Ο Ελόι Γκουτιέρες Μενόγιο, πρώην διοικητής ανταρτικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια της Κουβανικής Επανάστασης και στη συνέχεια πολιτικός αντίπαλος του Φιδέλ Κάστρο, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών σε νοσοκομείο της Αβάνας, όπως ανακοινώθηκε σήμερα από πηγές της αντιπολίτευσης.
«Ο Μενόγιο από καιρό ήταν πολύ άρρωστος και σύμφωνα με την οικογένειά του έφυγε από τη ζωή στη διάρκεια της νύκτας», δήλωσε ο αντιφρονών Ελισάρδο Σάντσες, διευθυντής της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Εθνικής Συμφιλίωσης.
Ο, φίλα προσκείμενος προς τις κουβανικές αρχές, ιδρυτής της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης Γιοάντρι Φοντάνα, ο οποίος συνήθως δημοσιεύει πληροφορίες που εκπηγάζουν από κυβερνητικούς κύκλους, επιβεβαίωσε τον θάνατο του πρώην διοικητή, ο οποίος μέσα στη δεκαετία του 60 είχε στρέψει τα όπλα κατά της κυβέρνησης και είχε καταδικασθεί σε κάθειρξη 30 ετών.
Γεννημένος στη Μαδρίτη το 1934, ο Γκουτιέρες Μενόγιο είχε αναρριχθεί στον επίζηλο βαθμό του διοικητή της Επανάστασης μαχόμενος στο πλευρό του Κάστρο στη δεκαετία του ’50 ενάντια στην δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα.
Ο Γκουτιέρες Μενόγιο είχε εγκαταλείψει την Κούβα το 1961, δύο χρόνια μετά την επανάσταση, εξαιτίας της διαφωνίας του με τον σοσιαλιστικό προσανατολισμό της κουβανικής ηγεσίας. Εξόριστος στην Φλόριδα, επέστρεψε στην Κούβα το 1964 επικεφαλής μίας ομάδας αντικαστρικών. Αιχμαλωτίσθηκε και καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 30 ετών, αποφυλακίσθηκε το 1986 χάρις σε παρέμβαση της ισπανικής κυβέρνησης.
Εξόριστος στο Μαϊάμι συγκρότησε την αντιπολιτευόμενη ομάδα Cambio Cubano (Κουβανική Αλλαγή), προωθώντας τη συμφιλίωση ανάμεσα στο κουβανικό καθεστώς και τη διασπορά. Είχε λάβει άδεια να επιστρέψει στη νησιωτική χώρα πολλές φορές και είχε αποκτήσει τη δυνατότητα να συνομιλεί αυτοπροσώπως με τον Φιδέλ Κάστρο.
Το 2003, μετά το πέρας μίας επίσκεψής του, είχε ανακοινώσει πως δεν επρόκειτο να επιστρέψει στην εξορία, προκαλώντας τη μήνη της αντιπολίτευσης στη Φλόριδα. Έκτοτε ζούσε χωρίς να ασκεί πολιτική δράση, αλλά υπό τη διακριτική παρακολούθηση των αρχών, στο προάστιο Αλαμάρ, στα ανατολικά της κουβανικής πρωτεύουσας.