Ο Ζωρζ Περέκ (Georges Perec) γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου 1936 και πέθανε στις 3 Μαρτίου 1982. Ο Ζωρζ Περέκ άρχισε να γράφει παρουσιάσεις βιβλίων και δοκίμια για τις επιθεωρήσεις (λογοτεχνικά περιοδικά) La Nouvelle Revue française και Les Lettres nouvelles, ενώ ταυτόχρονα σπούδαζε ιστορία και κοινωνιολογία στη Σορβόνη. Το 1958-1959 ο Περέκ υπηρέτησε στον γαλλικό στρατό (18ο Régiment αλεξιπτωτιστών) και αμέσως μετά έλαβε ως σύζυγό του την Πωλέτ Πετρά (Paulette Petras). Πέρασαν μαζί ένα έτος (1960/1961) στο Σφαξ της Τυνησίας, όπου η Πωλέτ εργαζόταν ως δασκάλα.
Ο ιδιοφυής γάλλος Ζωρζ Περέκ εκδίδει το 1978 ένα μαγικό βιβλίο. Μέλος μιας εξαιρετικής ομάδας λογοτεχνών, του OuLiPo, συνθέτει ένα από τα πιο πειραματικά μυθιστορήματα στην ιστορία της λογοτεχνίας, που ταυτόχρονα έχει χαρακτηρισθεί «το τελευταίο μείζον γεγονός στην ιστορία της λογοτεχνίας» (Ιτάλο Καλβίνο). Το Ζωή, Οδηγίες Χρήσεως αποτελεί μία αριστοτεχνική σύνθεση 179 ιστοριών αντίστοιχων με τους χώρους μίας οικοδομής του Παρισιού. Σαν ένα τεράστιο παζλ το βιβλίο αποτελείται από κομματάκια ιστοριών που είναι αρμονικά συνδεδεμένα μεταξύ τους, που όμως μπορούν να διαλυθούν και να ξανασυναρμολογηθούν από την αρχή, όπως επίσης και να διαβαστούν ως ένα ξεχωριστό κομμάτι, καθώς κάθε κομματάκι του παζλ, κάθε ιστορία είναι από μόνη της ένα μικρό διήγημα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το μυθιστόρημα βρίθει από αναφορές στα παζλ, τα παιχνίδια, τα ταρώ, τις τράπουλες, είναι το ίδιο ένα μεγάλο παιχνίδι, ένα κείμενο όπου αποκορυφώνεται ο παιγνιώδης τόνος των περεκιανών κειμένων, συνδυασμένος με την αυστηρά προδιαγεγραμμένη λογική του σκακιού. Τα πρόσωπα του έργου κατοικούν σε συγκεκριμένους χώρους της οικοδομής και με αφορμή τους χώρους αυτούς, από τις σκάλες, τα σαλόνια, τις σοφίτες ξετυλίγονται οι ιστορίες μέσα στο χρόνο, καθώς κάθε χώρος μέσα στην εκατονταετή ηλικία της πολυκατοικίας έχει αλλάξει ενοίκους, ενίοτε και αρκετές φορές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δείτε εδώ όλα τα Doodle της Google.
O Ζωρζ Περέκ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1936 από Eβραίους γονείς, που τους έχασε στον πόλεμο. Tο 1965 τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot για το πρώτο του μυθιστόρημα “Tα πράγματα” και το 1978 με το βραβείο Medicis για το “Zωή οδηγίες χρήσεως”.
Παρά τα δύο έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία που τίμησαν το έργο του, ο Ζωρζ Περέκ, ενόσω ζούσε, παρέμεινε ένας μάλλον περιθωριακός συγγραφέας, στα όρια της εκκεντρικότητας. Σήμερα, καθιερωμένος και πολυμεταφρασμένος, εκτιμάται ως μείζων εκπρόσωπος της σύγχρονης γαλλικής αυτοβιογραφικής γραφής, στην οποία έδωσε νέα ώθηση και προοπτική, δίχως να παραγνωρίζεται η συμβολή του στην αυστηρή παράδοση των τεχνοπαιγνίων του Oulipo.
Η επινόηση του νέου και η ανάμνηση του παλαιού είναι οι δύο πόλοι μεταξύ των οποίων κινείται και τους οποίους συνεχώς συνδυάζει ο Περέκ στα κείμενά του. Επιχειρώντας απεγνωσμένα να ολοκληρώσει το πάζλ της προσωπικής του ζωής, από το οποίο λείπουν βασικά κομμάτια (πατέρας, μητέρα, οικείοι, παιδικές μνήμες), διατάσσει και αναδιατάσσει αδιαλείπτως, ταξινομώντας επίμονα και ευρηματικά γνώσεις, εμπειρίες, ενθυμήσεις, αναγνώσματα, προγράμματα, ευφρόσυνες και τραυματικές στιγμές. Ο αναγνώστης της “Σκέψης / Ταξινόμησης” έχει την ευκαιρία να εισέλθει στον δαιδαλώδη μικρόκοσμο του πολυμήχανου αυτού συγγραφέα, όπου κυριαρχεί ένα είδος εύτακτης αταξίας.
Ο Ζωρζ Περέκ είναι γνωστός για συγγραφή με περιορισμούς: το 300 σελίδων μυθιστόρημά του La disparition (1969) είναι ένα λειπόγραμμα, ένα έργο του οποίου καμιά λέξη δεν περιέχει το γράμμα e. Η «σιωπηλή εξαφάνιση του γράμματος θα μπορούσε να θεωρηθεί μία μεταφορά για την εμπειρία των Εβραίων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
