Ο Λίβανος ζει ιστορικές στιγμές με τους πολίτες να συγκεντρώνονται για νέα αντικυβερνητική διαδήλωση. Κλειστές θα παραμείνουν αύριο οι τράπεζες.
Άνδρες, γυναίκες, οικογένειες ολόκληρες συγκεντρώθηκαν μαζικά στο κέντρο της Βηρυτού σήμερα, τέταρτη ημέρα του πρωτοφανούς κινήματος διαμαρτυρίας στον Λίβανο, ζητώντας την απομάκρυνση της πολιτικής τάξης που κατηγορείται για διαφθορά και νεποτισμό.
Το κίνημα διαμαρτυρίας, που επεκτάθηκε σε πολλές πόλεις της χώρας, ξέσπασε αυθόρμητα την Πέμπτη μετά την ανακοίνωση ενός φόρου για τις κλήσεις που γίνονται μέσω WhatsApp σε μια χώρα με αναιμική οικονομία. Η απόφαση για την επιβολή του φόρου ακυρώθηκε αμέσως υπό την πίεση των διαδηλώσεων.
Όμως, έκτοτε, οι διαδηλώσεις δεν σταμάτησαν, μέρα και νύχτα.
Λίβανος – Χαμός!
Και αργά χθες βράδυ, το χριστιανικό κόμμα των Λιβανέζικων Δυνάμεων, σύμμαχος του πρωθυπουργού Σαάντ Χαρίρι, ανακοίνωσε την παραίτηση των τεσσάρων υπουργών του, γιατί σύμφωνα με ανακοίνωσή του, “η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να σώσει την κατάσταση”.
Μετά μια μεγάλη νύχτα διαδηλώσεων στις οποίες μετείχαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από διάφορα σημεία της χώρας και η ατμόσφαιρα ήταν και γιορτινή, οι Λιβανέζοι άρχισαν από νωρίς το πρωί να συγκεντρώνονται και πάλι, σύμφωνα με ανταποκριτές του Γαλλικού Πρακτορείου.
Οι τράπεζες του Λιβάνου θα παραμείνουν κλειστές αύριο, Δευτέρα λόγω των κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας που πραγματοποιούνται στη χώρα, ανακοίνωσε σήμερα η Ένωση Τραπεζών στον Λίβανο, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων ANI.
Αύριο λήγει και το τελεσίγραφο του Χαρίρι, ο οποίος έδωσε 72 ώρες προθεσμία στον εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό του για να εγκρίνει τις μεταρρυθμίσεις του, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να παιραιτηθεί.
Ενώ περισσότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού του Λιβάνου ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η πολιτική τάξη, σχεδόν αμετάλλακτη από την εποχή του εμφυλίου πολέμου (1975-1990), κατηγορείται για κερδοσκοπία σε μια χώρα με υποδομές υπό διάλυση –χρόνια σοβαρά προβλήματα στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και πόσιμου νερού– και όπου η ζωή είναι ακριβή. Το δημόσιο χρέος ξεπερνά τα 86 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή περισσότερο από το 150% του ΑΕΠ.