Ο Άμπου Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ο θάνατος του οποίου ανακοινώθηκε σήμερα από το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ήταν ο πλέον καταζητούμενος άνθρωπος στον κόσμο. Δρώντας παρασκηνιακά, ανέβηκε σταδιακά τα σκαλιά της ιεραρχίας και έγινε ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους, το “χαλιφάτο” του οποίου σήμερα είναι υπό διάλυση.
Ο θάνατος του 46χρονου τζιχαντιστή ηγέτη “επιβεβαιώθηκε από υψηλόβαθμα στελέχη του ΙΚ” στη Συρία, ανέφερε το Παρατηρητήριο που όμως δεν ήταν σε θέση να πει πότε, πώς και πού σκοτώθηκε ο Μπαγκντάντι.
Το “φάντασμα“, όπως τον αποκαλούσαν οι υποστηρικτές του, έκανε τη μοναδική γνωστή δημόσια εμφάνισή του τον Ιούλιο του 2014, στο τέμενος αλ Νούρι της Μοσούλης. Το τελευταίο μήνυμά του δόθηκε στη δημοσιότητα τον Νοέμβριο του 2016. Τότε, έσπασε τη σιωπή που τηρούσε επί έναν χρόνο για να παροτρύνει τους μαχητές του να αντισταθούν μέχρι θανάτου στις ιρακινές δυνάμεις που πολιορκούσαν τη Μοσούλη.
Ο Ιμπραχίμ Αουάντ αλ Μπάντρι, όπως ήταν το πραγματικό όνομά του, “ήταν ένα εσωστρεφές αγόρι, δεν ήταν πολύ σίγουρος για τον εαυτό του“, σύμφωνα με τη Σοφία Αμάρα, τη δημοσιογράφο που γύρισε ένα ντοκιμαντέρ για τον ηγέτη των τζιχαντιστών.
Γεννήθηκε το 1971 σε μια φτωχή οικογένεια από τη Σαμάρα, βόρεια της Βαγδάτης. Απέκτησε τέσσερα παιδιά από την πρώτη σύζυγό του και κατόπιν έναν γιο από τη δεύτερη. Η μία από τις γυναίκες του τον περιέγραψε ως “έναν φυσιολογικό οικογενειάρχη“.
Ο Ιμπραχίμ είχε πάθος με το ποδόσφαιρο κι ονειρευόταν να γίνει δικηγόρος. Όμως οι επιδόσεις του στο σχολείο δεν ήταν τέτοιες που θα του επέτρεπαν να κάνει νομικές σπουδές. Σκέφτηκε τότε να ακολουθήσει καριέρα στον στρατό, όμως αντιμετώπισε άλλο εμπόδιο: την κακή όρασή του. Τελικά, σπούδασε θεολογία στη Βαγδάτη.
“Δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου που δεν έχει κάτι το εξαιρετικό αλλά είναι υπομονετικός και δουλευταράς. Είχε ένα αρκετά σαφές όραμα για το πού ήθελε να πάει και για την οργάνωση που ήθελε να δημιουργήσει. Σχεδιάζει στα κρυφά“, εξήγησε η Σοφία Αμάρα.
Η σύντομη κράτηση του, το 2004, στην ιρακινή φυλακή Μπούκα θα αποδειχθεί αποφασιστικής σημασίας. Αμέσως μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, το 2003, ίδρυσε μια μικρή τζιχαντιστική ομάδα, όμως τον Φεβρουάριο του 2004 συνελήφθη και φυλακίστηκε.
Η Μπούκα, μια τεράστια φυλακή όπου κρατούνταν μαζί αξιωματούχοι του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσέιν και μέλη σουνιτικών εξτρεμιστικών οργανώσεων, θα αποκτήσει το προσωνύμιο “Πανεπιστήμιο του Τζιχάντ“. Σιγά-σιγά, “όλοι αντιλήφθηκαν ότι αυτός ο ήσυχος τύπος ήταν ικανότατος στη στρατηγική“, συνέχισε η Αμάρα.
Αφού αφέθηκε ελεύθερος τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, ορκίστηκε πίστη στον Άμπου Μούσαμπ αλ Ζαρκάουι, τον επικεφαλής μιας σουνιτικής αντάρτικης ομάδας, παρακλαδιού της Αλ Κάιντα στο Ιράκ. Έγινε ο “έμπιστος” του Άμπου Όμαρ αλ Μπαγκντάντι, ενός από τους διαδόχους του Ζαρκάουι, και όταν εκείνος σκοτώθηκε το 2010 άλλαξε το όνομά του σε “Άμπου Μπακρ αλ Μπαγκντάντι”. Το “Αμπου Μπακρ” παρέπεμπε ευθέως στον πρώτο χαλίφη διάδοχο του προφήτη Μωάμεθ.
Προσέλκυσε στις τάξεις της οργάνωσής του πρώην αξιωματικούς του ιρακινού καθεστώτος που τον βοήθησαν να μετατρέψει τους αντάρτες σε πραγματική ένοπλη οργάνωση. Επωφελούμενοι από τον εμφύλιο στη Συρία, οι μαχητές του εγκαθίστανται στη χώρα αυτή το 2013. Ακολουθεί μια επιχείρηση-αστραπή στο Ιράκ, τον Ιούνιο του 2014, όταν καταφέρνουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το ένα τρίτο των εδαφών της χώρας και τη Μοσούλη.
Μετονομάζει τότε την οργάνωσή του σε “Ισλαμικό Κράτος” (από “Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε”) και ιδρύει το “χαλιφάτο” του. Το Ισλαμικό Κράτος υποσκελίζει την Αλ Κάιντα. Οι στρατιωτικές επιτυχίες του και η προπαγάνδα του προσελκύουν χιλιάδες μαχητές από όλον τον κόσμο.
Σε ένα μήνυμά του τον Μάιο του 2015 ο Άμπου Μπακρ αλ Μπαγκντάντι καλούσε τους μουσουλμάνους να ενταχθούν στο “χαλιφάτο” και να διεξάγουν ιερό πόλεμο στις χώρες τους. “Το Ισλάμ δεν ήταν ποτέ θρησκεία της ειρήνης. Το Ισλάμ είναι η θρησκεία του πολέμου“, είχε υποστηρίξει τότε.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163