«Έστελνα μηνύματα στο κινητό του πατέρα μου και απαντούσα μόνη μου», λέει η Άννα Φλωρινιώτη.
Ένα χρόνο από τον θάνατο του πατέρα της και έξι μήνες από τον χαμό του αδελφού της, η Άννα Φλωρινιώτη μίλησε στο Πρωινό για το πόσο δύσκολα βιώνει την απώλεια των δύο αγαπημένων της προσώπων.
«Το βράδυ όταν πηγαίνω σπίτι είναι δύσκολο πολύ. Η μαμά μου είναι χάλια. Παλεύουμε και οι δύο. Η μία στηρίζει την άλλη, αναλόγως ποια είναι πιο ευάλωτη.
Όταν έπαθα αυτό το μεγάλο κακό δεν ήθελα κανέναν δίπλα μου. Ήθελα μόνο τους φίλους μου που είχα από παιδάκι κι αυτούς είχα βέβαια και τους έχω πάντα. Δεν ήθελα σύντροφο.
Όσο περνάει ο καιρός αρχίζω και νιώθω και την ανασφάλεια ότι είμαι μόνη μου και δεν έχω στήριγμα, γιατί τα έχω φορτωθεί όλα εγώ. Αρχίζω να έχω την ανάγκη να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου, να με στηρίζει έστω ψυχολογικά», εξομολογήθηκε η Άννα Φλωρινιώτη και συνέχισε:
«Φοράω το κόκκινο κραγιόν που άρεσε στον μπαμπά μου. Βέβαια, δεν του άρεσαν τα μαύρα. Βλέπω καθημερινά στον ύπνο μου τον μπαμπά και τον αδελφό μου».
«Δεν έχω σβήσει το τηλέφωνο του αδελφού μου και του μπαμπά μου από τον τηλεφωνικό μου κατάλογο. Τα κινητά και των δύο τα έχω σπίτι. Στην αρχή έστελνα μηνύματα στο κινητό του πατέρα μου και απαντούσα μόνη μου», αποκάλυψε η Άννα Φλωρινιώτη.