Ο σκηνοθέτης της ταινίας «12 Χρόνια Σκλάβος», ο οποίος είναι επίσης εικαστικός καλλιτέχνης και φωτογράφος θα επιβλέπει μία ομάδα φωτογράφων που θα φωτογραφίζει τάξεις 2.400 σχολείων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Λονδίνου τους επόμενους εννέα μήνες.
Στόχος του project είναι το έργο να ενσωματώσει τη διαφορετικότητα της πόλης, στην οποία ο ΜακΚουίν μεγάλωσε, αλλά και τη δυναμική της επόμενης γενιάς που θα διαμορφώσει το μέλλον του Λονδίνου.
Σε ανακοίνωση της γκαλερί Tate Britain, η οποία είναι ανάδοχος του project διευκρινίζεται ότι επιδιώκεται να καταγραφεί μια στιγμή «ενθουσιασμού, άγχους και ελπίδας» στη ζωή των παιδιών της τρίτης τάξης, ηλικίας 7 και 8 ετών.
Το project θα παρουσιαστεί στην Tate Britain και σε άλλους χώρους του Λονδίνου από τον Νοέμβριο του 2019 έως τον Μάιο του 2020.
Ο Στιβ ΜακΚουίν, ο οποίος γεννήθηκε στη βρετανική πρωτεύουσα, κέρδισε το 1999, προτού αρχίσει την κινηματογραφική του καριέρα, το Τέρνερ (Turner Prize) το ετήσιο βραβείο που απονέμεται σε εικαστικό καλλιτέχνη από τη Βρετανία, ηλικίας κάτω των 50 ετών.
«Ένα πορτρέτο – αντανάκλαση του άμεσου μέλλοντος»
Ο Στιβ ΜακΚούιν είπε, σύμφωνα με την εφημερίδα «The Guardian» ότι είναι ένα project που μας επιτρέπει να «σκεφτούμε ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε, ποιο είναι το μέλλον». «Ζούμε στο Λονδίνο και όλοι πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε το Λονδίνο, αλλά δεν το γνωρίζουμε και το να έχουμε μια αντανάκλαση του άμεσου μέλλοντός μας νομίζω ότι είναι επιτακτική ανάγκη».
Περίπου 115.000 επτάχρονοι μαθητές που φοιτούν στα δημοτικά σχολεία του Λονδίνου θεωρητικά όλοι θα είναι μέρος του project.
Η ιδέα της δημιουργίας ενός τόσο μεγάλου πορτρέτου ήταν στο μυαλό του Στιβ ΜακΚουίν εδώ και περίπου πέντε χρόνια. «Κάποια στιγμή στη ζωή κάποιου τείνετε να κοιτάζετε πίσω και να ρωτάτε “πού είναι ο τάδε και ο δείνα;” Και “τι τους συνέβη; “… Ήθελα απλώς να συλλογιστώ πώς έφτασα εκεί που έφτασα» ανέφερε ο Στιβ ΜακΚουίν.
Τόνισε ακόμη ότι έχει πολύ όμορφες αναμνήσεις από το σχολείο του, κυρίως από την ηλικία των επτά ετών.
«Ήταν συναρπαστικό. Ανυπομονούσα να πηγαίνω στο σχολείο κάθε πρωί. Αγαπούσα την τέχνη, μου άρεσε να είμαι με τους φίλους μου, μου άρεσαν τα πειράματα και το σχέδιο. Ήταν θαυμάσια, θαυμάσια εποχή».
«Δεν υπήρχαν οι έννοιες του φύλου ή της φυλής. Δεν είχα ιδέα ποιος ήταν ποιος, ήταν απλά διασκεδαστικά» πρόσθεσε.
Απαντώντας στην ερώτηση γιατί επέλεξε να εκφράσει το όραμά του μέσω της παραδοσιακής σχολικής φωτογραφίας, ο ΜακΚουίν δήλωσε: «Η σχολική φωτογραφία είναι πολύ επίσημη. Τα παιδιά στέκονται ή κάθονται σταυροπόδι με τον δάσκαλο να είναι στο πλάι».
«Την αγαπούσα αυτή την εικόνα – και είναι μια φωτογραφία που αντικατοπτρίζει την τάξη, το σχολείο και την κοινωνία.
Έτσι ένα μήνυμα που μπορεί να είναι τόσο τοπικό – όταν διαμορφώνεται με τις άλλες φωτογραφίες – μπορεί να γίνει παγκόσμιο».
Το project, υποστηρίζεται από την γκαλερί Tate Britain, τον καλλιτεχνικό οργανισμό Artangel και τους ειδικούς δημιουργικής μάθησης «A New Direction». Μια ομάδα περίπου 30 φωτογράφων που έχουν λάβει οδηγίες από τον ΜακΚουίν επισκέπτονται τα σχολεία και φωτογραφίζουν τους μαθητές ώστε να συγκεντρώσουν τις τυπικές φωτογραφίες τάξεων.
Με τους αυστηρούς νόμους σχετικά με την προστασία δεδομένων και την προστασία των παιδιών, ήταν ένα πολύ πιο περίπλοκο σχέδιο από ό,τι μπορεί να ήταν πριν από 10 χρόνια. Έχει οργανωθεί επίσης με μεγάλη εμπιστευτικότητα, ανέφερε ο διευθυντής της Artangel.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ