Μια ολόκληρη πόλη κάνει επίθεση ρευστού σε μαγαζάτορα που τον τσάκισε η κρίση. Η λειψυδρία ρευστού έχει γονατίσει πολλούς, έχει μετακινήσει ανθρώπους, περιουσίες, τύχες και όνειρα. Δέκα χρόνια πριν ο Αβι Γκάντι από την Ινδία, ήρθε στη Λεβιταουν του Λονγκ Αιλαντ, μια μικρή κοινότητα, για να ξεκινήσει εάν ακομη κεφαλαιο ζωής, ήταν ήδη 63. Η οικονομική δυσχέρεια έφερε πτώση στον τζίρο του της τάξεως του 75%. Ο Γκάντι ήταν απελπισμένος.
Ο Κρεγκ και Σελετ Χαμιλτον Ντέβνις αποφάσισαν να κάνουν κάτι απλό για να τον βοηθήσουν. Χωρίς να του πουν οτιδήποτε έστησαν έναν μικρό υποστηρικτικό μηχανισμό. Ξεκίνησαν μια καμπάνια Ρευστό για τον Άβι και από τον Ιούνιο ο κόσμος ερχόταν για ψώνια στον συμπαθή μετανάστη, πολίτης τεταρτης κατηγορίας εαν ήταν σε κάποια γειτονιά της Αθήνας στα σίγουρα. Πιστοί στο πνεύμα της εποχής που θέλει πάντα να βλέπει για να πείθεται, κινηματγοραφησαν την καμπάνια αγάπης τους προς τον συνανθρωπο τους που έχει δώσει στην κοινότητα τους σε ένα φιλμ μικρού μήκους που παραδειγματίζει και μας υπενθυμίζει ότι οι Νεουρκέζοι είναι μια φάρα από μόνη τους. Όταν ο Άβι έμαθε τι συνέβη πίσω από την πλάτη του για την πλάτη του ήταν ταπεινός, συγκινημένος.
Επέμενε στο παρακάτω: “Αυτό είναι μια τιμή όχι μόνο για μένα αλλά και για όλους εκείνους τους μικροέμποροτς που δουλεύουν σκληρά όλη μέρα και κανείς δεν τους αναγνωρίζει τίποτε”. Το πλάνο διάσωσης της μικρής επιχείρησης της μικρής κοινότητας των μικρών ανθρώπων με το μεγάλο σχέδιο οργανώθηκε από τη σελίδα στο Facebook. “Θέλω να σας εξυπηρετώ πάντα” είπε, σε μια κίνηση που έβγαλε λίγο δουλικότητα. Ατυχής ήταν. “Ήξερε τους παντες, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες τους. Τις απογοητεύσεις, άκουγε, ήταν εκεί για πολλούς. Μιλάει στους πελάτες του. Είναι οικογένεια για κάποιους, είπε η Σελεστ στα αμερικανικά media. Toν Δεκέμβρη η επιχείρηση του Αβι ίσως κατεβάσει ρολά αλλά ολοι μπορουν να βοηθανε ολους.
2. Ένας ευρηματικός, πολυτάλαντος, παιχνιδιάρης, ευκίνητος και πάντα σε εγρήγορση Ντάχσχουντ αποδεικνύεται πολύ αχόρταγος για δικό του καλό. Επιβεβαιώνοντας το γνωστό πείραμα Παβλοφ μπλα μπλα, ο Κερκ Μίλερ προσπάθησε να μάθει στο κουτάβι του πόσο χρήσιμο μπορεί να είναι το καμπανάκι όταν κάποιος πεινάει πολύ. Ο μικρός λουκάνικος έμαθε πιο γρήγορα από ό,τι περίμενε ο Κερκ και τώρα είναι πάλι στο τμήμα ζωοτροφών. Πρέπει να τον ταίσει ξανά και ξανά και ξανά αλλά ο γάτος να έχει.
3. Όταν η πόλη του Εντμοντον στον Καναδά αποφάσισε να κάνει μια μουσική εκδήλωση δρόμου τοποθετώντας πιανο σε δημόσιο χώρο, ήθελε να γεμίσει τους δρόμους της με αυθόρμητα ταλέντα. “Θέλω τυχαίους ανθρώπους να συμμετέχουν, θέλω υπεροχους ανθρωπους, θελω κακοποιά στοιχεί,α θέλω όλοι να κάτσουν στο πιάνο” έλεγε ο εμπνευστής της εκδήλωσης Ντειβιντ Ραους. Θέλει έναν άστεγο σαν τον Ράιαν. Αυτόν που ισχυρίζεται ότι κανείς δεν τον έμαθε να παίζει αλλά κάτι δεν είναι αληθινό. Ο Ουέλς είναι άστεγος από έξι χρονών. Δεν ξέρει να διαβάζει μουσική. “Αφήνω τις νότες να έρχονται σε μένα” είπε σε τηλεοπτική συνεντευξη τοπικου καναλιού. “Είμαι χαρούμενος που μπορώ και επικοινωνώ με τους ανθρώπους μέσα από τη μουσική. Όταν κάποιος είναι συνειδητά εδώ, όταν συγκινείται και σου δίνει το χέρι του και σε αγκαλιάζει, δακρύζω και εγώ” είπε και προχώρησε προς τη γωνία της πόλης που είναι δική του.
4. Να μην ξεχνιόμαστε. Ο χορός σε κάνει καλό.