Οι κυρώσεις από το Κογκρέσο, που καταγγέλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στοχεύουν τις εταιρείες που συνεργάζονται για την κατασκευή του Nord Stream 2, κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, παρακάμπτοντας κυρίως την Ουκρανία, σύμμαχο της Δύσης, μέσω της οποίας μέχρι στιγμής διαμετακομίζεται μεγάλο μέρος του ρωσικού φυσικού αερίου.
Η Γερουσία υιοθέτησε με μεγάλη πλειοψηφία (86 ψήφοι υπέρ, 8 κατά), το ψήφισμα των κυρώσεων εις βάρος του Nord Stream 2, που περιλαμβάνονταν στο νομοσχέδιο αμυντικών δαπανών. Το ψήφισμα είχε εγκρίνει την προηγούμενη εβδομάδα η Βουλή των Αντιπροσώπων. Δεν έχει λάβει ακόμη την υπογραφή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, έναν σθεναρό αντίπαλο του ρωσικού σχεδίου.
Το μέτρο αποσκοπεί να εμποδίσει την ολοκλήρωση των εργασιών του Nord Stream 2, που έχει ήδη κατασκευαστεί κατά 80% και θεωρητικά θα τεθεί σε λειτουργία στα τέλη του τρέχοντος έτους. Προβλέπεται να διπλασιάσει την μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στη Γερμανία, τον κύριο δικαιούχο του έργου.
Για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της, Ουκρανία και Πολωνία, ο αγωγός αυτός θα αυξήσει την εξάρτηση των Ευρωπαίων από το ρωσικό φυσικό αέριο και θα ενισχύσει έτσι την επιρροή της Μόσχας.
Ο Nord Stream 2 συνιστά “μια απειλή για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια και μια πρόκληση της ρωσικής κυβέρνησης”, δήλωσε ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τζιμ Ρις.
Τι περιλαμβάνουν οι κυρώσεις
Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Βερολίνο έχουν καταγγείλει τις κυρώσεις που στοχοθετούν νόμιμες εταιρείες και αντιπροσωπεύουν μια αμερικανική παρέμβαση στην ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική.
Οι κυρώσεις περιλαμβάνουν δέσμευση περιουσιακών στοιχείων και ανάκληση ταξιδιωτικών θεωρήσεων στις ΗΠΑ για τους εργολάβους που συνδέονται με τον αγωγό.
Ένας από τους κύριους στόχους των τιμωρητικών μέτρων είναι η Allseas, μια ελβετική εταιρεία που κατέχει το μεγαλύτερο στον κόσμο πλοίο καθέλκυσης σωλήνων αγωγών, το Pioneering Spirit που χρησιμοποιεί η ρωσική εταιρεία Gazprom για την κατασκευή του υπεράκτιου τμήματος του αγωγού.
Ο αγωγός αποτελεί μια επένδυση ύψους περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ, με το ήμισυ να χρηματοδοτείται από τη Gazprom και το άλλο μισό από πέντε ευρωπαϊκές εταιρείες (OMV, Wintershall Dea, Engie, Uniper και Shell).
