Ο ηθοποιός Αλέξανδρος Μπουρδούμης πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση «Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας, και μίλησε στην εκπομπή «MEGA Καλημέρα» για το θέατρο, αλλά και τη σχέση του με τη Λένα Δροσάκη.
To «EMBASSY Theater», ένα υπερσύγχρονο θέατρο ανοίγει τις πόρτες του στον χώρο του ιστορικού κινηματογράφου «Embassy», στο Κολωνάκι, κι επαναλειτουργεί ως χώρος πολιτισμού.
«Είναι ένα υπερθέαμα σε ένα ολοκαίνουριο χώρο, σε ένα καινούριο θέατρο. Σε ένα ιστορικό χώρο, στο παλιό σινεμά στο Embassy. Το μυθιστόρημα αυτό είναι ένα σκοτεινό παραμύθι και χαίρομαι που θα παίξω αυτόν τον μυθικό ήρωα. Είναι από τους δυσκολότερους ρόλους του παγκόσμιου δραματολογίου και όχι μόνο του μιούζικαλ.
Έχω κάνει άλλες δύο παραστάσεις για παιδιά, οπότε έχω πάρει την ‘κρυάδα’. Έχω την αίσθηση πως τα παιδιά, πέρα από το εντυπωσιακό με τις led οθόνες και τα σκηνικά, θα μείνουν στη ουσία του έργου και στο ταξίδι που κάνει ο Τσάρλι».
Ο ίδιος, όμως, όπως αναφέςρει, ως παιδί δεν ήταν φανατικός των Χριστουγέννων, όπως λέει. «Δεν ήμουν φανατικός των Χριστουγέννων. Από τότε που έγινα πατέρας μπήκα σε ένα άλλο κλίμα. Πάντα δούλευα πολύ τις γιορτές, δεν ένιωθα πως θα κάτσω να χαλαρώσω. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια τα νιώθω κάπως διαφορετικά», σημειώνει ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης.
Σε σχέση με τον γιο του μετά το διαζύγιο, το όποιο ξάφνιασε τους θαυμαστές του, είπε πως αυτό που θέλει το παιδί είναι να καταλάβει πως οι γονείς είναι εκεί για να τον αγαπάνε και να τον στηρίζουν.
«Όλα τα άλλα είναι στο ζευγάρι. Δεν θα υπάρχει το κλασικό των γιορτών αλλά είναι σε μία μεταβατική ηλικία και τώρα θα αρχίσει να τα βιώνει όλα. Θέλω να πιστεύω πως ως μπαμπάς είμαι παρών ακόμα και μετά το διαζύγιο», ανέφερε ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης.
Το διαζύγιό του με την ηθοποιό Λένα Δροσάκη ήρθε μόλις λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωση της δίκης κατά του Πέτρου Φιλιππίδη και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης την στήριξε.
«Ήμουν παρών δίπλα της για να τη στηρίξω. Το έκανα γιατί ήθελα να είμαι παρών για αυτό που έχει συμβεί. Πάντα όταν παίρνεις μία θέση υπάρχει ένα κόστος.
Έτσι, παίρνεις μία απόφαση και εγώ ήθελα να είμαι παρών στη Λένα και στους υπόλοιπους. Ήθελα να δείξω με τη στάση μου πως τους υπερασπίζομαι.
Θυμάμαι τότε σε γυρίσματα να έρχονται νέοι συνάδελφοι και να λένε ‘ευχαριστηθούμε γιατί τώρα, μίλησε κάποιος και έχουμε ένα ‘πάτημα’».