Σελίδα αλλάζει το ιστορικό ξενοδοχείο Hilton στην Αθήνα, το οποίο μετονομάστηκε σε «The Ilisian» και θα ανοίξει το 2025.
Το ξενοδοχείο Χίλτον Αθηνών – γνωστό και ως Hilton Athens – άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1963 σηματοδοτώντας μια νέα εποχή ευημερίας και ανάπτυξης για τον ελληνικό τουρισμό και κατά τον ιδιοκτήτη αλυσίδας ξενοδοχείων, Conrad Hilton «το Hilton της Αθήνας είναι το πιο όμορφο Hilton στο κόσμο».
Κι όμως η ιστορία μιας από τις μεγαλύτερες και πλέον παραδοσιακές αλυσίδες ξενοδοχείων στον κόσμο, του Hilton, με πάνω από 6.000 ξενοδοχεία στον κόσμο, ξεκίνησε από μια αποτυχία.
Ο Κόνραντ Χίλτον, ο ιδρυτής των ξενοδοχείων Hilton, πήγε ένα φεγγάρι στην πόλη Cisco του Τέξας για να αγοράσει μια τράπεζα και να κάνει περιουσία.
Το σχέδιο απέτυχε παταγωδώς αλλά εκείνος δεν το έβαλε κάτω και αποφάσισε να αγοράσει ένα τοπικό πανδοχείο, το Mobley, βάζοντας τη βάση για την μετέπειτα ξενοδοχειακή του αυτοκρατορία.
Ο προπάππους της Πάρις Χίλτον και «ξενοδόχος του κόσμου» Κόνραντ σκάρωσε από το μηδέν έναν κολοσσό, που έμελλε να γίνει πολλά περισσότερα από μια αλυσίδα πολυτελών καταλυμάτων.
Σύμβολα στις πόλεις που εγκαταστάθηκαν, τα ξενοδοχεία Χίλτον έζησαν τη δική τους ζωή και απέκτησαν μια πρωτόγνωρη αίγλη.
Από το δωμάτιο 902 του Χίλτον του Άμστερνταμ έκαναν εξάλλου ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο την πρώτη γυμνή τους «Έκκληση για Ειρήνη» (25-31 Μαρτίου 1969)!
Κόνραντ Χίλτον, ο ξενοδόχος που γέννησε μια αυτοκρατορία
Γεννημένος στις 25 Δεκεμβρίου 1887 στο Σαν Αντόνιο του Νέου Μεξικού, ο Κόνραντ Χίλτον, ήταν ο ιδρυτής της Hilton Hotels και πρωτοπόρος της ξενοδοχειακής βιομηχανίας.
Πριν από την ίδρυση της Hilton Hotels, ο Hilton εργάστηκε στο παντοπωλείο του πατέρα του, κατατάχθηκε στο στρατό στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και υπηρέτησε ως εκπρόσωπος στο πολιτειακό νομοθετικό σώμα του Νέου Μεξικού.
Ο στόχος του μετά την αποχώρησή του από το νομοθετικό σώμα ήταν να γίνει τραπεζίτης, αλλά όταν μια συμφωνία για την αγορά μιας τράπεζας δεν καρποφόρησε, ο Hilton κατέληξε να αγοράσει το πρώτο του ξενοδοχείο, το ταπεινό Mobley Hotel στο Cisco του Τέξας το 1919.
Από το δωμάτιο που είχε νοικιάσει ο Χίλτον έβλεπε πόσο γεμάτο ήταν το ξενοδοχείο, πράγμα που τον εντυπωσίασε. Και κάπως έτσι αποφάσισε να αγοράσει, αντί για την τράπεζα, το ξενοδοχείο και να γίνει ξενοδόχος.
Το ξενοδοχείο του έκανε μάλιστα μεγάλη επιτυχία, ώστε αναγκάστηκε να μετατρέψει την τραπεζαρία του σε δωμάτια, για να καλύψει τη ζήτηση!
Το Mobley Hotel δεν προσέφερε τίποτα περισσότερο από έναν «κατάλληλο χώρο για ύπνο, τίποτα περισσότερο» αναφέρεται στην αυτοβιογραφία του με τον τίτλο «Be my Guest», που δημοσιεύτηκε το 1957 και η οποία μάλιστα υπάρχει έκτοτε σε κάθε δωμάτιο των ξενοδοχείων Χίλτον πλάι στη Βίβλο.
Έχοντας το πρώτο ταπεινό ξενοδοχείο στη φαρέτρα του, ο Χίλτον θα έχτιζε τελικά μια επιχειρηματική αυτοκρατορία από τις λίγες που θα ζήλευαν πολλοί ξενοδόχοι.
Παρά τις τεράστιες απώλειες που γνώρισε η εταιρία του κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης στη δεκαετία του 1930, ο Χίλτον επιβίωσε της καταστροφής και σε πείσμα των καιρών έβαλε πλώρη να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο.
Τα επόμενα 20 χρόνια, ο Hilton αύξησε το χαρτοφυλάκιο των ξενοδοχείων του σε οκτώ ιδιοκτησίες στο Τέξας. Τη δεκαετία του 1940 άρχισε να επεκτείνεται εκτός Τέξας, αποκτώντας ξενοδοχεία στο Σικάγο, την Καλιφόρνια και τη Νέα Υόρκη.
Σε μία συνέντευξή του στο Newsweek, ο Hilton είχε αποκαλύψει το κριτήριο με βάση το οποίο αποφάσιζε εάν θα αγόραζε ένα ξενοδοχείο.
«Πρώτον, πρέπει να είναι το καλύτερο ξενοδοχείο στην περιοχή. Και μετά, εξετάζουμε τα νούμερά του. Αξιολογούμε το ακίνητο εξετάζοντας το κόστος της συντήρησης και της προώθησης και ιδιαίτερα τις προοπτικές του να σκάψουμε για χρυσό», είχε πει.
Μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες εξαγορές του σε αυτή την εποχή ήταν το Stevens Hotel (που αργότερα μετονομάστηκε σε Conrad Hilton) στο Σικάγο και το Waldorf-Astoria στη Νέα Υόρκη. Το 1946 ενσωμάτωσε την επιχείρησή του ως Hilton Hotels corporation και το 1948 ξεκίνησε τη διεθνή επέκταση της Hilton International Company.
Καθ’ όλη τη διάρκεια των δεκαετιών του 1950 και 1960 το brand Hilton Hotels γνώρισε μεγάλη άνθηση, με διάσημα ακίνητα υπό τη σημαία της, όπως το Plaza Hotel στη Νέα Υόρκη, το Mayflower Hotel στην Ουάσιγκτον, περισσότερα από 50 ξενοδοχεία εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Hilton Hotels εξαγόρασε πολλές άλλες ξενοδοχειακές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της Statler Hotel Company το 1954, η οποία ήταν η μεγαλύτερη συναλλαγή ακινήτων μέχρι σήμερα.
Ο Κόνραντ Χίλτον ήταν από τους πρώτους που εισήγαγε ένα σύστημα βαθμολόγησης των ξενοδοχείων με αστέρια για να σηματοδοτεί την ποιότητα των ξενοδοχείων, ενώ έκανε επίσης γνωστή την ιδέα του «παντρέματος» ξενοδοχείων, εστιατορίων και καζίνο.
Μέχρι το θάνατό του στις 3 Ιανουαρίου 1979 ο Hilton είχε συγκεντρώσει προσωπική περιουσία περίπου 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.
Ο γιος του Conrad Baron Hilton, ο οποίος κληρονόμησε την περιουσία του πατέρα του, ανακοίνωσε ότι το 97% αυτής θα πάει στο Ίδρυμα Conrad N. Hilton, το οποίο επιδιώκει να βελτιώσει τη ζωή των μειονεκτούντων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Έναν αιώνα αφότου η Hilton αγόρασε το πρώτο ξενοδοχείο, η Hilton Worldwide, έχει εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, περιλαμβάνει σήμερα ένα παγκόσμιο χαρτοφυλάκιο με πάνω από 6.000 ξενοδοχεία, πάνω από δώδεκα εμπορικά σήματα και ένα γνωστό πρόγραμμα επιβράβευσης (Hilton Honors).
Η κληρονομιά του Conrad Hilton συνεχίζεται όχι μόνο μέσω του Ιδρύματος Hilton, αλλά και μέσω του πάθους του για την εκπαίδευση στο Conrad N. Hilton College στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον και στη Βιβλιοθήκη Conrad N. Hilton στο Culinary Institute of America.
Η προσωπική του ζωή
Ο Κόνραντ Χίλτον το 1925 παντρεύτηκε τη Μαίρη Μπάρον, με την οποία απέκτησε τρία αγόρια. Χώρισαν 9 χρόνια αργότερα και το 1942 παντρεύτηκε τη διεθνούς φήμης ηθοποιό Ζα Ζα Γκαμπόρ, με την οποία απέκτησε μία κόρη και χώρισαν το 1946.
Το 1976 ανέβηκε για τρίτη φορά τα σκαλιά της εκκλησίας, αυτή τη φορά με τη Μέρι Φράνσις Κέλλι.
Αφού εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Be My Guest» το 1957, τον Απρίλιο του 1963 ήρθε προσωπικά στην Αθήνα για τα εγκαίνια του Χίλτον Αθηνών, ένα από τα πρώτα αξιόλογα οικοδομήματα της μεταπολεμικής Αθήνας που έγινε στέκι Ελλήνων και ξένων διασημοτήτων.