Ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λε Πεν και του Ζορντάν Μπαρντελά τερμάτισε τρίτος στον β’ γύρο των εκλογών στη Γαλλία, πολύ μακριά από την σχετική πλειοψηφία που περίμενε, πόσο μάλλον από την απόλυτη πλειοψηφία που ονειρευόταν.
Και τώρα το ερώτημα είναι: Πόσο καιρό θα συμφωνήσει ο Μπαρντέλα να παραμείνει δεύτερος πίσω από την Μαρίν Λε Πεν; Θα μείνει ή θα φύγει από τον Εθνικό Συναγερμό για να σχηματίσει το δικό του κόμμα, όπως έκανε ο Μακρόν μετά τη διάσπαση από τον σοσιαλιστή Ολάντ το 2016;
«Η νίκη μας απλώς αναβλήθηκε», δήλωνε η επικεφαλής της ακροδεξιάς παράταξης, Μαρίν Λε Πεν, ο υποψήφιος της οποίας για το Ματινιόν, ο Ζορντάν Μπαρντελά, καταφέρθηκε με μένος εναντίον της «συμμαχίας της ατιμίας», του δημοκρατικού μετώπου που συγκροτήθηκε εναντίον της παράταξής του.
Η Λε Πεν έδωσε αναμφισβήτητα ώθηση στον Ζορτντάν Μπαρντέλα για να ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα, αλλά ο μαθητής όπως φαίνεται ξεπέρασε γρήγορα το δάσκαλό του και ένας εκκολαπτόμενος ανταγωνισμός θα μπορούσε να διαλύσει το «νικητήριο εισιτήριο» της γαλλικής ακροδεξιάς, σημειώνει το Politico.
Η Μαρίν Λε Πεν και ο 28χρονος προστατευόμενος της, Ζορντάν Μπαρντέλα, «σκόνταψαν» στον δεύτερο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών χθες Κυριακή (07.07.2024), με τις προβλέψεις να δίνουν στο ακροδεξιό κόμμα τους τον Εθνικό Συναγερμό, 120 – 150 βουλευτές, ερχόμενο τρίτο στην εκλογική κούρσα.
Με το κόμμα να προσπαθεί να χωνέψει το απογοητευτικό εκλογικό αποτέλεσμα, το επόμενο διάστημα – αν το παρελθόν αποτελεί οδηγό για το κόμμα – αναμένονται αλληλοκατηγορίες ακόμη και αποπομπή κορυφαίων αξιωματούχων που πιθανότατα να κατηγορηθούν για το αποτέλεσμα.
Με τα μέλη του Εθνικού Συναγερμού να κοιτάζουν ανήσυχα την επόμενη μεγάλη πρόκληση του κόμματος, που είναι η κατάληψη του προεδρικού παλατιού των Ηλυσίων το 2027, μια εκκολαπτόμενη αντιπαλότητα μεταξύ μαθητή και δασκάλου θα μπορούσε να καταλήξει σε μια από τις πιο επιτυχημένες πολιτικές συνεργασίες στη γαλλική μεταπολεμική ιστορία.
Το ερώτημα είναι ποιος θα οδηγήσει τις δεξιές εθνικιστικές δυνάμεις της Γαλλίας στη μάχη για την προεδρία της χώρας σε τρία χρόνια – ή ακόμα νωρίτερα εάν ο Μακρόν κάνει το απίθανο βήμα να αποχωρήσει από την εξουσία πριν από το τέλος της θητείας του.
Ενώ τόσο ο Μπαρντελά όσο και η Λε Πεν φρόντισαν να δείχνουν ενωμένοι δημόσια, η μεγαλύτερη δημοτικότητά του Μπαρντέλα και η αυξανόμενη ανεξαρτησία του σε θέματα πολιτικής είναι όλα σιωπηρές απειλές για την ηθική εξουσία της Λε Πεν.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους τον περασμένο Ιανουάριο, η Λε Πεν αναγνώρισε τις ιδιότητες του Μπαρντέλα, αλλά είπε ότι «του έδωσε μια ευκαιρία».
Όσο για τον Μπαρντέλα, έχει επανειλημμένα πει ότι η Λε Πεν είναι ο «φυσικός υποψήφιος» για την προεδρία και ότι δεν θα γίνει ο ίδιος ο «Εμανουέλ Μακρόν της Μαρίν Λε Πεν» – αναφερόμενος στο πώς ο πρόεδρος Μακρόν στράφηκε εναντίον του ευεργέτη του, τον τότε πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, πριν κατακτήσει την προεδρία το 2017.
Ερωτηθείς για μια πιθανή διάσπαση, ο Jean-Lin Lacapelle, σύμμαχος της Λε Πεν, είπε: «Αποκλείεται. Το γεγονός είναι ότι κέρδισαν μαζί το εισιτήριο».
Ωστόσο, το Politico σε ρεπορτάζ του και μετά από συνομιλίες που είχε με νυν και πρώην μέλη του κόμματος, όπως επίσης και με συμμάχους και των δύο ακροδεξιών ηγετών σχολιάζει ότι κανείς τους δεν ήταν σίγουρος ότι όλα θα εξελιχθούν ομαλά επισημαίνοντας ότι το πολιτικό σήμα του Μπαρντέλα έχει ευρύτερη απήχηση από αυτό της Λε Πεν.
«Ορισμένοι Γάλλοι πιστεύουν ότι ο Ζορντάν Μπαρντέλα έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει [τις προεδρικές εκλογές] από τη Λε Πεν», είπε ένας βουλευτής του κόμματος χωρίς να κατονομαστεί. «Ίσως δεν είμαστε αρκετά προσεκτικοί (για την προοπτική ενός ανταγωνισμού). Υπάρχει κίνδυνος. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί».
Θα μείνει ή θα φύγει ο Μπαρντελά;
Το πραγματικό ερώτημα, δεν είναι αν και πότε θα αναλάβει ο Μπαρντέλα. Το πραγματικό ερώτημα όπως είπαν είναι αν ο Μπαρντέλα θα περιμένει μέχρι η Λε Πεν να υποβάλει τέταρτη υποψηφιότητα για την προεδρία – ή αν θα προσπαθήσει να επιταχύνει τον χρόνο κάνοντας ένα εσωτερικό πραξικόπημα ή να φύγει από τον Εθνικό Συναγερμό για να σχηματίσει το δικό του κόμμα, όπως έκανε ο Μακρόν μετά τη διάσπαση από τον σοσιαλιστή Ολάντ το 2016.
«Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει πραξικόπημα πριν από το 2027, αλλά μετά από αυτό, ποιος ξέρει;» είπε ένας συντηρητικός σύμμαχος, ο οποίος πρόσθεσε ότι ο Μπαρντελά ήταν ένα «πιο αποτελεσματικό όνομα, που δεν έχει το όνομα Λεπέν και δεν κουβαλά την κληρονομιά της αγανάκτησής τους».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Λε Πεν έδωσε στον Μπαρντέλα ώθηση για να ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα, αλλά ο μαθητής ξεπέρασε γρήγορα όπως φαίνεται το δάσκαλό του, σχολιάζει το Politico.
Αφού εντάχθηκε στο κόμμα, που στη συνέχεια ονομάστηκε Εθνικό Μέτωπο, στα 17 του το 2012, ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις του για να ηγηθεί της εκλογικής του λίστας στις ευρωεκλογές το 2019, σε ηλικία 23 ετών.
Στη συνέχεια, ο Μπαρντελά ονομάστηκε αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος κατά τις προεδρικές εκλογές του 2022 στη Γαλλία και έγινε ο επίσημος αρχηγός του λίγους μήνες αργότερα. Την εποχή εκείνη, θέλοντας να επιδείξει πίστη σε ένα κόμμα που προηγουμένως είχε μόνο επικεφαλής τη Λε Πεν, απέδιδε την επιτυχία του σε αυτό που ονόμασε μια «μοναδική σχέση ανεκτίμητης εμπιστοσύνης» με την μέντορά του.
Έκτοτε, οι δυο τους παρουσιάζονταν ως το «εισιτήριο» που θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν το εδραιωμένο πολιτικό κατεστημένο της Γαλλίας.
Η Λε Πεν κληρονόμησε την ηγεσία του κόμματος από τον πατέρα της, Ζαν-Μαρί, το 2011.
Ωστόσο, αυτή είναι η δύναμη και η αδυναμία της: το όνομα της Λε Πεν είναι ανεξίτηλα συνδεδεμένο με τις αντισημιτικές και ρατσιστικές εξάρσεις του πατέρα της, τον οποίο και έδιωξε από το κόμμα το 2015.
Και κάπου εδώ μπαίνει ο Μπαρντέλα. Ένα αουτσάιντερ χωρίς δεσμούς αίματος με την Λε Πεν, ο ανερχόμενος πρίγκιπας της ακροδεξιάς που απολαμβάνει μεγαλύτερη απήχηση σε τμήματα του εκλογικού σώματος που παραδοσιακά απωθούνταν από το να ρίξουν μια ψήφο στον Εθνικό Συναγερμό.
Με πληροφορίες από το Politico