Οι Γάλλοι οφείλουν να καταργήσουν το 35ωρο και να αυξήσουν την ηλικία κατοχύρωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος, δηλώνει σήμερα αξιωματούχος του κόμματος της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ σε συνέντευξή του στην οποία χαρακτηρίζει την Γαλλία "προβληματικό παιδί" της ευρωζώνης.
“Οι Γάλλοι οφείλουν να κάνουν οικονομίες για να αποκτήσουν περιθώρια ελιγμού. Οφείλουν επίσης φυσικά να κάνουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις”, δήλωσε στον δημόσιο ραδιοσταθμό Ντόιτσλαντφουνκ ο Μίκαελ Φουχς, αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) στην Μπούντεσταγκ, την κάτω βουλή του γερμανικού κοινοβουλίου.
Ο Φουχς έκανε τις δηλώσεις αυτές πριν από τη δημοσιοποίηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των προβλέψεών της για το 2013, με τις οποίες γνωστοποιήθηκε ένας εκτροχιασμός του γαλλικού δημοσιονομικού ελλείμματος από το καθορισμένο όριο του 3% του ΑΕΠ, το οποίο ενόχλησε σαφώς τους υπευθύνους της γερμανικής κυβέρνησης.
Οι Γάλλοι “οφείλουν να τροποποιήσουν τον χρόνο εργασίας. Γνωρίζετε ότι οι Γάλλοι έχουν ακόμη το 35ωρο. Αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει όταν δουλεύουν 42 ώρες στην Ελβετία και 40 ώρες στη Γερμανία”, σημείωσε.
“Στο θέμα των συντάξεων, οι Γάλλοι είναι εντελώς λάθος. Δεν μπορεί να φεύγει κανείς με σύνταξη στα 60. Αυτό δεν λειτουργεί. Οι Γάλλοι πρέπει να το συλλογιστούν αυτό”, πρόσθεσε.
“Δυστυχώς η Γαλλία είναι ένα προβληματικό παιδί στο ευρώ, καθώς άλλες χώρες έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους με πολύ πιο εντατικό τρόπο, όπως η Ισπανία και ακόμη η Ιταλία υπό τον Μόντι”, υπογράμμισε επίσης ο Φουχς.
“Οι Γάλλοι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να τη γλιτώσουν. Αυτό δεν λειτουργεί”, επεσήμανε.
“Είναι απαραίτητο οι Γάλλοι να επανέλθουν στον δρόμο της αρετής. Όλο αυτό που επιτύχαμε με την ατζέντα 2010 –οι μεταρρυθμίσεις του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και της αγοράς εργασίας που υλοποιήθηκαν μεταξύ του 2003 και του 2005 από τον καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ–, οι Γάλλοι οφείλουν να το θέσουν σε εφαρμογή. Ελπίζω ότι ο (πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά) Ολάντ το έχει καταλάβει αυτό”, κατέληξε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
“Οι Έλληνες υποδέχθηκαν ως φίλο τον Ολάντ, όχι όπως τη Μέρκελ…”
