Το κυβερνών κόμμα της Άγκελα Μέρκελ φαίνεται πως "χάνει την υπομονή του" με τον πρόεδρο Βουλφ
Πολλαπλασιάζονται οι ενδείξεις ότι το κόμμα της καγκελαρίου Μέρκελ χάνει την υπομονή του με τον πρόεδρο Κρίστιαν Βουλφ, ο οποίος δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει με πειστικό τρόπο τα ερωτήματα που τίθενται εδώ και τέσσερις εβδομάδες σχετικά με τις προσωπικές του συναλλαγές.
Η Άγκελα Μέρκελ συμμετείχε το πρωί σε μια εκδήλωση με οικοδεσπότη τον Βουλφ στο προεδρικό μέγαρο στο Βερολίνο για να τιμηθούν 80 γερμανοί δημόσιοι λειτουργοί.
Μια ημερήσια εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας, η Frankfurter Allgemeine Zeitung, αναφέρει ότι μη κατονομαζόμενα ηγετικά στελέχη στο κόμμα των Μέρκελ και Βουλφ, τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), ήδη αναζητούν τον αντικαταστάτη του προέδρου.
Σύμφωνα με πηγές του κόμματος, ο υπουργός Άμυνας Τόμας ντε Μεζιέρ, τεχνοκράτης νομικός ο οποίος χαίρει του σεβασμού της αντιπολίτευσης, θεωρείται ο επικρατέστερος πιθανός αντικαταστάτης του Βουλφ στους κόλπους της CDU.
Η κρίση φάνηκε να υποχωρεί κάπως την περασμένη εβδομάδα, αφού ο Βουλφ εμφανίστηκε στην τηλεόραση και ζήτησε συγγνώμη για ένα “συναισθηματικά φορτισμένο” μήνυμα που άφησε στον διευθυντή της εφημερίδας Μπιλντ απειλώντας να μηνύσει την ημερήσια με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στη Γερμανία εάν δημοσίευε λεπτομέρειες για ένα δάνειο που πήρε μυστικά από πλούσιους φίλους του, αλλά αναζωπυρώθηκε εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν αποκάλυψε, όπως υποσχεθεί, μια σειρά στοιχείων.
“Νωρίς αύριο, οι δικηγόροι μου θα δημοσιοποιήσουν τα πάντα στο Διαδίκτυο. Κατόπιν κάθε πολίτης θα μπορεί να δει και να εκτιμήσει κάθε λεπτομέρεια”, είχε πει ο Βουλφ σε δύο δημοσιογράφους που του είχαν πάρει τη συνέντευξη. “Σας δίνω με χαρά τις 400 ερωτήσεις και τις 400 απαντήσεις” που περιλαμβάνονται σε σχετικό φάκελο, είχε δηλώσει.
Ο δικηγόρος του προέδρου όμως δημοσιοποίησε μια εξασέλιδη περίληψη του φακέλου και όχι το πλήρες περιεχόμενό του, τις 450 γραπτές ερωταπαντήσεις. Ο δικηγόρος υποστήριξε ότι δεν δημοσίευσε τον πλήρη φάκελο διότι αυτό θα παραβίαζε τα πνευματικά δικαιώματα των δημοσιογράφων που είχαν υποβάλει τις ερωτήσεις στον Βουλφ.
