Ο Τάσος Ιορδανίδης πήρε το λόγο για η Θάλεια Ματίκα δεν κατάφερε να κρύψει τη συγκίνησή της, στο θέατρο «Άλφα». Στο τέλος της παράστασης ο ηθοποιός θέλησε να απευθυνθεί στο κοινό και να εκφράσει τη βαθιά ευγνωμοσύνη του, στον Στέφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου που είχε πάει να δουν τη θεατρική παράσταση.
Αρχικά, ο Τάσος Ιορδανίδης ξεκίνησε λέγοντας: «Καλησπέρα, θέλω λίγο τον χρόνο σας. Το 2020 μετά τον κορονοϊό βρισκόμασταν οι καλλιτέχνες σε μια απελπιστική κατάσταση, όντως οι περισσότεροι από εμάς. Και έρχονται δύο άνθρωποι, οι οποίοι είναι μέρος της ιστορίας του ελληνικού πολιτισμού και το έχουμε πει σε συνεντεύξεις πολλές φορές, είναι οικογένεια πλέον για εμάς, έρχονται ο Στέφανος Ληναίος και η Έλλη Φωτίου, ερχόμαστε σε συνεννόηση και ερχόμαστε εδώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αρχίζουμε και λειτουργούμε από το ’21 με το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» και βλέπετε – δεν το λέω για να κοκορευτούμε – βλέπετε ότι πάμε καλά, κάτι κάνει αυτή η παράσταση, απ’ ότι φαίνεται. Οφείλουμε τα πάντα, οφείλουμε τα περισσότερα, για να μην γίνομαι έτσι φαφλατάς, σε αυτούς τους δύο καλλιτέχνες, των οποίων είναι το σπίτι εδώ μέσα».
Και πρόσθεσε: «Το “Θέατρο ‘Αλφα” από το ’70 έχει μια τεράστια πορεία, είναι ένα από τα 5 ιστορικά θέατρα για την Αθήνα μας, έχει χαρακτηριστεί δηλαδή και η ζωντανή ιστορία αυτού του θεάτρου μετά από 4 χρόνια που είμαστε εδώ, γιατί δεν ήθελαν να έρθουν από τη συγκίνηση, φοβόντουσαν τη συγκίνηση, είναι απόψε εδώ, ο κ. Ληναίος και η κ. Φωτίου».
Στη συνέχεια, οι δύο ηθοποιοί κατέβηκαν κάτω από τη σκηνή και αγκάλιασαν το Στέφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου. Ο ηθοποιός και θεατρικός επιχειρηματίας προχώρησε στη μέση του θεάτρου και με τη σειρά του μίλησε με μεγάλη συγκίνηση για τη σημασία που έχει αυτό το θέατρο για εκείνους. «Δεν πίστευα ποτέ ότι αυτό το θέατρο που φάγαμε τη ζωή μας για 60 χρόνια, είμαστε μαζί 60 χρόνια. Είναι μια παράσταση που δεν έχει καμία σχέση με εμάς, είναι πια το μέλλον. Αυτά τα δύο παιδιά νόμιζαν ότι ήταν σπίτι τους, νόμιζαν ότι ήταν σπίτι τους, και επειδή δεν ακούμε και καλά όπως καταλαβαίνετε, καταλαβαίναμε όμως από τις αντιδράσεις σας πως είναι πια ένας άλλος χώρος».
Μάλιστα, όσο μιλούσε ο Στέφανος Ληναίος, η Θάλεια Ματίκα ήταν βαθειά συγκινημένη και σκούπιζε τα δάκρυα της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Επίσης, συμπλήρωσε: «Απορώ πώς αντέξανε αυτά τα τρία κτίρια, μέχρι να έρθω εδώ είχα κλάψει 3 φορές και όμως άντεξαν, όχι μόνο γιατί τελικά αυτή η εικόνα που μας έδιναν στην αρχή ήταν άγνωστη, άγνωστη εντελώς, εμείς έχουμε ασχοληθεί με αυτήν την ποίηση της καθημερινότητας, που ήταν αυτό το έργο, ποίηση δύο ζευγαριών σημερινών, εμείς έχουμε ζήσει σε έναν άλλον κόσμο που από μικρά παιδιά αντέξαμε Κατοχές, δικτατορίες, αντιστάσεις, κυνηγητά και τόσα πράγματα και έχουμε ένα θέατρο δικό μας. Πώς το καταφέραμε, δεν ξέρω. Ίσως επειδή εμείς ούτε βίλες αγοράσαμε, ούτε άλλα πράγματα».
