Τις ημέρες που ακολούθησαν την πτώση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, οι πολίτες της Συρίας κατέκλυσαν τις διαβόητες φυλακές του καθεστώτος του σε μια απελπισμένη αναζήτηση των αγαπημένων τους προσώπων που φυλακίστηκαν ή εξαφανίστηκαν βίαια.
Χιλιάδες κρατούμενοι στη Συρία έχουν πλέον απελευθερωθεί μετά την αιφνιδιαστική ανατροπή του Μπασάρ Αλ Ασάντ πολλοί από αυτούς μετά από δεκαετίες εγκλεισμού σε απόλυτα βάναυσες συνθήκες. Ωστόσο, πολλοί περισσότεροι από τους αγνοούμενους δεν έχουν ακόμη βρεθεί, και οι ελπίδες σβήνουν κάθε ώρα που περνάει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πολλές οικογένειες έψαξαν σε φυλακές, νεκροτομεία και κατέφυγαν σε αρχεία και έγγραφα του καθεστώτος, αλλά δεν βρήκαν κανένα ίχνος των δικών τους ανθρώπων.
Σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του 13χρονου εμφυλίου πολέμου της Συρίας και έως και 100.000 από αυτά τα θύματα μπορεί να πέθαναν στις φυλακές, σύμφωνα με την ομάδα παρακολούθησης του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ επέτρεψε στους ανθρώπους να θρηνήσουν δημόσια τις απώλειές τους, να εκφράσουν τη συλλογική τους θλίψη και να μοιραστούν την ελπίδα τους για δικαιοσύνη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το CNN παρουσιάζει τρεις συγκλονιστικές ιστορίες που αναδεικνύουν τη βαρβαρότητα του καθεστώτος Άσαντ
Mazen al-Hamada
Ανάμεσα στις πολλές ιστορίες φρίκης που αποκαλύφθηκαν, η περίπτωση του Mazen al-Hamada ξεχωρίζει. Ήταν ο ακτιβιστή που έζησε και μίλησε για την απόλυτη βαρβαρότητα του καθεστώτος.
Πρόκειται για έναν από τους πρώτους διαδηλωτές κατά του Άσαντ, που συνελήφθη το 2012 και υπέστη φρικτά βασανιστήρια για σχεδόν δύο χρόνια στις φυλακές της συριακής κυβέρνησης. Μεταξύ άλλων, είχε περιγράψει βασανιστήρια που περιλάμβαναν σωματική και ψυχολογική βία, ενώ είχε αναγκαστεί να ομολογήσει εγκλήματα που δεν διέπραξε.
Η ιστορία του έγινε γνωστή μέσω ενός ντοκιμαντέρ, όπου μίλησε για τις εμπειρίες του, ελπίζοντας να ευαισθητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα για τα εγκλήματα του καθεστώτος. Ωστόσο, το 2020, επιστρέφοντας στη Συρία υπό ψευδείς υποσχέσεις, συνελήφθη ξανά και εξαφανίστηκε. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, μετά την πτώση του καθεστώτος, η σορός του βρέθηκε σε ένα νοσοκομείο της Δαμασκού.
Rania al-Abbasi
Η Rania al-Abbasi, οδοντίατρος, πρώην πρωταθλήτρια σκακιού και μητέρα έξι παιδιών, συνελήφθη το 2013 μαζί με όλη της την οικογένεια μετά από μια απλή φιλανθρωπική πράξη. Παρείχε βοήθεια σε μια οικογένεια που είχε πληγεί από την πολιορκία του καθεστώτος. Από τότε, η ίδια, ο σύζυγός της και τα παιδιά της, ηλικίας από 1 έως 14 ετών, δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ ξανά.
Η αδελφή της, Ναΐλα, δεν έχει σταματήσει να ψάχνει, τηλεφωνώντας σε κάθε πιθανό σημείο και μιλώντας με όποιον θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες για την τύχη τους. Οι προσπάθειές της έχουν οδηγήσει σε διεθνείς εκστρατείες για την απελευθέρωση της Rania, ενώ η υπόθεση της έχει τραβήξει την προσοχή οργανώσεων όπως η Διεθνής Αμνηστία.
Παρά τις αδιάκοπες προσπάθειές της, δεν έχει καταφέρει να ανακαλύψει κανένα στοιχείο για την οικογένεια. Όπως λέει η ίδια, «Ο τύραννος έφυγε, αλλά χωρίς δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει ειρήνη».
«Θα έπρεπε να γιορτάζουμε, να τραγουδάμε και να χορεύουμε αλλά χωρίς την Rania και την οικογένειά της, δεν μπορούμε να χαρούμε. Οι πληγές μας είναι ανοιχτές».
Tal al-Mallouhi
Μετά από σχεδόν 15 χρόνια, η Ahd al-Mallouhi μπορεί επιτέλους να κρατήσει στην αγκαλιά της την αγαπημένη της κόρη, Tal. Σε ηλικία 19 ετών, η Tal συνελήφθη επειδή δημοσίευσε ποιήματα για πολιτικά και κοινωνικά θέματα στο ιστολόγιό της – σήμερα είναι 33 ετών.
Κατηγορήθηκε άδικα για κατασκοπεία υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών και φυλακίστηκε μετά από μια μυστική δίκη.
Η υπόθεσή της έγινε σύμβολο της καταπίεσης στη Συρία, ενώ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο ζήτησαν την απελευθέρωσή της. Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος, η Tal αφέθηκε ελεύθερη και οι πρώτες φωτογραφίες της, όπου φοράει ένα μαντήλι με τα χρώματα της συριακής αντιπολίτευσης, γεμίζουν αισιοδοξία όσους εξακολουθούν να πιστεύουν σε μια ελεύθερη Συρία.
Ωστόσο, οι πληγές των ετών φυλάκισης παραμένουν, και η αποκατάστασή της θα χρειαστεί χρόνο.
«Πρώτα απελευθερώθηκε η Συρία, μετά απελευθερώθηκε η κόρη μου μαζί με όλους τους άλλους», δήλωσε η μητέρα της της στο AFP. «Ίσως αν η κόρη μου είχε απελευθερωθεί μόνη της, θα εξακολουθούσα να φοβάμαι γι’ αυτήν, θα εξακολουθούσα να φοβάμαι ότι θα μπορούσαν να την πάρουν ανά πάσα στιγμή».
