Η Ρόσα Περέιρα γεννήθηκε το 1925 στο Πόρτο και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που πήρε διδακτορικό από το ιστορικό Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα το 1956. Στο ίδιο πανεπιστήμιο δίδαξε όλη της την ακαδημαϊκή ζωή, έως το 1995 οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Το έργο της απαριθμεί πάνω από 300 εργασίες, βιβλία και δημοσιεύσεις στην Πορτογαλία και στο εξωτερικό.
Ήταν μεγάλη ερευνήτρια στο πεδίο της επιρροής της κλασικής ελληνικής γραμματείας στα σύγχρονα γράμματα και την ποίηση – από τους Καμόες και Πεσόα έως τους πιο συγκαιρινούς. Για την αφιέρωσή της σε αυτήν την τιτάνια έρευνα τιμήθηκε και το 2006 με το μεγάλο διεθνές βραβείο του Πανεπιστημίου της Κοΐμπρα.
Η αρχαία ελληνική τέχνη, κι ιδιαίτερα η αγγειογραφία, υπήρξε ένας από τους τομείς που η εκλιπούσα θαύμαζε, γι’ αυτό κι ασχολήθηκε με ιδιαίτερη αφοσίωση η οποία μετουσιώθηκε στο μνημειώδες βιβλίο «Greek Vases in Portugal». Στο έργο τούτο παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά η ανακάλυψή της, που της χάρισε και την παγκόσμια αναγνώριση, του διάσημου πλέον αγγειογράφου «Ζωγράφου της Λισαβόνας».
Στη Ρόσα Περέιρα οφείλονται δύο μνημειώδεις ανθολογίες ελληνικών και λατινικών κλασικών κειμένων, υπό τους τίτλους «Hélade» και «Romana». Επίσης μετέφρασε κι εξέδωσε της τραγωδίες Αίας (Ájax, 2003) και Αντιγόνη (Antígona, 1958), του Σοφοκλή, Μήδεια, (Medeia, 1955), Τρωάδες (Troianas, 1996) και Βάκχες, (Bacantes, 1992) του Ευρυπίδη, τις Επτά Ωδές (Sete Odes, 2003) του Πινδάρου και την Πολιτεία του Πλάτωνα.
Το 2010 τιμήθηκε με το Λογοτεχνικό Βραβείο Prémio Vida Literária APE.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ