Ένας "αμερικανός" μπακαλιάρος, μάλλον δύσκολα καταλαβαίνει ένα ευρωπαίο μπακαλιάρο, επειδή οι ήχοι που βγάζουν, είναι αρκετά διαφορετικοί, όπως συμβαίνει με τις τοπικές διαλέκτους στην ανθρώπινη γλώσσα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή θαλάσσιας βιολογίας Στιβ Σίμπσον του Πανεπιστημίου του Έξετερ, ειδικό στο πεδίο της βιοακουστικής, έκαναν υποθαλάσσιες ηχογραφήσεις αμερικανικών και ευρωπαϊκών μπακαλιάρων, σύμφωνα με τις βρετανικές «Telegraph» και «Financial Times».
Όπως αποδείχθηκε, αν και πρόκειται ουσιαστικά για τα ίδια ψάρια, οι ήχοι τους είναι αρκετά διακριτοί, πιο «στακάτοι» και ρυθμικοί στην αμερικανική πλευρά, αλλά πιο βαθιοί και σαν γρύλισμα στην ευρωπαϊκή. Ο Σίμπσον υποστηρίζει ότι, με τον τρόπο τους, τα ψάρια αναπτύσσουν τη δική τους «προφορά», όταν μεγαλώνουν σε διαφορετικές περιοχές. Οι επιστήμονες έχουν ήδη παρατηρήσει παρόμοιες διαφορές -σαν τοπικές διαλέκτους- σε πουλιά.
Οι βιολόγοι δεν αποκλείουν ότι, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που σπρώχνει τους μπακαλιάρους να μεταναστεύσουν σε πιο βόρεια και κρύα μέρη, τα ψάρια με τη διαφορετική «προφορά» μπορεί να δυσκολευθούν να βρουν συντρόφους για αναπαραγωγή στο νέο περιβάλλον όπου θα “μιλάνε” κάποια άλλη διάλεκτο. Όπως δυσκολεύονται και οι μετανάστες…