Η κυβέρνηση της Ουγγαρίας είναι πιθανό να πάρει πίσω στα τέλη Ιουνίου τις έκτακτες εξουσίες ελήφθησαν προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση του κορονοϊού.
Κάτι τέτοιο θα εξαρτηθεί από την εξέλιξη της επιδημίας, δήλωσε σήμερα ο Γκέργκερι Γκούλιας, προσωπάρχης του πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν.
Ο ίδιος πρόσθεσε σε διαδικτυακή ενημέρωση των δημοσιογράφων πως η κυβέρνηση εξετάζει τη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων στη Βουδαπέστη από την ερχόμενη εβδομάδα, ένεκα της μείωσης των κρουσμάτων κορονοϊού.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή, οι αιτούντες άσυλο στην Ουγγαρία, που στεγάζονται στο ουγγρικό στρατόπεδο του Ρέζκε, στα σύνορα με τη Σερβία, “κρατούνται χωρίς βάσιμο λόγο” και θα πρέπει να απελευθερωθούν, αποφάνθηκε η ευρωπαϊκή δικαιοσύνη σε απόφαση που εκδόθηκε σήμερα.
Πλέον εναπόκειται στις ουγγρικές αρχές να ρυθμίσουν την υπόθεση, “σύμφωνα προς την απόφαση” του Δικαστηρίου της ΕΕ (ΔΕΕ), του οποίου η έδρα βρίσκεται στο Λουξεμβούργο.
Η υπόθεση, που κατατέθηκε στο ΔΕΕ τον Δεκέμβριο του 2019 από την ουγγρική διοικητική δικαιοσύνη, αφορά τέσσερις μετανάστες από το Ιράν και το Αφγανιστάν, των οποίων η αίτηση για άσυλο είχε απορριφθεί τον Απρίλιο του 2019 από τις ουγγρικές αρχές, που διέταξαν την απέλασή τους στη Σερβία.
Ωστόσο, η Σερβία αρνήθηκε να τους δεχθεί κι οι αιτούντες άσυλο βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στην «περιοχή διέλευσης» του Ρέζκε.
Το ΔΕΕ αποφάνθηκε πως “η μεταφορά των ενδιαφερομένων σε αυτή τη ζώνη διέλευσης θα πρέπει να θεωρείται μέτρο κράτησης”, οι συνθήκες διαβίωσής τους “εξισούνται με στέρηση της ελευθερίας”, ιδίως επειδή “δεν μπορούν νόμιμα να απομακρυνθούν αυτόβουλα από αυτή την περιοχή προς οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση “, αναφέρεται στην απόφαση του ΔΕΕ.
Η ευρωπαϊκή δικαιοσύνη τονίζει ότι η κράτηση στο πλαίσιο μιας απόφασης απέλασης θα πρέπει να προκύπτει από μια «αιτιολογημένη απόφαση», κάτι που εν προκειμένω δεν συνέβη. Υπενθυμίζει επίσης τις πολλές «απαιτήσεις» που ισχύουν για τη συνεχόμενη κράτηση, ιδίως για υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται σε μία τέτοια απόφαση και για τους οποίους η κράτηση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δεκαοκτώ μήνες. Ενώ και για τους αιτούντες διεθνή προστασία δεν μπορεί “σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει τις τέσσερις εβδομάδες, αρχής γενομένης από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης”.
Επιπλέον, η νομιμότητα ενός μέτρου κράτησης οφείλει να «υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο», υπογραμμίζει το ΔΕΕ.
Επιπλέον, το δικαστήριο έκρινε πως οι μετανάστες δεν μπόρεσαν να αμφισβητήσουν τις αποφάσεις της αστυνομίας μετανάστευσης, η οποία– μετά την άρνηση της Σερβίας να τους δεχθεί– τροποποίησε την απόφαση για την επιστροφή τους, αντικαθιστώντας τη Σερβία ως προορισμό με τις χώρες καταγωγής τους. Αυτό όμως εξισώνεται με μία «νέα απόφαση επιστροφής», η οποία θα μπορούσε να εφεσιβληθεί, υποστηρίζει στην απόφασή του το ΔΕΕ.
Το ευρωπαϊκό δικαστήριο υιοθέτησε τα συμπεράσματα του γενικού εισαγγελέα του, ο οποίος επέκρινε τις συνθήκες στέγασης που μαρτυρούν «μια κατάσταση απομόνωσης και υψηλού βαθμού περιορισμού της ελευθερίας μετακίνησης των αιτούντων άσυλο, μέχρι του σημείου να καθιστά την κατάσταση αυτή ισοδύναμη με κράτηση”.
Από την εποχή της μεταναστευτικής κρίσης του 2015, η Ουγγαρία κι η ξενοφοβική της κυβέρνηση βρέθηκε τακτικά στο στόχαστρο της ΕΕ. Η χώρα έχει ορθώσει έναν ηλεκτροφόρο φράκτη σε ορισμένα σημεία κατά μήκος των συνόρων της με τη Σερβία και την Κροατία. Οι μετανάστες που επιθυμούν να εισέλθουν στην Ουγγαρία δεν έχουν άλλη επιλογή από το να διέλθουν από μία από τις δύο «ζώνες διέλευσης» στα σύνορα, στην Τόμπα και το Ρέζκε: πρόκειται για στρατόπεδα με συρματοπλέγματα, όπου εξετάζεται η αίτησή τους για άσυλο.
Σύμφωνα με τη Βουδαπέστη, υπήρχαν 321 άνθρωποι στις δύο αυτές περιοχές διέλευσης τον Μάρτιο, οπότε απαγορεύθηκε η είσοδος ξένων στη χώρα, λόγω του κινδύνου μετάδοσης του νέου κορονοϊού.
Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
