Οι ερευνητές του Τμήματος Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπέρναρντ Γουντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, σύμφωνα με το BBC και τη «Γκάρντιαν», έβγαλαν αυτό το συμπέρασμα αναλύοντας και συγκρίνοντας αρειανούς μετεωρίτες που βρέθηκαν στη Γη και αρειανούς βράχους που εξέτασε επί τόπου το ρομποτικό όχημα “Spirit” της NASA.
Σύμφωνα με τους Βρετανούς επιστήμονες, η ύπαρξη πρώιμου οξυγόνου στον Άρη ταιριάζει με τη γενικότερη εικόνα ενός πλανήτη ζεστού, υγρού και κατοικήσιμου στο απώτερο παρελθόν, όπως έχει διαμορφωθεί από τα πιο πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα.
Η δραστική αύξηση του οξυγόνου στη γήινη ατμόσφαιρα (το λεγόμενο «Συμβάν της Μεγάλης Οξείδωσης») συνδυάστηκε με την ανάδυση πιο πολύπλοκων μορφών ζωής, των φωτοσυνθετικών βακτηρίων. Από την άλλη, το αρειανό οξυγόνο εκτιμάται ότι παρήχθη από τη χημική διάσπαση του νερού (φωτόλυση), καθώς δηλαδή οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα του Άρη αλληλεπίδρασαν με την ακτινοβολία του Ήλιου, διασπάστηκαν σε υδρογόνο και οξυγόνο. Όμως δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί η πιθανότητα ότι, όπως και στη Γη, κάποιες αρχαίες μικροβιακές μορφές ζωής στον Άρη παρήγαγαν -εν μέρει τουλάχιστον- αυτό το οξυγόνο.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα αρειανά πετρώματα οξειδώθηκαν λόγω της παρουσίας οξυγόνου στον αέρα, όταν βρίσκονταν στην επιφάνεια του «κόκκινου πλανήτη» πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Στη συνέχεια, μέσω των γεωλογικών διαδικασιών, εισχώρησαν στο υπέδαφός του Άρη και ανακυκλώθηκαν αργότερα, εμφανιζόμενα ξανά στην επιφάνεια μέσω των ηφαιστειακών εκρήξεων που κάποτε λάμβαναν χώρα στον γειτονικό πλανήτη.
Διαβάστε επίσης:
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163