Το κάστρο ταυτίστηκε με το διάσημο μυθιστόρημα του Ιρλανδού συγγραφέα, Μπραμ Στόκερ, ο οποίος εμπνεύστηκε τον φανταστικό χαρακτήρα, από τον πρίγκιπα της Βλαχίας, Βλαντ Γ΄
Το κάστρο Μπραν βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο χωριό στην περιφέρεια Μπρασόβ της Ρουμανίας. Το κάστρο κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα στα σύνορα Βλαχίας και Τρανσυλβανίας από το Τευτονικό Τάγμα και σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο της Ρουμανίας.
Aποτελείται από τέσσερις πύργους και 57 ξύλινα δωμάτια, ορισμένα από τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους με μυστικά περάσματα.
Είναι ευρέως γνωστό και ως το «κάστρο του Κόμη Δράκουλα», καθώς συνδέθηκε με το διάσημο μυθιστόρημα του Ιρλανδού συγγραφέα, Μπραμ Στόκερ, ο οποίος εμπνεύστηκε τον φανταστικό χαρακτήρα, από τον πρίγκιπα της Βλαχίας, Βλαντ Γ΄, γνωστό με το προσωνύμιο «Παλουκωτή» (Τσέπες στα ρουμανικά), διότι βασάνιζε τα θύματά του και τα παλούκωνε για να τρομάζει τους εχθρούς.
Ωστόσο, δεν είναι σίγουρο ότι ο συγγραφέας αναφερόταν στο συγκεκριμένο κάστρο, ενώ ο Βλαντ Γ΄ δεν έζησε στην περιοχή.
Το 1212, το Τευτονικό Τάγμα κατασκεύασε το ξύλινο κάστρο του Ντιτριχστάιν ως οχυρωμένη θέση στο Μπούτσερλαντ, στην είσοδο μίας ορεινής κοιλάδας διαμέσου της οποίας οι έμποροι ταξίδευαν για πάνω από μία χιλιετία, αλλά το 1242 καταστράφηκε από τους Μογγόλους.
Η πρώτη καταγραφή του κάστρου του Μπραν έγινε από τον Λουδοβίκο Α΄ της Ουγγαρίας τις 19 Νοεμβρίου 1377, δίνοντας στους Σάξονες του Κρόνσταντ (Μπρασόβ) το δικαίωμα να φτιάξουν μια πέτρινη ακρόπολη με δικά τους έξοδα και εργασία.
Ο οικισμός του Μπραν άρχισε να αναπτύσσεται δίπλα. Το 1438-1442, το κάστρο χρησιμοποιήθηκε στην άμυνα έναντι στους Οθωμανούς, και στην συνέχεια ως τελωνείο ανάμεσα σε Τρανσυλβανία και Βλαχία. Το κάστρο ανήκε στους Ούγγρους βασιλείς, αλλά επειδή ο βασιλιάς Βλάντισλας Β΄ δεν πλήρωσε τα δάνεια, το κάστρο πέρασε στην κατοχή της πόλης του Μπράσοβ το 1533. Το Μπραν είχε στρατηγική σημασία μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα.
Το 1920, το κάστρο έγινε βασιλική κατοικία εντός του βασιλείου της Ρουμανίας. Ήταν αγαπημένη οικία και αποχωρητήριο της βασίλισσας Μαίρη. Η πριγκίπισσα Ιλιάνα κληρονόμησε το κάστρο και λειτούργησε ως νοσοκομείο κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά πέρασε στην κατοχή του κομμουνιστικού καθεστώτος με την έξωση της βασιλικής οικογένειας το 1948.
Το 2005 η Ρουμανική κυβέρνηση πέρασε έναν ειδικό νόμο ο οποίος επέτρεπε την επιστροφή ιδιοκτησιών οι οποίες απαλλοτριώθηκαν παράνομα, όπως το Μπραν, και έτσι ένα χρόνο αργότερα πέρασε στην ιδιοκτησία του Ντόμινικ των Αψβούργων, γιο και κληρονόμο της πριγκίπισσας Ιλιάνας. Το Σεπτέμβριο του 2007, διερευνητική επιτροπή του Ρουμανικού Κοινοβουλίου κατέληξε ότι η επιστροφή του κάστρου ήταν παράνομη και αντίθετη με τους νόμους σχετικά με την ιδιοκτησία και τη διαδοχή.
Όμως το συνταγματικό δικαστήριο απέρριψε το υπόμνημα. Επιπλέον, μια άλλη κοινοβουλευτική επιτροπή επιβεβαίωσε την ισχύ της επιστροφής, δείχνοντας ότι ήταν σύμφωνη με το νόμο.
Στις 18 Μαΐου 2009, η διοίκηση του κάστρου μετεβιβάστηκε από την κυβέρνηση στον Αρχιδούκα και τις αδελφές του και την 1 Ιουνίου 2009, το κάστρο άρχισε να λειτουργεί ως το πρώτο ιδιωτικό μουσείο στη χώρα.
Σήμερα, το κάστρο λειτουργεί ως μουσείο, ενώ είναι το πιο διάσημο τουριστικό αξιοθέατο της Ρουμανίας, προσελκύοντας εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο που θέλουν να νιώσουν την μαγεία των ιστοριών για τους βρυκόλακες και φυσικά για τον θρύλο του κόμη Δράκουλα.
