Οι σκύλοι Αγίου Βερνάρδου αναλαμβάνουν νέο κοινωνικό ρόλο. Είναι διεθνώς γνωστοί επειδή βοηθούν σε διασώσεις ορειβατών, σώζουν πλέον ανθρώπους και με άλλους τρόπους.
Οι σκύλοι Αγίου Βερνάρδου, ένα από τα εθνικά σύμβολα της Ελβετίας και διασώστες ορειβατών, «αναλαμβάνουν» και νέα ανθρωπιστικά καθήκοντα.
Το Ίδρυμα Μπάρι (Barry Foundation), μία μη κερδοσκοπική οργάνωση που το 2005 ανέλαβε την εκτροφή των σκύλων Αγίου Βερνάρδου από τα παλαιότερα κυνοτροφεία ψηλά στα ελβετικά βουνά, έχει βοηθήσει στη μετεξέλιξή τους σε έναν νέο ρόλο ως σκύλων θεραπευτικής και εκπαιδευτικής υποστήριξης ευάλωτων ανθρώπων.
«Οι σκύλοι Αγίου Βερνάρδου είναι σήμερα μία φυλή που εργάζεται στο κοινωνικό μέτωπο», λέει η Αντρέα Τσόλινγκερ, εκπρόσωπος του ιδρύματος, στη διάρκεια επίσκεψης στα κυνοτροφεία του στην πόλη Μαρτινί, κοντά στα σύνορα με την Ιταλία και τη Γαλλία.
«Οι σκύλοι εργάζονται σε νοσοκομεία, σε οίκους ευγηρίας με ηλικιωμένους πολίτες. Βοηθούν ανθρώπους που υποβάλλονται σε θεραπεία, συναντώνται με παιδιά και φυλακισμένους. Κάνουν θαύματα».
Οι σκύλοι συμμετέχουν κάθε χρόνο σε περίπου 600 αποστολές σε όλη την Ελβετία. Υποστηρίζουν την ευζωία ανθρώπων με διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού και άλλες ειδικές ανάγκες και βοηθούν τους επαγγελματίες στο έργο της ψυχοσωματικής και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.
«Συμμετέχουν με χαρά», λέει η Τσόλινγκερ. «Τους αρέσει».
Οι επισκέπτες μπορούν επίσης να βλέπουν τους σκύλους στο Barryland, ένα θεματικό πάρκο που έχει μουσείο και εγκαταστάσεις για τους σκύλους.
Σκύλοι Αγίου Βερνάρδου: «Ένα ισχυρό σύμβολο»
Στις 28 Αυγούστου επτά κουτάβια, πέντε θηλυκά και δύο αρσενικά, γεννήθηκαν από ένα από τα σκυλιά του Ιδρύματος Μπάρι, την Ρόξι.
Τα κουτάβια μόλις που έχουν αρχίσει να εξερευνούν τον περιβάλλοντα χώρο τους, παίζοντας στο γρασίδι και αρχίζοντας να τρώνε από ταΐστρες.
Είναι απόγονοι του Barry I, ενός σκύλου Αγίου Βερνάρδου που στις αρχές του 19ου αιώνα είχε σώσει τη ζωή περισσότερων από 40 ανθρώπων στο Μεγάλο Πέρασμα του Αγίου Βερνάρδου.
Όπως και οι προκάτοχοί του, ο Barry I έζησε στο καταφύγιο που είχαν ιδρύσει τον 11ο αιώνα μοναχοί για να βοηθούν προσκυνητές και άλλους ταξιδιώτες που έκαναν το επικίνδυνο ταξίδι μέσω των Άλπεων.
Χρονικά ταξιδιωτών και ιστορίες από στρατιώτες που διέσχισαν το πέρασμα το 1800 με τον Ναπολέοντα βοήθησαν να καθιερωθεί η φήμη των σκύλων αυτών ως πιστών συντρόφων με εξαιρετικές δυνατότητες για διασώσεις.
«Έχουν σπουδαία όσφρηση», λέει η Αν Χόλτσερ, επικεφαλής της εκπαίδευσης στο Ίδρυμα Μπάρι. «Δεδομένου ότι είναι ψηλοί και μεγαλόσωμοι, οι σκύλοι χρησιμοποιούνταν για να καθαρίζουν για τους διασώστες το χιόνι από το διάδρομο στο πέρασμα».
Σήμερα οι διασώσεις στις Άλπεις γίνονται με τη βοήθεια μικρότερων σκύλων, οι οποίοι μπορούν να μεταφέρονται ευκολότερα με ελικόπτερο, σε σύγκριση με τους σκύλους Αγίου Βερνάρδου.
Όμως η Ελβετία παραμένει εξίσου προσκολλημένη στον αγαπημένο της σκύλο.
«Είναι ένα πολύ ισχυρό σύμβολο της Ελβετίας», λέει η Τσόλινγκερ. «Πιστεύω ότι πολλοί είναι αυτοί που είναι προσηλωμένοι στη διατήρηση του σκύλου αυτού σε καλή φόρμα και σύμφωνα με τις προδιαγραφές της φυλής».