- Έφυγε από τη ζωή ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης - Το θάνατό του ανακοίνωσε ο αδερφός του και πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο - Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν 90 ετών - Η γέννησή του, οι σπουδές, η αντίσταστη στο καθεστώς Μπατίστα και το σχέδιο δολοφονίας του στον Παναμά - Ολόκληρη η ζωή ενός άνδρα που έκανε το όνομά του συνώνυμο της ιστορίας της Κούβας - Δείτε ιστορικές φωτογραφίες και βίντεο από την ζωή του
Ο Φιντέλ Κάστρο δεν είναι πια εδώ. Η Κούβα από σήμερα δεν θα είναι πια η ίδια… Ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, ο άνθρωπος που τον αποκαλούσαν είτε κομαντάντε είτε απλά Φιντέλ, πέρασε στην αιωνιότητα της ιστορίας. Ο Φιντέλ Κάστρο πέθανε σε ηλικία 90 ετών.
Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε στον κουβανικό λαό ο αδερφός του και πρόεδρος της χώρας Ραούλ Κάστρο. Σε αυτόν έδωσε πριν από μερικά χρόνια (το 2008) ο Φιντέλ τα “κλειδιά” της Κούβας και αποσύρθηκε από την πολιτική λόγω προβλημάτων υγείας.
Δείτε εδώ το ιστορικό διάγγελμα που καταλήγει με ένα βροντερό: “Hasta la victoria siempre!”
«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.
Ο Κάστρο Ρους Φιντέλ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στην Κούβα και απέκτησε έναν γιο από τον γάμο του με τη Μίρτα Ντίας-Μπίλαρτ, από την οποία χώρισε το 1955.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας.
Δικηγορεί στην Αβάνα και από το 1953 εντάσσεται ενεργά στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα.
1953: Επίθεση εναντίον στρατώνων στο Σαντιάγκο της Κούβας. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης.
1956: Αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό όπου οργανώνει ένοπλο αγώνα. Τον Δεκέμβριο του 1956, επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη.
1956-59: Ένοπλος αγώνας εναντίον του Μπατίστα έως ότου ανατρέπεται και φεύγει.
1959-76: Γίνεται Πρωθυπουργός.
1963-1965: Πρώτος Γραμματέας του “Partido Unido De La Revolucion Socialista” (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).
Φιντέλ Κάστρο: Όταν έλεγε στον Τσίπρα “σύντροφε Αλέξη”
Από το 1965: Γραμμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.
Από το 1976: Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
15/10/1991: Επανεκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη διάρκεια των εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.
Από το 1992: Επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.
24/2/1993: Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.
25/2/1998: Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.
6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για “εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας” και μία για “ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών”.
17/11/2000: Δηλώνει ότι οργανώσεις αντικαθεστωτικών έχουν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Την επομένη, οι αρχές του Παναμά ανακοινώνουν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες, τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο. Στις 30/11 η Κούβα ζητεί επισήμως την έκδοση των τεσσάρων υπόπτων.
27/8/2004: Η Κούβα διακόπτει επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του.
31/7/2006: Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, έπειτα από εγχείρηση στο έντερο.
19/2/2008: Ανακοινώνει επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέγεται από το κοινοβουλίο νέος πρόεδρος της χώρας.
Έχει επίσης βραβευτεί με το βραβείο Λένιν το 1961.
Συγγραφικό έργο
1964: “Ten years of Revolution“.
1968: ” History will absolve me“.
1987: “Fidel” (από κοινού με τον Φρέι Μπέτο).
1991: “How Far We Slaves Have Come: South Africa and Cuba in Today΄s World” (από κοινού με τον Νέλσον Μαντέλα).
2/8/2010: Παρουσιάζει σε επιλεγμένο ακροατήριο τα απομνημονεύματά του, με τον τίτλο “Στρατηγική Νίκη”, για τη νίκη των ανταρτών εναντίον του κουβανικού στρατού, η οποία οδήγησε στην πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ