Μέρες πολέμου θυμίζουν σε ένα γιατρό στη Μόσχα οι καταστάσεις που αντιμετωπίζει στην εντατική με ασθενείς που έχουν χτυπηθεί από κορονοϊό.
Ο γιατρός Μιχαήλ Κετσκάλο, όταν κάποιοι ασθενείς που αναπνέουν βαριά γεμίζουν τους θαλάμους του νοσοκομείου αριθμός 52 της Μόσχας, θυμάται την περίοδο που υπηρετούσε ως στρατιωτικός γιατρός στην περίοδο του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Τσετσενίας.
Το νοσοκομείο αριθμός 52 είναι ένα από τα δεκάδες νοσοκομεία της ρωσικής πρωτεύουσας που έχουν σταματήσει να δέχονται ασθενείς με άλλες παθήσεις, εστιάζοντας την προσοχή του σε περιστατικά που έχουν σχέση με τον κορονοϊό και την πνευμονία.
Ο Κετσκάλο εργάζεται στην μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου που εξυπηρετεί περισσότερους από 100 ασθενείς και λειτουργεί όπως στο 110-120% των δυνατοτήτων της.
«Θυμίζει μαζική εισροή τραυματιών (σε περίοδο πολέμου)» λέει ο Κετσάλκο, που κάθεται στο γραφείο του, μετά από μια κουραστική ημέρα στην μονάδα εντατικής θεραπείας.
Θυμάται τις μέρες που εργάζονταν ως στρατιωτικός γιατρός κατά την διάρκεια του πολέμου μεταξύ της Ρωσίας και της Τσετσενίας. «Έχω ζήσει μια τέτοια κατάσταση στο παρελθόν, όταν άρχισε η ρωσική επίθεση στο Γκρόζνι (πρωτεύουσα της Τσετσενίας, τον Δεκέμβριο του 1999. Ήταν κάτι παρόμοιο».
Πάνω από 100.000 κρούσματα στη Ρωσία
Η Ρωσία ανακοίνωσε σήμερα ότι τα κρούσματα ξεπέρασαν τις 100.000 και οι νεκροί τους 1000.
Δεκάδες ασθενείς είχαν νοσηλευθεί στην μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου αριθμός 52 την Τρίτη, δήλωσε ένας φωτογράφος του πρακτορείου Reuters που έχει επισκεφθεί το νοσοκομείο.
Δεν υπήρχαν διαθέσιμα κρεβάτια και πέντε με έξι ασθενοφόρα περίμεναν στην σειρά έξω από το νοσοκομείο κατά την διάρκεια της ημέρας για να μεταφέρουν νέους ασθενείς.
Ο Κετσκάλο είναι σε μια μονάδα που προσφέρει άμεση υποστήριξη κάνοντας χρήση της συσκευής ECMO, μιας συσκευής που οξυγονώνει τα αιμοσφαίρια και συνιστά την τελευταία λύση ανάγκης για εκείνους που η κατάσταση τους είναι τόσο σοβαρή, που ο αναπνευστήρας δεν είναι πλέον σε θέση να προσφέρει κάτι.
Μόνο ένας στους δύο ασθενείς επιβιώνει
Αρκετοί ασθενείς με χλωμά πρόσωπα, με τα μάτια κλειστά, ξαπλωμένοι και ακίνητοι είναι συνδεδεμένοι με την συσκευή ECMO και μόνο το μπίπ που ακούγεται στις οθόνες της δείχνει ότι είναι ζωντανοί.
Μόνο ένας στους δύο ασθενείς επιβιώνει αφότου περάσει αυτή την διαδικασία, λέει ο Κετσκάλο.
«Εάν δεν τους βάλουμε στο ECMO, οι περισσότεροι ενδέχεται να πεθάνουν» λέει, προσθέτοντας ότι στην μονάδα του ο τελευταίος θάνατος καταγράφηκε πριν τέσσερις μέρες.
«Εργάζομαι ως γιατρός που ασχολείται με σοβαρά περιστατικά για πολλά χρόνια και έχω συμμετάσχει σε μια τέτοια μάχη. Δεν μπορώ να πω είμαστε δίπλα τους, αλλά η προσοχή μας είναι συνεχώς στραμμένη πάνω τους και είναι πάντα οδυνηρό όταν πεθαίνουν, ιδιαίτερα όταν είναι νέοι», λέει ο Κετσκάλο. Μερικές φορές υπάρχουν και νίκες.
Ο Κετσκάλο θυμάται ένα 26χρονο ασθενή που είχε προσβληθεί από τον κορονοϊό ενώ ήταν στην Ιταλία και μεταφέρθηκε οδικώς στην Μόσχα από το Νίζνι Νόβγκοροντ, μια πόλη που βρίσκεται 400 χιλιόμετρα ανατολικά της ρωσικής πρωτεύουσας. Ήταν σε άσχημη κατάσταση καθώς οι πνεύμονες του είχαν προσβληθεί κατά 75% και δεν λειτουργούσαν. «Καταφέραμε να τον βγάλουμε από αυτή την κατάσταση και να τον αποσυνδέσουμε από τον αναπνευστήρα. Είχε χάσει 20 κιλά, αλλά βγήκε από το νοσοκομείο περπατώντας μόνος του» λέει Κετσκάλο.
Δουλειά 12 με 14 ώρες
Όταν οι ασθενείς συνέρχονται μετά τον αναπνευστήρα, μερικές φορές ζητούν από τους γιατρούς να τους τραβήξουν φωτογραφία για να την στείλουν στους οικείους τους. Και οι γιατροί ανταποκρίνονται στην επιθυμία τους αυτή, προσθέτει ο Κετσκάλο.
Ο Κετσκάλο, δουλεύει όπως λέει, 12-14 ώρες την ημέρα και από τα τέλη Φεβρουαρίου δεν έχει ξεκουραστεί ούτε ένα Σαββατοκύριακο.
Όταν το νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται άρχισε να δέχεται τους πρώτους ασθενείς με κορονοϊό, μια 44χρονη νοσοκόμα της εντατικής μονάδας στην οποία έργάζονταν μαζί του, προσβλήθηκε από τον ιό παρουσιάζοντας έντονα συμπτώματα. Μπήκε στον αναπνευστήρα στην ίδια μονάδα εντατικής θεραπείας και ανέρρωσε μόλις πρόσφατα.
«Το να βλέπεις συναδέλφους σου στην μονάδα εντατικής θεραπείας με τους οποίους συνεργάζεσαι είναι μια από τις χειρότερες εμπειρίες λέει ο Κετσκάλο και προσθέτει «Μακάρι ο Θεός να μην αφήνει κάποιον γνωστό να βρεθεί εκεί, τον οποιονδήποτε που γνώριζες πριν. Είναι πολύ δύσκολο να το συλλάβεις».
Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
