“Το Καλύτερο Κόμμα” είναι… γεγονός!

‘Έτσι στις δημοτικές εκλογές που έγιναν το περασμένο Σάββατο το κόμμα με τον… μετριόφρονα τίτλο «Το Καλύτερο Κόμμα» πήρε την πρώτη θέση στην πρωτεύουσα Ρέικιαβικ και ο αρχηγός του, ο δημοφιλής κωμικός Γιον Γκναρ, διεκδικεί με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας το αξίωμα του δημάρχου της ισλανδικής πρωτεύουσας.

 

«Το Καλύτερο Κόμμα» κέρδισε τις έξι από τις 15 έδρες του δημοτικού συμβουλίου περνώντας μπροστά από το Συντηρητικό Κόμμα (πέντε έδρες), το Σοσιαλδημοκρατικό (τρεις έδρες) και τους Οικολόγους (μία έδρα), που όλα βγήκαν χαμένα. Ο κ. Γκναρ συζητεί τώρα με τους Σοσιαλδημοκράτες το ενδεχόμενο να συνεργαστεί μαζί τους αλλά επιμένει στο θέμα του δημαρχιακού θώκου.

 

Κανένας δεν είχε πάρει την υποψηφιότητα του κ. Γκναρ στα σοβαρά, μέχρι που τα αποτελέσματα τους διέψευσαν. Ο ίδιος έλεγε προεκλογικά ότι θέλει να γίνει δήμαρχος για να βγάλει εύκολα λεφτά. Με το κόμμα του «κατέβηκαν» ως υποψήφιοι κυρίως τραγουδιστές, ηθοποιοί και άνθρωποι του κινηματογράφου, αρκετοί από τους οποίους έχουν επαγγελματική σχέση με την τραγουδίστρια Μπγιορκ. Ως προεκλογικό σύνθημά του είχε τη «Βιώσιμη διαφάνεια» και το τραγούδι που ακουγόταν στις συγκεντρώσεις του ήταν (φυσικά) το «Simply the Βest» της Τίνας Τέρνερ.

 

Στις προεκλογικές εξαγγελίες του το κόμμα διεκδίκησε για λογαριασμό των πολιτών δωρεάν πετσέτες στις πισίνες, τη δημιουργία μιας «Ντίσνεϊλαντ» στο αεροδρόμιο(!), την αγορά μιας νέας πολικής αρκούδας για τον ζωολογικό κήπο του Ρέικιαβικ και ένα κοινοβούλιο καθαρό από κάθε είδους ναρκωτικά ως το 2020.

 

Το κόμμα δημιουργήθηκε πριν από έξι μήνες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν ενεργό την περίοδο της μεγάλης αναταραχής που ακολούθησε τη χρεοκοπία της χώρας.

 

Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι η απροσδόκητη επιτυχία του οφείλεται στην απογοήτευση των πολιτών από τα καθιερωμένα κόμματα και το πολιτικό κατεστημένο που δεν μπόρεσε να προλάβει την οικονομική κατάρρευση το 2008.

 

Ο 43χρονος Γκναρ έχει παίξει σε αρκετές κωμικές σειρές της ισλανδικής τηλεόρασης και στον κινηματογράφο. Γράφει επίσης τα περισσότερα κείμενα που παίζει. Επιμένει δε ότι το κόμμα του είναι εντελώς σοβαρό. Μένει να το αποδείξει.

 

Μήπως είναι καιρός να το σκεφτούμε και εδώ να φτιάξουμε τέτοιο κόμμα;