Προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν στη Γερμανία τα σχέδια του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τη μετατροπή της Τουρκίας σε πολεμική υπερδύναμη και τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης μεγάλης αμυντικής βιομηχανίας σύμφωνα με τη Real News.
Τα σχέδια αυτά έχουν προκαλέσει σκεπτικισμό και στο γερμανικό Κοινοβούλιο, με τους Πράσινους αλλά και άλλα πολιτικό κόμματα να εξετάζουν το πώς θα αντιμετωπισθεί η κατάσταση αυτή.
Ανησυχία κυρίως προκαλεί, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Real News το γεγονός ότι η Τουρκία -μέσω διμερών συνεργασιών και με τη Γερμανία- αποκτά αμυντική τεχνολογία, την οποία και θα μετεξελίξει για δική της χρήση, κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει να γίνεται. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στη Γερμανία, ένας από τους στόχους των υπερεξοπλισμών της Τουρκίας ακόμη και με υπερόπλα, είναι η κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο και στις περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ, όπου αναζητούνται κοιτάσματα φυσικού αερίου, αλλά και η αμυντική κυριαρχία στο Αιγαίο.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν θέλει να μετατρέψει τη χώρα του σε έναν εξοπλιστικό γίγαντα, κατασκευάζοντας ελικόπτερα, τανκς και πολεμικά πλοία, καθώς και αμυντικά συστήματα που μόνον οι υπερδυνάμεις διαθέτουν.
Αυξήθηκαν οι εξαγωγές όπλων
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως σι τουρκικές εξαγωγές όπλων έφθασαν το 2018 τα 2 δισ. δολάρια, έχοντας αύξηση κατά 14% σε σχέση με το 2017. Η τουρκική πολεμική βιομηχανία ξεπέρασε έτσι ακόμη και το Ισραήλ. Στρατηγικός στόχος των Τούρκων, ωστόσο, όπως εκτιμούν στη Γερμανία, είναι η τεχνογνωσία κατασκευής αμυντικών εξοπλισμών, ώστε η χώρα να φθάσει στο επίπεδο των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας. Με άλλα λόγια, η Τουρκία να εξελιχθεί σε μια υπερδύναμη, αφού δεν θα εισάγει όπλα, αλλά θα τα κατασκευάζει η ίδια. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των πολεμικών ελικοπτέρων Τ129 Attack, τα οποία κατασκευάζει η Τουρκία σε συνεργασία με τους Ιταλούς. Τα ελικόπτερα αυτά ήδη χρησιμοποιήθηκαν σε πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και μάλιστα ένα από αυτά καταρρίφθηκε. Το συγκεκριμένο μοντέλο ελικοπτέρου εξάγεται στο Πακιστάν.
Το διάδοχο μοντέλο του δεν θα είναι αποκλειστικά τουρκικής τεχνολογίας. Δηλαδή, η Τουρκία συνεργαζόμενη με μια άλλη χώρα κάνει μεταφορά τεχνογνωσίας και στη συνέχεια παράγει τα δικά της αμυντικά προϊόντα. Πρόκειται για μια μακροχρόνια στρατηγική, η οποία και είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα, δείχνει όμως ότι η Τουρκία -ισχυρίζονται στο Βερολίνο- επιθυμεί να καταστεί μια «σκληρή πολεμική δύναμη».
Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και στο ναυτικό, καθώς εκτός από οκτώ κορβέτες και αντίστοιχες φρεγάτες η Τουρκία, σε συμπαραγωγή με τη γερμανική NDW, σχεδιάζει την κατασκευή έξι υποβρυχίων, που σύμφωνα με το κόμμα της Αριστεράς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε επιθετικές ενέργειες στο Αιγαίο.
Το γερμανικό εμπάργκο σε ορισμένους τύπους εξοπλισμών
Ανάλογη είναι η πολιτική της Αγκύρας για την κατασκευή, σε συμπαραγωγή με τους Γερμανούς του τεθωρακισμένου Altai, του οποίου ωστόσο η παραγωγή έχει για την ώρα φρενάρει, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα και το εμπάργκο που έχει επιβάλει η γερμανική κυβέρνηση στην Τουρκία σε ορισμένους τύπους εξοπλισμών.
Επιπρόσθετα, η Τουρκία μαζί με την Ινδονησία κατασκευάζει τεθωρακισμένο, με την ονομασία Kaplan, το οποίο προορίζει και για εξαγωγές. Στα τουρκικά σχέδια μέχρι το 2029 περιλαμβάνεται και η κατασκευή- σε συμπαραγωγή με Βρετανούς – ενός “αόρατου αεροσκάφους” με την επωνυμία TFX, ενώ στα μεγάλα σχέδιά της εντάσσεται και το ηλεκτρομαγνητικό υπερκανόνι, αλλά και πυροβόλα λέιζερ.
Η Άγκυρα σχεδιάζει την παραγωγή όλων των παραπάνω όπλων, ώστε οι εξοπλισμοί αυτοί να χρησιμοποιηθούν ως το βασικό όργανο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Βέβαια ο Ταγίπ Ερντογάν αντιμετωπίζει την παρούσα στιγμή ένα αρκετά σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και ενδεχομένως αυτό αποτελεί έναν από τους παράγοντες που θα φρενάρουν, για ένα χρονικό διάστημα, αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια.
Οι αμυντικές βιομηχανίες
Παρ’ όλα αυτά, μακροπρόθεσμα, ο βασικός στρατηγικός στόχος παραμένει, δηλαδή η Τουρκία να μεταβληθεί στη μεγάλη στρατιωτική υπερδύναμη της Μεσογείου. Οι γερμανικές αμυντικές βιομηχανίες γνωρίζουν τα σχέδια αυτά, όμως βρίσκονται σε δίλημμα για τη μεταφορά τεχνογνωσίας, καθώς οι συμπαραγωγές και οι εξαγωγές προς την Τουρκία αποφέρουν τεράστια κέρδη, αλλά και συντηρούν πολλές χιλιάδες γερμανικές θέσεις εργασίας. Η Τουρκία είναι σύμμαχος της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, συνεπώς ο γερμανικός πολιτικός κόσμος αναζητά τρόπους ώστε να βρεθεί μια ισορροπία σε όλα αυτά, γεγονός που δεν αποδεικνύεται πάντοτε εύκολο εγχείρημα.
Το αποτυχημένο πραξικόπημα είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει η συμπαραγωγή των τεθωρακισμένων με την Τουρκία, γεγονός που εξόργισε την Άγκυρα, με αποτέλεσμα οι δύο χώρες να οδηγηθούν σε πολύμηνη πολιτική κρίση. Μετά όμως και την απελευθέρωση του Γερμανού δημοσιογράφου, που παρέμεινε στις τουρκικές φυλακές για πάνω από έναν χρόνο, το πρώτο πράγμα που ζήτησαν οι Τούρκοι ήταν να ξεκινήσει και πάλι το πρόγραμμα συμπαραγωγής 1.000 τεθωρακισμένων, που θα κατασκευαστούν στην Τουρκία με γερμανική τεχνολογία. Για όλους αυτούς τους λόγους αυξάνεται συνεχώς στο Βερολίνο ο προβληματισμός για τα μεγαλομανή σχέδια του Ερντογάν, που αρχίζουν να μετατρέπονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι.
Πηγή: εφημερίδα Real News
