Ο “Monsieur Paul”, προικισμένος με έναν μοναδικό σαρκασμό, ήταν επί χρόνια πρεσβευτής της γαλλικής κουζίνας σε όλο τον κόσμο. Από την Ισπανία έως τη Σουηδία και το Περού, οι πιο διάσημοι σεφ απέτισαν τιμή σε αυτόν που ενέπνευσε και εκπαίδευσε γενιές μαγείρων, όταν ανακοινώθηκε ο θάνατός του στις 20 Ιανουαρίου. Έπασχε χρόνια από Πάρκινσον.
Εκείνος θα ήθελε μια “απλή” τελετή στη “μικρή εκκλησία της Κολόνζ-ο-Μοντ-ντ’ Ορ”, κοντά στη Λιόν, στη γενέτειρά του στις όχθες του ποταμού Σον όπου πέθανε σε ηλικία 91 ετών στο ίδιο δωμάτιο που γεννήθηκε, πάνω από το εστιατόριό του, το διάσημο L’Auberge du Pont de Collonges, που βραβεύτηκε το 2017 με τρία αστέρια Μισελέν από τη βίβλο της γαστρονομίας, καταγράφοντας ρεκόρ.
“Ωστόσο, αυτό δεν κατέστη δυνατόν λόγω της μεγάλης προσέλευσης”, εξήγησε ο γιος του, Ζερόμ, και η οικογένεια έκανε το καλύτερο για να σεβαστεί την επιθυμία του θανόντα.
Η τελετή της οποίας χοροστάτησε ο καρδινάλιος Φιλίπ Μπαρμπαρέν, έγινε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη της Λιόν. Η εκκλησία στην οποία πραγματοποιούνται εργασίες, χώρεσε μόνο 1.100 ανθρώπους: ανάμεσά τους ήταν η αφρόκρεμα της γαστρονομίας, οι σεφ Αλέν Ντυκάς, τον οποίο ο θανών θεωρούσε πνευματικό του παιδί, ο Ζοέλ Ρομπουσόν, η Αν-Σοφί Πικ, ο Ντανιέλ Μπουλύντ που έφθασε από τη Νέα Υόρκη και ο Χιρογιούκι Χιραμάτσου, ο επικεφαλής της αλυσίδας μπυραριών Bocuse στην Ιαπωνία.
Τη γαλλική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Εσωτερικών και πρώην δήμαρχος της Λιόν Ζεράρ Κολόμπ και ο πρόεδρος του Συνταγματικού Συμβουλίου Λοράν Φαμπιούς, υπέρμαχος της διπλωματίας μέσω της γαστρονομίας όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών.
Δύο γιγαντοοθόνες είχαν τοποθετηθεί στον περίβολο του ναού, ενώ αυστηρά μέτρα ασφαλείας είχαν ληφθεί.
Το φέρετρο μεταφέρθηκε μέσα στην εκκλησία περνώντας ανάμεσα από τιμητική φρουρά μαγείρων που φορούσαν τις λευκές τους ποδιές.
Ο Μποκούζ, φορώντας την ποδιά του μάγειρα με το μετάλλιο του “Καλύτερου Εργάτη της Γαλλίας”, το οποίο απέσπασε το 1961, θα ταφεί στον οικογενειακό τάφο, δίπλα στους γονείς του, στο κοιμητήριο της Κολόνζ.
Ο Μποκούζ απέσπασε πάμπολλες διακρίσεις με τις καινοτόμες προσεγγίσεις του στην κλασική γαλλική κουζίνα. Το 1975, παρασκεύασε σούπα με τρούφες για ένα προεδρικό δείπνο στο Μέγαρο των Ηλυσίων. ‘Εκτοτε στο διάσημο ρεστοράν του σερβίρεται η Soupe V.G.E., όπως ονομάζεται από τα αρχικά του ονόματος του Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν.
Η ένωση των Λευκών Σκούφων της Λιόν ζήτησε από το Μέγαρο των Ηλυσίων να αποδοθεί φόρος τιμής στον εκλιπόντα στις 11 Φεβρουαρίου, ημέρα γέννησής του, μια πρόταση που δεν εγκρίνει ο γιος του.
“Στη ζωή μου δεν μετανιώνω για τίποτε” συνήθιζε να λέει αστειευόμενος ο Μποκούζ, “μόνο για τον πόνο που προκάλεσα στις γυναίκες της ζωής μου. Ελπίζω ότι αυτές θα με συγχωρέσουν”.