Άρθρο -ανάλυση από το CNN
«Για να καταλάβετε τη δεύτερη θητεία του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αρκεί να κοιτάξετε τις μάχες που επιλέγει», γράφει σημερινό του άρθρο το CNN, για τον πλανητάρχη που έχει ανοίξει τόσα μέτωπα, όσα και οι τρίχες της αλλόκοτης κόμης του.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τρανπ και κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησής του, σύμφωνα με το αμερικανικό μέσο, πέρασαν τις προηγούμενες ημέρες κλιμακώνοντας τις αντιπαραθέσεις για τις μαζικές απελάσεις, τα ελίτ πανεπιστήμια και τους τρανσέξουαλ αθλητές στα αναδυόμενα μέτωπα της «επανάστασης της κοινής λογικής» του.
Καθένα από αυτά είναι προφανώς μια προσπάθεια να ικανοποιήσει την πιστή πολιτική βάση MAGA (Make America Great Again) και άλλα στοιχεία του συνασπισμού στον οποίο ο Τραμπ στήριξε τις δύο εκλογικές του νίκες.
Η ομάδα του Τραμπ μπορεί επίσης να προσπαθεί να αλλάξει τη συζήτηση που ξεκίνησε γύρο από το χάος που προκάλεσε με τον εμπορικό πόλεμο και την αδιέξοδη ειρηνευτική του προσπάθεια για την Ουκρανία.
Αλλά η ιδέα ότι επιδίδεται σε έναν ατελείωτο κύκλο αντιπερισπασμού για να κρύψει τις αποτυχίες του έγινε κλισέ στην πρώτη του θητεία. Στη δεύτερη, είναι μια τεμπέλικη κριτική που αποτυγχάνει να συμπυκνώσει τις συχνά μοιραίες πράξεις του με πολύ μεγαλύτερη ουσία που αποσκοπούν στη μεταμόρφωση της αμερικανικής ζωής και του κόσμου.
Η κυβέρνηση έδωσε μάχη σε πολλαπλά μέτωπα μόλις χθες Μ. Τετάρτη. Μήνυσε το πανεπιστήμιο Μέιν επειδή αρνήθηκε να εφαρμόσει την απαγόρευση για τρανσέξουαλ αθλητές γυμνασίου. Κορυφαίοι αξιωματούχοι απαξίωσαν έναν παράτυπο μετανάστη που στάλθηκε λανθασμένα, χωρίς τη δέουσα διαδικασία, σε φυλακή του Ελ Σαλβαδόρ. Και διπλασίασαν την προσπάθειά τους να διαμορφώσουν τις πολιτικές, τη σχολή και το φοιτητικό σώμα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ στο πλαίσιο της καταστολής ενός προπυργίου φιλελεύθερης εξουσίας.
Οι παραπάνω υποθέσεις, έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά που μαρτυρούν ξεκάθαρα την πολιτική του Τραμπ. Καταδεικνύουν την προσπάθεια του προέδρου να εφαρμόσει ισχυρή εξουσία, η οποία συχνά βασίζεται σε αμφισβητήσιμους συνταγματικούς λόγους. Όλες είναι πιθανό να περιλαμβάνουν παρατεταμένες νομικές μάχες που θα μπορούσαν τελικά να δοκιμάσουν αν η χώρα θα οδηγηθεί σε συνταγματική κρίση αν ο Λευκός Οίκος αγνοήσει τις αποφάσεις των δικαστών.
Σχεδόν κάθε αναμέτρηση αντικατοπτρίζει την ουσιαστική δυναμική που καθοδηγεί τον χαρακτήρα και την πολιτική του Τραμπ: Επιλέγει μάχες που αποδεικνύουν τη δύναμή του έναντι δυνητικά ασθενέστερων αντιπάλων. Και η ομάδα του υιοθετεί την αδυσώπητη νοοτροπία του win-lose που καθόρισε τη ζωή του Τραμπ ως βαρόνου των ακινήτων, ριάλιτι σταρ και προέδρου.
Οι μάχες που δίνει, αποσκοπούν στη συντριβή των προοδευτικών ευαισθησιών. Συχνά, αφήνουν τους αντιπάλους του αναγκασμένους να υπερασπιστούν αντιδημοφιλείς θεσμούς ή εκλογικές ομάδες που προσφέρουν λίγα πολιτικά οφέλη – όπως οι μετανάστες χωρίς χαρτιά – οδηγώντας σε ώρες χλευασμού στα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης.
Ωστόσο τα σχέδια του δεν είναι μόνο τακτικής φύσεως. Υπάρχει και φιλοσοφική στρατηγική. Ενώ ο πρόεδρος μερικές φορές φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για την πολιτική, ορισμένοι από τους πιο επιδραστικούς συνεργάτες της δεύτερης θητείας του είναι βαθιά ιδεολογικοί. Πέρα από τη λαχτάρα του Τραμπ για αναταραχή, υπάρχει μια συνεκτική προσπάθεια να καταστραφούν οι πυλώνες του φιλελεύθερου κατεστημένου, να ανατραπούν τα πολιτικά δικαιώματα και οι προοδευτικές φιλελεύθερες κοινωνικές νίκες, ακόμη και να ανατραπεί η δημογραφική αλλαγή με τη μεταναστευτική πολιτική.
«Και αυτές οι μάχες δείχνουν επίσης ότι τρεις μήνες μετά, οι σαρωτικές αξιώσεις του Τραμπ για προεδρική εξουσία κινδυνεύουν να οδηγήσουν τη χώρα σε μια αυταρχική κατηφόρα», σημειώνει το CNN. Υπήρχε μια οσμή ολοκληρωτισμού στον αέρα, όταν ο Τραμπ εμφανίστηκε με τον αυτοαποκαλούμενο «πιο cool δικτάτορα του κόσμου» του Ελ Σαλβαδόρ στο Οβάλ Γραφείο.
«Και ένας πρόεδρος που εξαπολύει οικονομικές αναταραχές και χαράζει ακόμη βαθύτερα εθνικά χάσματα θέτει ένα κρίσιμο πολιτικό ερώτημα: Είναι αυτό που οι ψηφοφόροι νόμιζαν ότι έπαιρναν ή ήθελαν από μια εκλογική αναμέτρηση κατά την οποία το κύριο μέλημα της χώρας φαινόταν να είναι η μείωση των τιμών μετά από ένα τιμωρητικό κύμα πληθωρισμού;», διερωτάται το αμερικανικό μέσο.
