Θα στεφθεί ή όχι με επιτυχία η… επιχείρηση γοητείας της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν; Η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας θέλει να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Κομισιόν, αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται την πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η κρίσιμη ψηφοφορία για τη νέα πρόεδρο της Κομισιόν είναι προγραμματισμένη για σήμερα (16.07.2019). Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι το πρόσωπο που προτείνουν οι 28 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αλλά το γεγονός πως δεν εξελέγη στις πρόσφατες ευρωεκλογές δεν… άρεσε σε πολλούς στο Ευρωκοινοβούλιο.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μπορεί μόνο να ελπίζει ότι οι υποσχέσεις που έδωσε κατά τη διάρκεια της Δευτέρας (15.07.2019) θα είναι αρκετές για να της εξασφαλίσουν ψήφους από τους μάλλον επιφυλακτικούς απέναντί της σοσιαλιστές και φιλελεύθερους ευρωβουλευτές.
[read4more]
Για να κατευνάσει τις ανησυχίες τους, η φον ντερ Λάιεν δεσμεύθηκε πως θα υιοθετήσει πολύ πιο φιλόδοξους στόχους ως προς τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ότι θα προωθήσει μια δημοσιονομική πολιτική πιο προσανατολισμένη στην ανάπτυξη, αλλά και τη φορολόγηση των μεγάλων εταιρειών του τομέα της τεχνολογίας.
Ακόμη, υποσχέθηκε να δημιουργήσει έναν συνεκτικό ευρωπαϊκό μηχανισμό υπεράσπισης και εποπτείας του Κράτους δικαίου, που θα περιλαμβάνει την εκπόνηση ετήσιων εκθέσεων, να ενισχύσει την ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή και ακτοφυλακή νωρίτερα από το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, καθώς και να προωθήσει τη θέσπιση κατώτερου μισθού για τους εργαζομένους στην ΕΕ.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν άφησε να εννοηθεί ότι θα προωθήσει την κατάργηση της αρχής της ομοφωνίας των 28 για ζητήματα που αφορούν το κλίμα, την κοινωνία και την φορολογία και αντ’ αυτής, θα αρκεί απλή πλειοψηφία για τη λήψη αποφάσεων, ενώ υποσχέθηκε να δώσει κι άλλο χρόνο στη Βρετανία, εάν τον χρειάζεται για να διαπραγματευθεί την αποχώρησή της.
Γιατί δεν θέλουν την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν
Μένει να φανεί αν οι δεσμεύσεις της υποψήφιας αρκούν για να κατευνάσουν την οργή πολλών ευρωβουλευτών για το γεγονός ότι οι ηγέτες της ΕΕ τη διάλεξαν, καταστρατηγώντας το σύστημα των Spitzenkandidaten, δηλαδή την επιλογή του ή της επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ευρωπαϊκής πολιτικής ομάδας που επικρατεί στις ευρωεκλογές.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα τοποθετηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο στις 10:00, θα ακολουθήσει διάλογος και η μυστική ψηφοφορία των μελών του σώματος, που κανονικά είναι 751, στις 19:00 [ώρες Ελλάδας]. Ωστόσο, από την τρέχουσα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου λείπουν τέσσερα μέλη. Αυτό σημαίνει πως της αρκεί να λάβει 374 ψήφους, όχι 376.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μπορεί να υπολογίζει στις 182 ψήφους του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ). Ωστόσο έχει ανάγκη να εξασφαλίσει πολλές ακόμη ψήφους από τα 153 μέλη της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και τα 108 μέλη της φιλελεύθερης ομάδας Renew Europe.
Αν εξασφαλίσει ψήφους από την ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, στην οποία συμμετέχουν ακροδεξιοί κι εθνικιστές από την ανατολική Ευρώπη και Βρετανοί ευρωβουλευτές, ενδέχεται να δημιουργηθούν αμφιβολίες για τη νομιμοποίησή της και να δεχτεί πλήγμα στις προσπάθειες υπεράσπισης των ευρωπαϊκών δημοκρατικών κανόνων.
Το πόσο μεγάλη θα είναι και το ποια σύνθεση θα έχει η υποστήριξη που θα εξασφαλίσει είναι ένας παράγοντας που ίσως περιπλέξει την αποστολή της φον ντερ Λάιεν στην προεδρία της Κομισιόν, του οργάνου που χειρίζεται μεταξύ πολλών άλλων τις διαπραγματεύσεις για το εμπόριο, τη χάραξη οικονομικής πολιτικής, αλλά και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής εξ ονόματος των 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, ενώ παίρνει επίσης αποφάσεις για την αντιμετώπιση μονοπωλιακών πρακτικών που αφορούν, για παράδειγμα, πανίσχυρες εταιρείες του τομέα της τεχνολογίας.
Εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απορρίψει την υποψηφιότητα της Γερμανίδας, η ΕΕ θα υποστεί νέο βαρύ πλήγμα, έπειτα από μια δεκαετία κατά την οποία δοκιμάστηκε από την κρίση των κρατικών χρεών, την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει, την άνοδο ακροδεξιών και ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε εξάλλου μεγάλο πονοκέφαλο για τους Ευρωπαίους ηγέτες, που θα ήταν αναγκασμένοι να ορίσουν νέο υποψήφιο ή νέα υποψήφια μέσα σε χρονικό περιθώριο ενός μήνα.
