Σοκ στον χώρο της παγκόσμιας μουσικής σκηνής προκάλεσε η είδηση του θανάτου του ντράμερ των Rolling Stones, του Τσάρλι Γουότς. Ο 80χρονος μουσικός ήταν στο διάσημο συγκρότημα από το 1963.
Ο μάνατζέρ του είπε σε δήλωση που έκανε: «Με μεγάλη λύπη ανακοινώνουμε τον θάνατο του πολυαγαπημένου μας Τσάρλι Γουότς.
Πέθανε γαλήνια σε νοσοκομείο του Λονδίνου νωρίτερα σήμερα, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του.
Ο Τσάρλι ήταν ένας αγαπητός σύζυγος, πατέρας και παππούς, ενώ ως μέλος των Rolling Stones, ήταν ένας από τους σπουδαιότερους ντράμερ της γενιάς του».
O ντράμερ των θρυλικών Rolling Stones, Τσάρλι Γουότς γεννήθηκε στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ξεκίνησε να ακούει τζαζ μουσική από τα παιδικά του χρόνια, με κύριες επιρροές τους Μάιλς Ντέιβις και Τζον Κολτρέιν.
Έπαιξε για πρώτη φορά τύμπανα, μετατρέποντας ένα μπάντζο, ενώ στα 16 του χρόνια έφυγε από το σχολείο και γράφτηκε σε σχολή τεχνών του Χάροου.
Το 1960, ξεκίνησε να εργάζεται σε διαφημιστική εταιρεία του Λονδίνου, ενώ εξέδωσε και το παιδικό βιβλίο «Ode to a High-Flying Bird», το οποίο αναφερόταν στον τζαζ μουσικό Τσάρλι Πάρκερ.
Παράλληλα, έπαιζε τύμπανα για τους Alexis Korner’s Blues Incorporated, όπου συνεργάστηκε με μουσικούς όπως ο Μπράιαν Τζόουνς, ο Μικ Τζάγκερ και ο Έρικ Κλάπτον. Μη θέλοντας όμως να παραιτηθεί από την καθημερινή του εργασία, αποχώρησε από το συγκρότημα.
Rolling Stones και Τσάρλι Γουότς
Ο Τσάρλι Γουότς εντάχθηκε στους Rolling Stones τον Ιανουάριο του 1963, χωρίς να αντιμετωπίσει με ιδιαίτερη σοβαρότητα το συγκρότημα.
Ωστόσο, άλλαξε γνώμη όταν το σινγκλ «It’s All Over Now» έφθασε στην 3η θέση των βρετανικών τσαρτ το 1964. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την Σίρλεϊ Ανν Σέπαρντ και τέσσερα χρόνια αργότερα γεννήθηκε η κόρη του, Σεραφίνα.
Οι Rolling Stones έφθασαν για πρώτη φορά στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ με το σινγκλ «(I Can’t Get No) Satisfaction», ακολουθούμενο από τις πολύ μεγάλες επιτυχίες των «Paint It Black» και «Ruby Tuesday».
Οι ίδιοι περιέγραφαν τους εαυτούς τους ως το σπουδαιότερο ροκ συγκρότημα του πλανήτη και συνέχισαν στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο δημοτικότητας για τις επόμενες δύο δεκαετίες, με άλμπουμ όπως τα «Aftermath» (1966), «Sticky Fingers» (1971), «Exile on Main St.» (1972), «Black and Blue» (1976), «Some Girls» (1978) και «Tattoo You» (1981).
Επιστροφή στην Τζαζ
Από την δεκαετία του ’80, ο Τσάρλι Γουότς ασχολήθηκε με την πρώτη του μουσική αγάπη, την τζαζ, σχηματίζοντας διάφορες μπάντες, συμπεριλαμβανομένης και μίας ορχήστρας 32 ατόμων με την ονομασία «Charlie Watts Orchestra». Την ίδια περίοδο, συμμετείχε στους «Rocket 88» μαζί με τον Ίαν Στιούαρτ.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, κυκλοφόρησε μερικούς δίσκους με τους Charlie Watts Quintet, ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τον Τζιμ Κέλτνερ στους Charlie Watts/Jim Keltner Project. Το 2004, κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τους Charlie Watts and the Tentet, ενώ ταυτόχρονα διαγνώστηκε με καρκίνο του φάρυγγα, από τον οποίο «ξέφυγε» εντελώς υγιής μετά από ένα μεγάλο διάστημα θεραπειών.
Μετά το 2010, ηχογραφεί και παίζει ζωντανά με τους A B C & D of Boogie Woogie, μία σουίνγκ μπάντα, ενώ το 2016 ανακοινώθηκε η επιστροφή των Rolling Stones στη δισκογραφία μετά από έντεκα χρόνια, με το μπλουζ άλμπουμ «Blue & Lonesome».
πληροφορίες από wikipedia