Στις 31 Αυγούστου του 1997 η Βρετανία αλλά και ο κόσμος όλος θρηνούσε για τον χαμό της Πριγκίπισσας Νταϊάνας. Εκτός όμως από τον θρήνο υπήρχαν και άλλα συναισθήματα. Οργή για την Βασίλισσα Ελισάβετ.
Αρχικά ούτε η σημαία στο Μπάκινγχαμ δεν κυμάτιζε μεσίστια. Και η Βασίλισσα Ελισάβετ πουθενά. Εκατομμύρια άνθρωποι πέρασαν από το Παλάτι του Μπάκινγχαμ μόνο για να αφήσουν ένα λουλούδι στη μνήμη της αλλά η Ελισάβετ, πουθενά.
Ήταν άμεση απαίτηση του κόσμου η Βασίλισσα να επιστρέψει άμεσα στο Λονδίνο από το ανάκτορο του Μπαλμόραλ στην Σκωτία όπου έκανε διακοπές και να δείξει δημόσια το πένθος της. Και αυτό έγινε τελικά. Η Βασίλισσα επέστρεψε στο Λονδίνο νωρίτερα από το προγραμματισμένο υποκύπτοντας στην πίεση του κόσμου.
Ντυμένη στα μαύρα, η Ελισάβετ μίλησε στο Έθνος λέγοντας ότι μοιράζεται και συμμερίζεται την θλίψη τους για τον χαμό της Πριγκίπισσας Νταϊάνας. Μίλησε ως βασίλισσα αλλά κυρίως ως γιαγιά δυο παιδιών που μόλις είχαν χάσει τη μητέρα τους.
Γιατί άργησε να επιστρέψει η Βασίλισσα στο Παλάτι
Ο λόγος που άργησε να επιστρέψει αποκαλύφθηκε στο ντοκιμαντέρ του Channel 5 και είναι συγκινητικός. Για πρώτη φορά στην ζωή της η Βασίλισσα Ελισάβετ έβαλε την οικογένειά της πάνω από το Έθνος. Είχε αποφασίσει να μείνει στο Μπαλμόραλ για να είναι κοντά στα συντετριμμένα εγγόνια της. Τον Γουίλιαμ και τον Χάρι. «Πρέπει να την θαυμάσουμε γι’ αυτό. Η θέση της ήταν με τα εγγόνια της που θρηνούσαν για τον χαμό της μητέρας τους και όχι με το πως θα είναι η δική της εικόνα στον κόσμο και στα ΜΜΕ», είπαν στο ντοκιμαντέρ δημοσιογράφοι που ασχολούνται με θέματα της Μοναρχίας.
Όλη η βασιλική οικογένεια συνειδητοποίησε ότι το πιο σημαντικό εκείνες τις ώρες ήταν αυτά τα δυο παιδιά. Τα πρώτα 24ωρα μετά το δυστύχημα η Βασίλισσα Ελισάβετ και ο Πρίγκιπας Φίλιππος, δηλαδή η γιαγιά και ο παππούς του Γουίλιαμ και του Χάρι είχαν πέσει επάνω τους για να βοηθήσουν τα παιδιά εκείνες τις δύσκολες μέρες. Ο Φίλιππος έπαιρνε τα αγόρια και τα πήγαινε βόλτες, για ιππασία ή για ψάρεμα για να ξεχαστούν.
Τελικά, η Βασίλισσα Ελισάβετ επέστρεψε μια ημέρα νωρίτερα από το προγραμματισμένο στο Λονδίνο και η σημαία κυμάτισε μεσίστια στο Μπάκινγχαμ κατά παράβαση του πρωτοκόλλου.
Ο τότε πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ μίλησε επίσης στο ντοκιμαντέρ και είπε: «Ήταν πολύ ανήσυχη για τις επιπτώσεις που θα είχε όλο αυτό στα παιδιά, εμφανώς θλιμμένη για την Νταϊάνα και ανήσυχη για το μέλλον της Μοναρχίας αφού η Βασίλισσα έχει πολύ έντονη την αίσθηση του πως σκέφτεται η κοινή γνώμη και σε αυτή την πρώτη επαφή που είχα τότε μαζί της συμφωνήσαμε να παρακολουθούμε πολύ όλα όσα έλεγε ο κόσμος».
Ο Χάρι, ήταν τότε μόλος 12 ετών. Έχει μιλήσει ανοικτά για την κατάθλιψη που πέρασε μετά την τραγωδία. Ήθελε να κάνει τα πάντα για την μητέρα του και είχε παρακαλέσει τότε τον πατέρα του, Πρίγκιπα Κάρολο να πάει μαζί του στο Παρίσι για την μεταφορά της σορού της Νταϊάνας. Φυσικά ο Κάρολος δεν πήρε μαζί τον γιο του, όμως είχε να δώσει άλλη μια μάχη, αυτή τη φορά με την μητέρα του.
Εκείνος ήθελε να πάει με το βασιλικό αεροπλάνο να παραλάβει την σορό. Η Βασίλισσα ήταν αμετακίνητη. Όμως, εκείνος επέμεινε και όπως λένε πάλεψε πιο πολύ για την Νταϊάνα μετά τον θάνατό της από όσο όταν ήταν ζωντανή. Η Βασίλισσα τελικά υποχώρησε.