Πώς ο μικρομέγαλος Μακρόν έγινε πρόεδρος της Γαλλίας [pics, vid]

Ένα βίντεο από τότε που ήταν 15 ετών αποτελεί τον προάγγελο του φαινομένου που έρχεται. Αυτό το βίντεο του 1993, το “La comédie du langage” του Jean Tardieu, σηματοδότησε τη δημόσια εκκίνηση του φαινομένου Μακρόν. Το έργο ήταν το προϊόν ενός θεατρικού εργαστηρίου στο σχολείο La Providence Jesuit όπου ο Εμανουέλ Μακρόν γνώρισε και τη σύζυγό του. Η δασκάλα του Briggitte Trogneaux ήταν τότε 24 χρόνια μεγαλύτερή του και παντρεμένη με παιδιά.

“Έπαιζε ένα σκιάχτρο. Το θυμάμαι αυτό πάρα πολύ καλά. Και τον βρήκα απίστευτο σε αυτή τη σκηνή. Τι παρουσία”, θυμάται η Briggitte Trogneaux στο ντοκιμαντέρ “Macron, a Meteor’s Strategy”. Στα 15 του ο Μακρόν ερωτεύτηκε την 39χρονη δασκάλα του που είχε μια κόρη στην ηλικία του. Ήταν το είδος της ρομαντικής πλοκής που οι μυθιστοριογράφοι θα υιοθετούσαν μόνο με τρόμο. Αλλά η ζωή μπορεί να είναι πιο περίεργη από τη μυθοπλασία και ο Μακρόν σε πολύ νεαρή ηλικία είχε μια υπερφυσική αίσθηση του δικού του πεπρωμένου σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα να πάρει αυτό που ήθελε.

Πριν φύγει στα 17 του για να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Παρίσι, ο Μακρόν ενημέρωσε τη δασκάλα του πως θα την παντρευόταν μια μέρα. Το 2007, 14 χρόνια μετά τη γνωριμία τους, ο Μακρόν παντρεύτηκε την Μπριζίτ που είχε χωρίσει από τον σύζυγό της. Ήταν αποφασισμένος να ξεπεράσει την αρχική της αντίσταση και τη διαφωνία της οικογένειάς της πριν φτάσει στο σημείο να καταφέρει τελικά να την παντρευτεί, ζητώντας από τα παιδιά της το χέρι της. “Είναι μια πολύ δυνατή ενέργεια επειδή δεν θα το έκανε οποιοσδήποτε να έρθει και να τη ζητήσει σε γάμο”, δήλωσε η κόρη της Μπριζίτ Tiphaine Auziere.

Γεννημένος στην Αμιέν από μητέρα γιατρό και πατέρα νευρολόγο, ο Μακρόν ήταν εξαιρετικά έξυπνος μαθητής. Μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στη ζωή του ήταν η γιαγιά του Manette που ήταν επίσης δασκάλα. Ο Μακρόν έχει πει σε αρκετούς δημοσιογράφους πως η Μανέτ ήταν εκείνη που τον εισήγαγε στα αριστερά ιδεώδη και του πέρασε ένα διαρκές πάθος για τα βιβλία.

Από την εφηβεία του ακόμα απολάμβανε την παρέα μεγαλύτερών του, δειπνώντας με δασκάλους του και αποφεύγοντας τη συντροφιά κοριτσιών στην ηλικία του σύμφωνα με τους συμμαθητές του. “Δεν ήταν όπως οι άλλοι. Σίγουρα δεν ήταν όπως οι άλλοι. Ήταν πάντα με τους δασκάλους. Πάντα συζητούσε μαζί τους. Είχε βιβλία, πάντα πολλά βιβλία. Δεν ήταν έφηβος. Είχε σχέση με ενηλίκους. Καθηγητές, διευθυντές σχολείων. Είχε ισότιμη σχέση μαζί τους”, εξήγησε η Trogneaux στο ντοκιμαντέρ του France 3.

“Είχε τη στόφα των προέδρων”

Αυτό το δέσιμο με μεγαλύτερούς του τον οδήγησε στον στενό δεσμό του με τον Jacques Attali, εξέχοντα θεωρητικό της οικονομίας και της κοινωνίας που είχε διατελέσει σύμβουλος του πρώην προέδρου της Γαλλίας Francois Mitterand. Ο Μακρόν συναντήθηκε με τον Attali μετά την αποφοίτησή του το 2004 και τότε διορίστηκε αναπληρωτής εισηγητής διμερούς επιτροπής στην General Inspectorate of Finance υπό την προεδρία του Attali για να προωθήσει τη γαλλική οικονομική ανάπτυξη.

Ο Attali διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στο άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στη ζωή του Μακρόν που του εξασφάλισε πλούτο και αύξησε την κατανόησή του για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Με συστάσεις του Attali μπήκε στην Rothschild & CIE Banque και αναρριχήθηκε γρήγορα στην ιεαραρχία.

Μέχρι τότε είχε παντρευτεί και την Μπριζίτ, με τον Μακρόν να εντυπωσιάζεται που ο Attali έλεγε ότι είχε τη στόφα των προέδρων. Η ζωή στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορούσε να κρατήσει το ενδιαφέρον του και έτσι τον Μάιο του 2012 διορίστηκε αναπληρωτής γενικός γραμματέας στο Μέγαρο των Ηλυσίων ως προσωπικό του Φρανσουά Ολάντ. Δεν άργησε να κερδίσει από τον γαλλικό Τύπο το παρατσούκλι “Μότσαρτ των Ηλυσίων” λόγω της ενασχόλησής του με το πιάνο. Δύο χρόνια αργότερα, στα 37 του, ορίστηκε ο νεότερος υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας αντικαθιστώντας τον Arnaud Montebourg.

Από τη νέα του θέση ήταν υπεύθυνος για την προώθηση ενός μεταρρυθμιστικού πακέτου επί των εργασιακών. Αλλά ούτε και σε αυτή τη θέση παρέμεινε για πολύ καιρό. Τον Αύγουστο του 2015 ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα και πλέον γινόταν ανεξάρτητος. Ένα χρόνο αργότερα, όταν ξεκίνησε το πολιτικό κίνημα En Marche! κατηγορήθηκε από τους αριστερούς. Αλλά είχε δει αυτό που το αριστερό κίνημα δεν ήταν πρόθυμο να αντιμετωπίσει. Ότι η εποχή των καθιερωμένων κομμάτων, και ειδικά το δημοφιλές κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα είχε τελειώσει. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Πηγή: France24