Για τρίτη νύχτα εκατοντάδες διαδηλωτές συνέχισαν χθες την κατάληψη στην πλατεία Δημοκρατίας στο Παρίσι διαμαρτυρόμενοι μεταξύ άλλων για την επίμαχη μεταρρύθμιση στην εργατική νομοθεσία.
Το αυθόρμητο κίνημα που ονομάζεται “Nuit debout” (Oλονυκτία) δημιουργήθηκε στον απόηχο των συγκεντρώσεων στις οποίες είχαν καλέσει φοιτητικά και μαθητικά συνδικάτα για να ζητήσουν την απόσυρση του νομοσχεδίου για την απασχόληση που προβλέπει την ελαστικοποίηση της εργασίας ως μέσο καταπολέμησης της ανεργίας, το οποίο προωθεί η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ.
Ωστόσο το κίνημα αυτό συγκεντρώνει επίσης, χρησιμοποιώντας το hashtag #NuitDebout στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και άλλα πολιτικά ή κοινωνικά αιτήματα. Πολλοί από τους συμμετέχοντες βλέπουν στην κινητοποίηση αυτή την αρχή ενός άτυπου φαινομένου όπως τα κινήματα “Occupy” που δημιουργήθηκαν σε διάφορες χώρες ή όπως αυτό των “Αγανακτισμένων” στην Πουέρτα ντελ Σολ που εμφανίστηκε το 2011 στη Μαδρίτη για να καταγγείλει τη λιτότητα και τη διαφθορά.
Οι διαδηλωτές είναι ως επί το πλείστον νέοι. Ορισμένοι βρίσκονται εκεί για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στη μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας. Άλλοι κατηγορούν την κυβέρνηση ότι επιδίδεται σε “παρεκτροπές όσον αφορά την ασφάλεια” στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι. Άλλοι ακόμη καταγγέλλουν την “αστυνομική βία” που σημειώθηκε σε ορισμένες συγκεντρώσεις που οργανώθηκαν κατά του νομοσχεδίου για την απασχόληση.
Μουσαμάδες είναι απλωμένοι ανάμεσα στα δέντρα της πλατείας, σκηνές είναι διάσπαρτες, ενώ στήθηκε και εξέδρα στη μεγάλη πλατεία. Σάντουιτς παρασκευάζονται από εθελοντές. Δεν υπάρχουν οργανωτές, αλλά επιτροπές που συγκροτήθηκαν βιαστικά: δράση, επικοινωνία, διαχείριση…
“Αποφασίζουμε τα πάντα σε γενική συνέλευση: υπάρχουν εκατοντάδες ανθρώπους που πρέπει να εργαστούν από κοινού μέσα σε μια νύχτα”, δήλωσε ο 24χρονος Κασιέν.
Ο Κιλιάν, ένας 20χρονος φοιτητής σε σχολή οπτικοακουστικών εφαρμογών ο οποίος ήταν για τρίτη νύχτα του στην πλατεία Δημοκρατίας, είπε ότι πιστεύει σε “ένα (κίνημα) ‘Occupy’ όπως στις άλλες χώρες”. Περιμένει κυρίως “την απόσυρση του νόμου Ελ Κομρί”, που ονομάστηκε έτσι από το όνομα της υπουργού Εργασίας Μιριάμ Ελ Κομρί, αλλά ονειρεύεται μια “επανάσταση”.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ