Άλλοι την είπαν «καταραμένη» κι άλλοι «Μις Αβύθιστη». Το σίγουρο είναι ένα: η Βάιολετ Τζέσοπ είχε την τύχη με το μέρος της αφού κατάφερε να επιζήσει όχι από ένα και δύο αλλά από τρία ναυάγια.
Η Βάιολετ Τζέσοπ είναι η γυναίκα που επιβίωσε από τα ναυάγια και των τριών υπερπολυτελών υπερωκεάνιων της εταιρίας White Star Line, το Ολύμπικ, τον Τιτανικό και τον Βρετανικό.
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται κατάφερε να βρεθεί τρεις φορές μέσα σε πλοία που ναυάγησαν και να σωθεί.
Η Βάιολετ Τζέσοπ, γεννήθηκε το 1887 στην Αργεντινή από γονείς Ιρλανδούς μετανάστες. Σε μικρή ηλικία αρρώστησε από φυματίωση με τους γιατρούς να της δίνουν παρά μόνο λίγους μήνες ζωής.
Κι όμως εκείνη κατάφερε όχι μόνο να ξεπεράσει την αρρώστια της αλλά και να ζήσει αρκετά χρόνια.
Όταν ο πατέρας της πέθανε, η Βάιολετ μαζί με την οικογένεια της μετακόμισαν στη Βρετανία.
Εκεί η μητέρα της εργάστηκε ως θαλαμηπόλος σε ένα μεγάλο πλοίο, ενώ η ίδια παρακολουθούσε μαθήματα σε μοναστήρι.
Δυστυχώς έμελε να χάσει και την μητέρα της λίγα χρόνια αργότερα αφού αρρώστησε βαριά και έφυγε από τη ζωή.
Η Βάιολετ ανέλαβε την ανατροφή των αδερφών της. Η νεαρή κοπέλα αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματα της μητέρας της κι έτσι ακολούθησε το επάγγελμά της. Αυτό που έπρεπε να βρει ήταν ένα πλοίο για ξεκινήσει.
Ξεκίνησε να δουλεύει στη White Star Lanes και το 1911 επιβιβάστηκε στο υπερωκεάνιο «Ολύμπικ».
Αν και πολύ νέα για τη θέση, ήταν μόλις 21 ετών και οι γυναίκες που ασκούσαν το συγκεκριμένο επάγγελμα ήταν συνήθως μέσης ηλικίας, ήταν πολύ ευχάριστη και μιλούσε Αγγλικά, Ισπανικά και Γαλλικά. Η θέση ήταν δική της.
Μεγάλο της «ατού» και η εξωτερική της εμφάνιση την οποία όμως δεν ήθελε να προβάλλει στη δουλειά της για αυτό και επέλεξε να μην μακιγιάρεται καθόλου, φορούσε παλιά ρούχα και ήταν άκρως τυπική στη συμπεριφορά της απέναντι στους άντρες επιβάτες αν και είχε τις κατακτήσεις της.
Τουλάχιστον δεν ήθελε να προκαλεί.
Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν άκρως αντίθετο. Η φυσική της ομορφιά αλλά και η «ψυχρή» επαγγελματική στάση της, την έκαναν ακόμα πιο ποθητή.
Αν και τα χρήματα που κέρδιζε ήταν ελάχιστα, της άρεσε να δουλεύει σε αυτό το τεράστιο πλοίο.
Το 1911 το «Ολύμπικ» συγκρούστηκε με το HMS Hawke. Και τα δυο πλοία υπέστησαν σοβαρές ζημιές, αλλά το Ολύμπικ γέμισε νερά. Παρά την σφοδρή σύγκρουση το πλοίο δεν βυθίστηκε. Κατάφερε να φτάσει στο λιμάνι του Σαουθάμπτον και η Βάιολετ αποβιβάστηκε χωρίς να έχει τραυματιστεί.
Δύο χρόνια αργότερα, η εταιρεία White Star Line έψαχνε να βρει το προσωπικό που θα εξυπηρετούσε την πρώτη θέση στο πλοίο «Τιτανικός», το νέο απόκτημα της εταιρείας και το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο υπερωκεάνιο εκείνης της εποχής. Η Βάιολετ είχε βρει τη νέα της δουλειά.
Το μεγαλοπρεπές πλοίο βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 15 Απριλίου 1912 μετά από σύγκρουση με παγόβουνο στο παρθενικό ταξίδι του από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη, παρασύροντας στον βυθό πάνω από 1.500 επιβάτες.
Το ατύχημα έγινε κατά τη διάρκεια της νύχτας, την ώρα που οι περισσότεροι επιβάτες κοιμόντουσαν στις καμπίνες τους.
Εκείνες τις ώρες του απόλυτου πανικού, Βάιολετ Τζέσοπ ανέλαβε τους επιβάτες που δεν γνώριζαν αγγλικά και αντιμετώπιζαν πρόβλημα στη χρήση των σωστικών μέσων αλλά και στην κατανόηση των οδηγιών που έδινε το πλήρωμα.
Η Βάιολετ έχοντας για ακόμα μία φορά την τύχη με το μέρος της, σώθηκε μπαίνοντας στη σωσίβια λέμβο.
«Μου έδωσαν την διαταγή να βρίσκομαι στο κατάστρωμα. Στάθηκα στη μέση με τις υπόλοιπες συνοδούς και βλέπαμε τις γυναίκες να πέφτουν στις αγκαλιές των συζύγων τους, προτού μπουν στις λέμβους με τα παιδιά τους. Λίγο μετά, ένας αξιωματικός του πλοίου μας διέταξε να μπούμε στη βάρκα, αφού πρώτα είδε ότι πολλές γυναίκες είχαν σωθεί» είχε πει η ίδια.
Η κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε την Τζέσοπ να εργάζεται στο πλοίο «Βρετανικός», τον δίδυμο αδελφό του «Τιτανικού», που ο Ερυθρός Σταυρός το είχε μετατρέψεο σε πλωτό νοσοκομείο.
Στις 21 Νοεμβρίου του 1916, η Τζέσοπ ταξίδευε με τον «Βρετανικό» ανοιχτά της Κέας. Το πλοίο όμως προσέκρουσε σε νάρκη – σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή – και βυθίστηκε ύστερα από 55 λεπτά, παρασύροντας στο θάνατο 30 άτομα.
Αυτή τη φορά, η Βάιολετ δεν ήταν τόσο τυχερή, ώστε να μπει σε μία από τις σωσίβιες λέμβους, καθώς το πλοίο βυθιζόταν πολύ γρήγορα.
Έτσι, πήδηξε στη θάλασσα όμως έπαθε κάταγμα στο κρανίο και ένα βαθύ τραύμα στο πόδι.
«Πήδηξα μέσα στο νερό, όμως παρασύρθηκα από την καρίνα του πλοίου και χτύπησα το κεφάλι μου. Κατάφερα να ξεφύγω, όμως χρόνια αργότερα, όταν πήγα στον γιατρό επειδή υπέφερα από πονοκεφάλους, ανακάλυψα ότι είχα υποστεί κάταγμα στο κρανίο».
Η Τζέσοπ πέρασε τα επόμενα τρία χρόνια αναρρώνοντας από τα τραύματά της.
Στο μεταξύ ο πόλεμος τελείωσε και τα υπερωκεάνια ξεκίνησαν ξανά να διασχίζουν τον Ατλαντικό.
Αφού επέζησε από τρεις τραγωδίες στη θάλασσα, ένα άλλο άτομο μπορεί να ανησυχούσε μήπως ξεμείνει από τύχη. Όχι η Τζέσοπ!
Δεν έφυγε ούτε από τις θάλασσες ούτε από τα πλοία. Συνέχισε να εργάζεται μέχρι τα 60 της χρόνια, όταν συνταξιοδοτήθηκε.
Πέθανε το 1971 σε ηλικία 84 ετών από ανακοπή καρδιάς. Η Τζέσοπ δεν παντρεύτηκε ποτέ, ούτε απέκτησε δικά της παιδιά.
Τι της έδωσε το θάρρος να ξεπεράσει ό,τι της επιφύλαξε η ζωή; «Μόνο η θέληση για ζωή», είπε κάποτε σε μια φίλη της. «Και ένα τεράστιο κομμάτι πίστης στη θεϊκή παρέμβαση».