάχ στον Λίβανο.
«Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απομάκρυνε ένα από τα λιγότερο υποχωρητικά μέλη του υπουργικού του συμβουλίου, απολύοντας τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ, μια κίνηση που, σύμφωνα με αναλυτές, θα τον διευκολύνει να καθορίσει την πολεμική πορεία του Ισραήλ, αλλά η οποία ενέχει και κινδύνους», αναφέρουν σε ανάλυσή τους οι «New York Times».
«Ο Γιοάβ Γκάλαντ, ο υπουργός Άμυνας που αποχωρεί, είχε έρθει σε ρήξη με τον κ. Νετανιάχου πιέζοντας για κατάπαυση του πυρός με τη Χαμάς, λέγοντας ότι ήταν ο μόνος τρόπος για να απελευθερωθούν δεκάδες ισραηλινοί όμηροι που κρατούνται από την ομάδα στη Γάζα. Στο εσωτερικό μέτωπο, ο κ. Γκάλαντ είχε πιέσει να καταργηθεί η εξαίρεση από τη στρατιωτική θητεία για τους υπερορθόδοξους Εβραίους, ένα μέτρο που κινδύνευε να καταρρεύσει η κυβέρνηση του κ. Νετανιάχου επειδή εξόργισε τα υπερορθόδοξα μέλη της», αναφέρεται στο δημοσίευμα που υπογράφει ο απεσταλμένος της αμερικανικής εφημερίδας Patrick Kingley.
«Τον έβλεπε ως αντιπολίτευση»
«Ο Νετανιάχου έβλεπε τον Γκάλαντ ως την αντιπολίτευση εντός του δικού του συνασπισμού», δήλωσε ο Nadav Shtrauchler, πολιτικός αναλυτής και πρώην στρατηγικός σύμβουλος του κ. Νετανιάχου. «Τώρα, θα του είναι πιο εύκολο να ακολουθήσει τη δική του κατεύθυνση, όχι μόνο πολιτικά, αλλά και στρατιωτικά και στρατηγικά».
«Ο κ. Νετανιάχου διέψευσε γρήγορα ότι θα χρησιμοποιούσε την αποχώρηση του κ. Γκάλαρντ για να απολύσει άλλα υψηλόβαθμα μέλη του κατεστημένου ασφαλείας. Παρόλα αυτά, οι σχολιαστές υπέθεσαν ότι με την αντικατάσταση του κ. Γκάλαντ από τον Ίσραελ Κατζ, ο οποίος αναμένεται να είναι πιο υποχωρητικός υπουργός Άμυνας, θα ήταν ευκολότερο για τον κ. Νετανιάχου να απομακρύνει τον αρχηγό του στρατιωτικού επιτελείου, Herzi Halevi», επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
«Όμως, απολύοντας τον υπουργό Άμυνας, ο κ. Νετανιάχου δέχεται κατηγορίες ότι δίνει προτεραιότητα σε προσωπικούς στόχους έναντι των εθνικών, για να κατευνάσει τα ακροδεξιά μέλη του συνασπισμού του. Και άφησε να εννοηθεί ότι θα διπλασιάσει τις πολιτικές που είτε είναι βαθιά αντιδημοφιλείς, στην περίπτωση της εξαίρεσης για τους υπερορθόδοξους, είτε τουλάχιστον πολωτικές. όπως η άρνησή του να συμβιβαστεί στις διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός με τη Χαμάς», σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα.
«Αγκάθι στο πλευρό του Νετανιάχου»
Υπενθυμίζοντας ότι οι εισαγγελείς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ζήτησαν εντάλματα σύλληψης τόσο για τον Νετανιάχου όσο και για τον Γκάλαντ σε σχέση με την ισραηλινή επίθεση στη Γάζα το δημοσίευμα σχολιάζει ότι ο πρώην, πλέον, υπουργός Άμυνας, ήταν αυτός που διαδραμάτισε μεγαλύτερο καθημερινό ρόλο στη διαχείριση μιας εκστρατείας κατά της Χαμάς, η οποία έχει σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες κατοίκους της Γάζας και έχει καταστρέψει τα περισσότερα κτίριά της. Ο κ. Γκάλαντ ήταν επίσης ένας από τους πρώτους υπουργούς που πίεσε για τη δολοφονία του Χασάν Νασράλα, του ηγέτη της Χεζμπολάχ, μήνες πριν η κυβέρνηση υπογράψει τη δολοφονία του. Αλλά στο εσωτερικό του Ισραήλ, ο κ. Γκάλαντ θεωρήθηκε αγκάθι στο πλευρό του κ. Νετανιάχου».
Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Γκάλαντ είχε μιλήσει δημοσίως για παλαιστινιακή διακυβέρνηση στη μεταπολεμική Γάζα, «μια ιδέα που ο κ. Νετανιάχου είχε αποφύγει να συζητήσει λεπτομερώς από φόβο μήπως εξοργίσει τους ακροδεξιούς συμμάχους που επιδιώκουν να εγκαταστήσουν Εβραίους πολίτες στην περιοχή», όπως σχολιάζουν οι New York Times.
«O κ. Γκάλαντ είχε αναπτύξει μια ισχυρή και ανεξάρτητη σχέση με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ενοχλώντας τον κ. Νετανιάχου, του οποίου η σχέση με τον πρόεδρο Μπάιντεν έχει γίνει εύθραυστη, ακόμη και εάν ο απερχόμενος πρόεδρος συνεχίζει να εξοπλίζει και να χρηματοδοτεί τον στρατό του Ισραήλ», καταλήγει το δημοσίευμα.