Η πρώτη παρτίδα των κτηνοτρόφων έφυγε από την ενδοχώρα του Τακλαμακάν - τη δεύτερη μεγαλύτερη έρημο στον κόσμο - και εγκαταστάθηκαν στα νέα τους σπίτια στη βορειοδυτική περιοχή της Αυτόνομης Περιοχής των Ουιγούρων του Σιντσιάνγκ, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για την εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας έως το 2020.
Από τις αρχές Αυγούστου, 102 νοικοκυριά από τα εναπομείναντα 212 νοικοκυριά του δήμου Ντεϊριγιαμπουί, έχουν μετεγκατασταθεί σε έναν οικισμό κοντά στην κομητεία Γουτιάν, 90 χιλιόμετρα μακριά από τα προηγούμενα σπίτια τους. Ο Δήμος Ντεϊριγιαμπουί ιδρύθηκε το 1989, καλύπτοντας 2.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην ενδοχώρα του Τακλαμακάν, γνωστή ως «Θάλασσα του Θανάτου». Οι κάτοικοι ζούσαν εκτρέφοντας ζώα και φυτεύοντας κιστάχγη, ένα φυτό που ευδοκιμεί μόνο σε έρημο, κατά μήκος των στενών παραπόταμων του ποταμού Κέρυγιε. Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές, πάνω από 1.400 κτηνοτρόφοι ζούσαν στην περιοχή.
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση είχε επιδεινωθεί δραματικά καθώς οι παραπόταμοι στέρευαν, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να αναγκάζονται να πίνουν πικρό νερό από τα πηγάδια.
Οι ντόπιοι λένε ότι στην περιοχή «η επικοινωνία βασίζεται στις κραυγές και η μεταφορά σημαίνει περπάτημα». Αυτό δείχνει την έλλειψη τηλεπικοινωνιακών και μεταφορικών υποδομών. Περισσότερα από 200 νοικοκυριά του δήμου είναι κατά κύριο λόγο κτηνοτρόφοι, οπότε ο νέος οικισμός, μόλις 90 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο όπου έμεναν μέχρι πρότινος, δεν είναι πολύ μακριά. Επιπλέον η μετακίνηση τους έχει μειωθεί σε 1,5 ώρες από τις οκτώ ώρες που ήταν προηγουμένως.
Στον νέο οικισμό υπάρχει ένα νηπιαγωγείο, ενώ του χρόνου θα είναι έτοιμα ένα δημοτικό σχολείο και ένα νοσοκομείο. Επίσης αναμένεται να καλλιεργηθούν 2.000 στρέμματα γεωργικής έκτασης κοντά στον οικισμό, τα οποία θα παρέχουν σταθερά τροφή για τα ζώα αλλά και προστασία στις περιοχές που εκβάλλει ο ποταμός Κέριγιε.