Το Ιράν αποφάσισε το βράδυ της Τρίτης (01.10.2024) να επιτεθεί στο Ισραήλ με βαλλιστικούς πυραύλους για να στείλει ένα «μήνυμα ισχύος» όχι μόνο στους Ισραηλινούς αλλά και στα υπόλοιπα μέλη του λεγόμενου «Άξονα της Αντίστασης», όπως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ και οι Χούθι, ότι αποτελεί αξιόπιστη περιφερειακή δύναμη.
Ο απολογισμός της επίθεσης δεν δικαιολογεί την ικανοποίηση και τους πανηγυρισμούς του Ιράν, όμως είναι αξιοσημείωτη η λήψη της πολιτικής απόφασης, υπό την προεδρία του Μασούντ Πεζεσκιάν, να εκτοξευτούν σχεδόν 180 βαλλιστικοί πύραυλοι, που ενεργοποίησε την συνολική αεράμυνα του Ισραήλ στον ύψιστο βαθμό ετοιμότητας και λειτουργίας.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Center for Strategic and International Studies (CSIS), το Ιράν διαθέτει το μεγαλύτερο και πιο διαφοροποιημένο πυραυλικό οπλοστάσιο στη Μέση Ανατολή, με χιλιάδες βαλλιστικούς πυραύλους και βλήματα cruise, τα οποία μπορούν να χτυπήσουν στόχους μέχρι το Ισραήλ και τη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Ειδικά την τελευταία δεκαετία, η Τεχεράνη έχει επενδύσει σημαντικούς πόρους για να βελτιώσει τα λειτουργικά και κατασκευαστικά χαρακτηριστικά των πυραύλων του, για να είναι πιο ακριβή και αποτελεσματικά.
Σε ό,τι αφορά τους βαλλιστικούς πυραύλους, η τροχιά τους φτάνει πέρα ή μέχρι τα όρια της Γης και στη συνέχεια το ωφέλιμο φορτίο με την πολεμική κεφαλή «βυθίζεται» πίσω στην ατμόσφαιρα για να χτυπήσει τους στόχους τους, συνήθως αναπτύσσοντας υπερηχητική ταχύτητα.
Συνοπτικά, το Ιράν διαθέτει σε επιχειρησιακή λειτουργία και υπό ανάπτυξη τα παρακάτω:
Τακτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι μικρού βεληνεκούς:
- Fateh-110 με εμβέλεια από 200 έως 300 χιλιόμετρα.
- Fateh-313 με εμβέλεια έως 500 χιλιόμετρα.
- Qiam-1 με εμβέλεια από 700 έως 800 χιλιόμετρα.
- Shahab-1 με εμβέλεια από 285 έως 330 χιλιόμετρα.
- Shahab-2 με εμβέλεια έως 500 χιλιόμετρα.
- Tondar-69 με εμβέλεια έως 150 χιλιόμετρα.
- Zolfaghar με εμβέλεια έως 700 χιλιόμετρα.
Βαλλιστικοί πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς:
- Sejjil με εμβέλεια 2.000 χιλιόμετρα.
- Shahab-3 με εμβέλεια 1.300 χιλιόμετρα.
- Emad (έκδοση του Shahab-3) με εμβέλεια 1.700 χιλιόμετρα.
- Ghadr-1 (έκδοση του Shahab-3) με εμβέλεια 1.950 χιλιόμετρα.
Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ έχει επικεντρωθεί στην αντιπυραυλική άμυνα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει αναπτύξει τους δικούς του βαλλιστικούς πυραύλους. Ενδεικτικά, διαθέτει τους βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς τύπου Lora με με μέγιστη εμβέλεια 280 χιλιόμετρα, τους βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς τύπου Jericho 2 με μέγιστη εμβέλεια 3.500 χιλιόμετρα και τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους τύπου Jericho 3 με μέγιστη εμβέλεια 6.500 χιλιόμετρα.
Συμπερασματικά, μια σύγκριση των δύο οπλοστασίων παρουσιάζει την αριθμητική υπεροχή του Ιράν, το οποίο διαθέτει χιλιάδες και διαφορετικών ειδών βαλλιστικούς πυραύλους.
Αντιθέτως το Ισραήλ έχει καταφέρει να αναπτύξει σημαντικό αριθμό πυραυλικών συστημάτων, με το συγκριτικό πλεονέκτημα να είναι η μέγιστη εμβέλεια, αφού έχει την ικανότητα να εκτοξεύσει επιχειρησιακούς διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Επομένως το Ιράν φαίνεται να έχει το ποσοτικό πλεονέκτημα και το Ισραήλ το ποιοτικό.
