Εδώ και τρεις δεκαετίες, ο Έλτον Τζον συλλέγει έργα τέχνης. Ιδιαιτέρως, φωτογραφίες. Μια έκπληξη επιφυλάσσει η πρόσφατη αυτοβιογραφία του, το «Me»: ο τραγουδιστής - τραγουδοποιός θέλει μια πελώρια έκθεση για την καριέρα του και πιθανά να ανοίξει ένα ιδιωτικό μουσείο για να στεγάσει την αχανή συλλογή του.
Οι λεπτομέρειες είναι ελάχιστες, αλλά στο τέλος της αυτοβιογραφίας του ο Έλτον Τζον απαριθμεί τα όσα θέλει να κάνει μετά την παγκόσμια αποχαιρετιστήρια τουρνέ του. Και σε αυτά περιλαμβάνονται το να συνεχίσει να δουλεύει στο ίδρυμά του για το AIDS, να στήσει μια έκθεση για τη σταδιοδρομία του και, πιθανά, να ανοίξει «ένα μόνιμο μουσείο, ώστε να μπορεί ο κόσμος να έρχεται για να δει μέρος της τέχνης και φωτογραφίας (που έχω συγκεντρώσει)».
Η αυτοβιογραφία -την οποία έγραψε με τη βοήθεια του δημοσιογράφου για θέματα μουσικής Alexis Petridis και η οποία κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα- αποκαλύπτει πολλά για τη σχέση του Έλτον Τζον με την τέχνη. Μετά την περίοδο απεξάρτησης, άρχισε να συλλέγει φωτογραφίες. Αρχικά, αντιμετώπιζε τη φωτογραφική τέχνη «ως μορφή διαφήμισης, ποτέ ως τέχνη». Αυτό άλλαξε όταν μια μέρα, πάνω από τον ώμο ενός φίλου του κοίταξε κάποιες φωτογραφίες του Herb Ritts τις οποίες ο φίλος σκεφτόταν να αγοράσει. Ο Ritts είχε τραβήξει φωτογραφίες για εξώφυλλο ενός άλμπουμ του Έλτον Τζον. «Κατέληξα να τις αγοράσω και τις 12» θυμάται ο τραγουδιστής.
Η συλλογή του απέκτησε, σύντομα, επικές διαστάσεις. Θυμάται ότι δεν υπήρχε χώρος για να παίξει κανείς squash στον χώρο που είχε ο ίδιος ειδικά γι’ αυτόν τον λόγο: υπήρχαν παντού κιβώτια. Βεβαίως και δεν μπορούσε να ξεπακετάρει στην έπαυλή του στο Ουίντσορ, έξω από το Λονδίνο, και εξομολογείται πως το να κινηθεί κανείς μέσα στο σπίτι ήταν δύσκολο.
Ιδιαίτερα μεγάλη είναι η συλλογή του φωτογραφιών του Man Ray (είναι γνωστή η ερωτική σχέση τους, τη δεκαετία του 1960, πολύ πριν αρχίσει να συλλέγει φωτογραφίες και πριν γίνει «Έλτον Τζον»). Τότε ήταν ο Ρέτζιναλντ Ντουάιτ, ζούσε στο σπίτι της μητέρας του σε προάστιο του Λονδίνου, χρήματα δεν είχε αλλά στο τοίχο του δωματίου του είχε ρεπροντιξιόν φωτογραφιών του Man Ray. Πολλά χρόνια αργότερα, το 1993, «χτύπησε» στου Sotheby’s με 112.000 λίρες Αγγλίας ένα vintage αντίγραφο της φωτογραφίας «Glass Tears» (1932) του Man Ray. Το ποσό ήταν, εκείνα τα χρόνια, ρεκόρ για δημοπράτηση φωτογραφίας.
Σε μια προσπάθεια να συρρικνώσει τη συλλογή του η οποία είχε ξεχειλώσει, το 1998 έστειλε στου Sotheby’s μεγάλο μέρος της σε δημοπρασία τεσσάρων ημερών (του απέφερε πάνω από 8 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας). Θυμάται ότι οι ειδικοί του Sotheby’s έφυγαν από το σπίτι του «σαν λίγο λιγόθυμοι». Στο τέλος, πούλησε όλα τα έργα ζωγραφικής που είχε στη συλλογή του, εκτός από μια χούφτα (στην οποία περιλαμβάνονται ένας Φράνσις Μπέικον, ένας Πάτρικ Πρόκτορ και δύο Ρενέ Μαγκρίτ).
Έχει προγραμματιστεί, σε αίθουσα του Vicroria and Albert Museum -η οποία φέρει το όνομα του Έλτον Τζον και του συζύγου του Ντέιβιντ Φέρνις- έκθεση με υλικό από τη συλλογή 7.000 φωτογραφιών του τραγουδιστή-τραγουδοποιού. Αναμένονται λεπτομέρειες.
