«Παιχνίδια» της Τουρκία με στόχο ανταλλάγματα βλέπουν δυο Γάλλοι εμπειρογνώμονες στα θέματα της διεθνούς πολιτικής, πίσω από τις ενστάσεις της Άγκυρας στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Ειδικότερα ερωτηθείς από τη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, αν μπορεί η Τουρκία να μπλοκάρει τη διαδικασία ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ο Σιρίλ Μπρετ, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στη Σορβόννη, απαντά ότι κάθε κράτος-μέλος έχει de facto δικαίωμα βέτο και ότι η αντίρρηση της Τουρκίας οφείλεται στην παρουσία στο έδαφος των δύο σκανδιναβικών χωρών μελών του PKK, το οποίο θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από την Άγκυρα.
Ένας άλλος ανασταλτικός παράγοντας είναι η σχέση μεταξύ του Ερντογάν και του Πούτιν, η οποία σύμφωνα με τον Ντιντιέ Μπιγιόν, αναπληρωτή διευθυντή του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS), είναι “σημαντική παράμετρος”, όπως άλλωστε και η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία.
Κατά τον Γάλλο αναλυτή, το βέτο του Ερντογάν στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ “είναι ένας τρόπος να εμφανιστεί ως ο επικεφαλής του τουρκικού κράτους που αντιστέκεται στις εξωτερικές πιέσεις” ενόψει των εκλογών το επόμενο έτος.
«Παιχνίδι διαπραγματεύσεων για να ζητήσει ανταλλάγματα»
Οι δυο εμπειρογνώμονες καταλήγουν στην κοινή εκτίμηση ότι “γίνεται ένα παιχνίδι διαπραγματεύσεων”, για να μπορέσει η Άγκυρα να απαιτήσει «ανταλλάγματα». Στα πιθανά «ανταλλάγματα», πρώτο εκτιμάται η έκδοση μελών του PKK από τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Δεύτερον, η άρση του εμπάργκο όπλων της ΕΕ. Τέλος, η Τουρκία θα μπορούσε να ζητήσει να μην αποκλειστεί πλέον από τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα και να ζητήσει αποζημίωση. “Η Τουρκία έχει κάθε συμφέρον να ζητήσει να συμπεριληφθεί σε όλες τις συζητήσεις για την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας”, επισημαίνουν.
Ως προς το αν είναι η εφικτή η ικανοποίηση των ως άνω επιδιώξεων, σχολιάζεται ότι, όσον αφορά τα ευρωπαϊκά εμπάργκο ή τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα, δεν φαίνεται να είναι απρόσιτη. Η «κατάσταση δυσκολεύει» όσον αφορά το αίτημα έκδοσης μελών του PKK. «Δεν υπάρχουν μόνο οι νομικές οδοί που μπορούν να εμποδίσουν τις εκδόσεις, αλλά υπάρχει και το ζήτημα της κοινής γνώμης», εξηγεί ο Μπιγιόν.
«Μπορεί να αλλάξει η γνώμη της»
Σε κάθε περίπτωση, αν και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αναγκάσει επίσημα την Τουρκία να αποδεχθεί την ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών, “δεν είναι προς το συμφέρον της Άγκυρας να αποξενωθεί από τις χώρες της Συμμαχίας”, σχολιάζει ο Μπιγιόν, εκτιμώντας ότι η Τουρκία, αν και διαθέτει τα μέσα για να εμποδίσει οριστικά την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, εκτιμάται ότι «η πόρτα δεν έχει κλείσει εντελώς» και υπάρχουν ανταλλάγματα που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη γνώμη της.