Η Μιχαέλα Πόπα από την Ντέβα της δυτικής Ρουμανίας υιοθέτησε το κοριτσάκι το 1999, όταν αυτό ήταν ηλικίας 18 μηνών, από ένα ορφανοτροφείο όπου είχε οδηγηθεί όταν εγκαταλείφθηκε από τους βιολογικούς γονείς του αμέσως μόλις γεννήθηκε.
«Όταν έγινε η υιοθεσία, μου χορηγήθηκε μία ιατρική βεβαίωση ότι η υγεία του παιδιού ήταν άριστη», δήλωσε η Πόπα στα μέσα ενημέρωσης. Όμως έξι μήνες αργότερα, δηλώνει, διαπίστωσε ότι το παιδί έπασχε από βαρεία νοητική υστέρηση και αυτισμό.
«Η θετή μητέρα ανακοίνωσε ότι επιθυμεί την ακύρωση της υιοθεσίας. Η υπόθεση εκδικάζεται», δήλωσε η εκπρόσωπος της διεύθυνσης προστασίας της παιδικής ηλικίας, Σβετλάνα Μιχουλέτ. «Πρόκειται για μία λεπτή περίπτωση, μοναδικός μας σκοπός είναι να υπερασπιστούμε το συμφέρον του παιδιού», πρόσθεσε.
Το 2008 η Πόπα αποφάσισε να το εμπιστευθεί σε ένα ίδρυμα για καθυστερημένα παιδιά, δηλώνοντας ότι δε μπορούσε πια να ασχοληθεί μαζί του, ενώ στο μεταξύ ξαναπαντρεύτηκε και απέκτησε δικό της παιδί.
Σύμφωνα με τη ρουμανική νομοθεσία, μία υιοθεσία μπορεί να κηρυχθεί άκυρη υπό ορισμένες προϋποθέσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση υπερισχύει ως γνώμονας το συμφέρον του ίδιου του παιδιού.