Συμπληρώνονται οχτώ χρόνια από τότε που ο David Bowie έφυγε από τη ζωή νικημένος από τον καρκίνο σε ηλικία 69 ετών. Ήταν σαν σήμερα στις 10 Ιανουαρίου 2016.
Μία μεγάλη μορφή της ροκ, αντισυμβατικός και ευφυής ο David Bowie, πάλεψε με τον καρκίνο μυστικά για 18 μήνες, αφού το γνώριζαν μόνο οι πολύ κοντινοί του.
Έφυγε από τη ζωή στις 10 Ιανουαρίου του 2016, μόλις τρεις μέρες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του αριστουργηματικού άλμπουμ «Blackstar» το οποίο είχε φροντίσει να βγει την ημέρα που συμπλήρωνε τα 69 του χρόνια.
Tο μαύρο αστέρι στο εξώφυλλο του Blackstar «έδειχνε» ότι το τέλος δεν ήταν μακριά…
O David Bowie σημάδεψε με την παρουσία του την παγκόσμια μουσική. Είχε αντιληφθεί από τα πρώτα του βήματα ότι το ρούχο είναι μέρος και βασικός συντελεστής της παράστασης. Και κάπως έτσι, οι πειραματισμοί στη μουσική δεν περιορίστηκαν σε νότες και στίχους, αλλά αποτυπώθηκαν και στις πάρα πολλές προκλητικές ενδυματολογικές του αναζητήσεις κι ας μην ήταν πάντα τόσο επιτυχημένες.
Από το «Space oddity» (1967) με την ολόσωµη glitter στολή έως την περσόνα Ziggy Stardust ο «χαμελαίων της ροκ» άφησε το ανεξίτηλο το στίγμα του στη μουσική και όχι μόνο.
Τα πρώτα χρόνια και η μουσική καριέρα
Γεννημένος στις 8 Ιανουαρίου του 1947 στο Μπρίξτον του Λονδίνου ξεχώρισε από νεαρή ηλικία και από νωρίς απέκτησε την φήμη ενός προικισμένου και συνάμα προκλητικού παιδιού. Από έναν καβγά πήγε να χάσει το μάτι του. Το 1962 τραυματίστηκε σοβαρά στο σχολείο, όταν ένας φίλος του, του έριξε μπουνιά στο μάτι μετά από καβγά για ένα κορίτσι.
Οι γιατροί φοβήθηκαν ότι θα έμενε τυφλός από αυτό το μάτι. Μετά από σειρά εγχειρήσεων και τέσσερις μήνες στο νοσοκομείο, οι γιατροί κατέληξαν ότι η ζημιά δεν μπορούσε να διορθωθεί πλήρως, με αποτέλεσμα ο Bowie να μείνει από το ένα μάτι, με ελαττωματική αντίληψη του βάθους και μόνιμη μυδρίαση. Στα 15 του δημιούργησε την πρώτη του μπάντα και έψαχνε τον καλλιτεχνικό του δρόμο.
Η αρχή της μεγαλειώδους πορείας του στη μουσική και στην τέχνη γενικότερα, σηματοδοτήθηκε το 1969, όταν βγήκε στην κυκλοφορία το πρώτο του τραγούδι «Space Oddity», που κατάφερε να φτάσει το TOP 5 των UK Singles Chart. Το 1972 εμφανίστηκε ξανά με το τραγούδι Starman και το ανδρόγυνο alter ego του «Ziggy Stardust».
«Αμφισβήτησε την βασική πεποίθηση της ροκ μουσικής της εποχής του και δημιούργησε ίσως την μεγαλύτερη λατρεία στον λαϊκό πολιτισμό και την κουλτούρα γενικότερα». Έτσι περιγράφει ο βιογράφος Ντέιβιντ Μπάκλει την επίδραση του Bowie εκείνη την εποχή.
Επιτυχία σημείωσαν και τα τραγούδια «Heroes», «Fame», «Station to Station», «Let’s Dance», τα οποία καταγράφτηκαν σε 25 διαφορετικά άλμπουμ που πούλησαν εκατομμύρια αντίτυπα. Υπήρξε και ηθοποιός με ρόλους τόσο στον κινηματογράφο αλλά και στο θέατρο με κορυφαίες στιγμές του την εκπληκτική εμφάνισή του στον «Άνθρωπο Ελέφαντα».
Μία αυθεντία στις μεταμφιέσεις μου μισούσε τη μόδα
Ο David Bowie είχε καταφέρει να βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των μέσων ενημέρωσης που τον αποθέωναν για τη σεξουαλική του απελευθέρωση, τα φανταχτερά κοστούμια, τα πορτοκαλί μαλλιά, το ιδιαίτερο στιλ του και τις μοναδικές μελωδίες του. Η θέση του παραμένει μοναδική στην ποπ κουλτούρα όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Ταυτόχρονα, ο Bowie έφτιαχνε τη δική του μόδα, χωρίς να είναι «fashion icon», ανάλογα με τους χαρακτήρες που επινοούσε για τους δίσκους του. Αυτους τους ρόλους θα ενσάρκωνε πάνω στη σκηνή και ενίοτε στην ίδια του τη ζωή.
Γνωστός ως ο άνθρωπος με τα «1000 πρόσωπα» εξαιτίας του πολύπλευρου ταλέντου του υπηρέτησε αρκετά είδη μουσικής. Από τη «glam rock» μέχρι την ποπ, την ηλεκτρονική και την πειραματική, ο Bowie κατάφερνε να μαγεύει ανθρώπους με τόσο διαφορετικά μουσικά ακούσματα.
Ο χαρακτήρας «Ziggy Stardust» του Bowie έγινε μεγάλη επιτυχία την άνοιξη του 1972, ξεκινώντας από το single «Starman».
Με αυτόν τον χαρακτήρα και όλους τους υπόλοιπους που ακολούθησαν, «Aladdin Sane», «Diamond Dog», «Gouster», ο Μπάουι προσαρμοζόταν σε έναν ρόλο που του ταίριαζε απόλυτα και γινόταν ένα με αυτόν.
Ήδη από την επιτυχία της glam rock περσόνας του Ziggy Stardust, ο Bowie κατανάλωνε τεράστιες ποσότητες κοκαΐνης φλερτάροντας με το θάνατο.
Τα χρόνια 1974 έως το 1976 τα είχε χαρακτηρίσει ως «οι πιο σκοτεινές μέρες της ζωής μου», μέρες ξέφρενης κατανάλωσης κοκαΐνης, που οδήγησαν στην δημιουργία του άλμπουμ «Station to Station» και της περσόνας του «Λεπτού Λευκού Δούκα», του «τρελού αριστοκράτη» με τα λευκά πουκάμισα και το μαύρο γιλέκο.
Ο Bowie ξεκίνησε να αλλάζει ασταμάτητα στιλ και παρουσιαστικό. Για την ακρίβεια κάθε 18 μήνες! Παρόλο που δεν ήταν όλες οι εκκεντρικές επιλογές επιτυχημένες πάντα έκλεβε τις εντυπώσεις. Ακόμα και οι πιο κάζουαλ εμφανίσεις του θεωρήθηκαν επιτυχημένες.
Κι όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο ο Bowie δεν ήταν λάτρης της μόδας. «Η μόδα είναι κάτι που πάντα με ενθουσίαζε. Αλλά δεν έχω αισθανθεί ποτέ την ανάγκη να είμαι μοδάτος. Όταν ήμουν νέος φυσικά είχα χρησιμοποιήσει τη μόδα επειδή ήταν απαραίτητη για τη δουλειά μου, αλλά ποτέ δε θεώρησα τον εαυτό μου στιλάτο», είχε δηλώσει κάποτε.
Τα 80’s τον βρίσκουν σε νέες ενδυματολογικές αναζητήσεις, με σγουρά μαλλιά, χρωματιστά κοστούμια, παπιγιόν και τιράντες, να τραγουδά μαζί με τον Freddie Mercury το Under Pressure και να σκαρφαλώνει στα charts.
Ήταν μοναδικός, όχι μόνο στο να γράφει αριστουργήματα αλλά και στο τρόπο που τα παρουσίαζε. Εκτός των άλλων ήταν ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος, που διάβαζε όλο το 24ωρο.
Η είδηση του θανάτου του στις 10 Ιανουρίου 2016 σκόρπισε θλίψη σε όλον τον κόσμο.
Σε όλες σχεδόν τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες οι θαυμαστές του δίπλα στα αναμμένα κεριά τραγουδούσαν και χόρευαν με τις μεγάλες επιτυχίες του. Στο Domtoren της Ολλανδίας οι καμπάνες του καθεδρικού ναού χτυπούσαν στη μελωδία του Space Oddity.
Στο νούμερο 23 της Heddon Street στη βρετανική πρωτεύουσα όπου ο Λεπτός Λευκός Δούκας φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο του Ziggy Stardust εκατοντάδες θαυμαστές πήγαν να αφήσουν ένα λουλούδι ή ένα σημείωμα. Το ίδιο συνέβη και στο σπίτι του στο Σόχο της Νέα Υόρκης.
Υπολογίζεται ότι τις πρώτες 12 ώρες από την είδηση του θανάτου του 35 εκατ. χρήστες στα social media πραγματοποίησαν κοντά στις 100 εκατομμύρια αναρτήσεις. Πολύ μεγάλη και η ανταπόκριση από τους φίλους του από τον χώρο στη μουσικής που έσπευσαν να αποχαιρετήσουν έναν θρύλο της μουσικής.
Εκ των υστέρων έγινε γνωστό ότι έπασχε από καρκίνο στο συκώτι και οι ελάχιστοι άνθρωποι που το ήξεραν, εκτός από την οικογένειά του, ήταν ο παραγωγός του Τόνι Βισκόντι και ο σκηνοθέτης του μιούζικαλ «Lazarus» που αφορούσε την θεατρική μεταφορά του «Ο άνθρωπος που έπεσε στην γη», Ιβο Βαν Χόουβ.
Δισκογραφία
• David Bowie (1967)
• Space Oddity (1969)
• The Man Who Sold the World (1970)
• Hunky Dory (1971)
• The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (1972)
• Aladdin Sane (1973)
• Pin Ups (1973)
• Diamond Dogs (1974)
• Young Americans (1975)
• Station to Station (1976)
• Low (1977)
• Heroes (1977)
• Lodger (1979)
• Scary Monsters (And Super Creeps) (1980)
• Let’s Dance (1983)
• Tonight (1984)
• Never Let Me Down (1987)
• Tin Machine (1989)
• Tin Machine II (1991)
• Black Tie White Noise (1992)
• The Buddha of Suburbia (1993)
• Outside (1995)
• Earthling (1997)
• Hours… (1999)
• Heathen (2002)
• Reality (2003)
• The Next Day (2013)
• Blackstar (2016)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163