Σε ηλικία 94 ετών, πέθανε χθες (08.04.2024) ο Βρετανός φυσικός Πίτερ Χιγκς, βραβευμένος με Νόμπελ Φυσικής το 2013 για το «Σωματίδιο Χιγκς» γνωστό και ως «Σωματίδιο του Θεού».
Το «Σωματίδιο του Θεού» θεωρείται το θεμελιώδες στοιχείο της θεμελιώδους δομής της ύλης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Την είδηση του θανάτου του, ανακοίνωσε σήμερα το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
«Πέθανε ήσυχα στο σπίτι του τη Δευτέρα 8 Απριλίου μετά από σύντομη ασθένεια», ανέφερε το Πανεπιστήμιο σε ανακοίνωσή του.
Ο Πίτερ Χιγκς, γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1929 στην περιοχή Έλσουικ του Νιούκαστλ, στην Αγγλία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το διδακτορικό του είχε θέμα: «Μερικά προβλήματα στις μοριακές ταλαντώσεις» και ήταν αυτό που τον ώθησε στη μελέτη της εφαρμογής των αρχών συμμετρίας σε φυσικά συστήματα.
Το 1964, δημοσίευσε δύο εργασίες του στο περιοδικό Physical Rev. Letters, για τον μηχανισμό του αυθόρμητου σπασίματος της συμμετρίας, εξηγώντας με αυτόν, τον τρόπο που θα μπορούσαν να αποκτήσουν μάζα τα σωματίδια, που αναφέρονται στο καθιερωμένο πρότυπο.
Ο μηχανισμός αυτός προβλέπει την ύπαρξη ενός μποζονίου,του οποίου οι διακυμάνσεις πεδίου είναι αυτές που γεννούν τη μάζα όλων των σωματιδίων που συνδέονται με αυτό.
Το σωματίδιο αυτό δεν είχε ανιχνευθεί πειραματικά μέχρι τώρα. Τα τελευταία πειραματικά δεδομένα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN παρέχουν ισχυρές ενδείξεις για την εύρεση του σωματιδίου.
Το 2013, τιμήθηκε με Νόμπελ Φυσικής από κοινού με το Βέλγο Φρανσουά Ανγκλέρ.
Τι είναι το μποζόνιο Higgs
Το σωματίδιο Χιγκς, καλούμενο εκλαϊκευμένα και καταχρηστικά από τον Λέον Λέντερμαν ως «το σωματίδιο Θεός» («the God particle») ή «το σωματίδιο του Θεού», είναι ένα μποζόνιο η ύπαρξη του οποίου προβλέπεται θεωρητικά από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Ανακαλύφθηκε πειραματικά στις 4 Ιουλίου 2012 από τα πειράματα ATLAS και CMS του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERΝ.
Η ύπαρξη του σωματιδίου του Χιγκς δίνει τη δυνατότητα για εξήγηση στον τρόπο που συγκροτείται η ύλη προσδίδοντάς της ιδιότητες όπως για παράδειγμα η μάζα. Το μποζόνιο αυτό φαίνεται να βρίσκεται στο ενεργειακό φάσμα μεταξύ 115-127 GeV, (με τα 125 GeV να αντιστοιχούν σε μάζα ίση με 133 πρωτονίων).
Η ανακάλυψή του θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της δημιουργίας του σύμπαντος λύνοντας θέματα, στη θεωρία της μεγάλης έκρηξης, αμέσως μετά τα πρώτα κλάσματα του δευτερόλεπτου της γέννησης του σύμπαντος.
