Ο Δήμος Βερύκιος υποστηρίζει ότι δεν κατάφερε να βγάλει αρκετά χρήματα από την δημοσιογραφία. Όπως λέει ανήκει στους λεγόμενους «ομπρελιστές», στους ανθρώπους που την εποχή που «έβρεχε» χρήματα ο ίδιος κρατούσε ομπρέλα. Δεν μετανιώνει για αποφάσεις που πήρε κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας. Μίλησε για την σύζυγο και την κόρη του, ενώ θυμήθηκε με συγκίνηση τα όσα συνέβησαν στην κηδεία του πατέρα του.
«Από τη δημοσιογραφία έγινα πλούσιος σε… συναισθήματα. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που, όταν «έβρεχε» λεφτά, εγώ κρατούσα ομπρέλα. Μου δόθηκε αυτή η δυνατότητα και όχι μόνο μία φορά. Δεν έκανα λεφτά, δεν βαρυγκωμάω», υποστηρίζει ο Δήμος Βερύκιος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο One Channel, στην εκπομπή του Μάνου Νιφλή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Θα μου πεις… δεν έχεις υποχρεώσεις; Και πώς σπουδάζει η Σοφία τέσσερα χρόνια στα Γιάννενα; Η ζωή είναι και ακριβή και δύσκολη, ναι».
«Αν είσαι εντάξει στη ζωή και καλός άνθρωπος, σου έρχονται και καλές στιγμές. Εγώ λεφτά στις τράπεζες δεν έχω. Τι να τα κάνω εγώ τα σκάφη και τα κότερα;», συμπληρώνει ο δημοσιογράφος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Με την Πίκια είμαστε μαζί από τον Ριζοσπάστη, τέσσερις δεκαετίες. Πήγα ένα βράδυ να κοιμηθώ στο σπίτι της σώγαμπρος στον Χολαργό και δεν… ξανάφυγα».
«Η κόρη μας, η Σοφία, έφερε τύχη, χαρά και ικανοποίηση στη ζωή μας. Έφερε «δόξα». Μας έχει βάλει τα γυαλιά και στους δύο, γιατί και η Πίκια ήταν εξαιρετική δημοσιογράφος αλλά τα θυσίασε όλα για το παιδί. Βγήκε σε πρόωρη σύνταξη για να είναι δίπλα στη Σοφία», εξομολογείται ο Δήμος Βερύκιος για τη σύζυγο και την κόρη του.
Αναφερόμενος στον τόπο καταγωγής του, την Ελευσίνα και μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια, ο Δήμος Βερύκιος στάθηκε και στο παντοπωλείο που είχε η μητέρα του και την επαφή που είχε με τους Ρωσοπόντιους που είχαν αρχίσει να καταφτάνουν πρόσφυγες στην περιοχή.
«Εκεί στη γειτονιά τη δική μας ήρθαν κάποια στιγμή αρχές της δεκαετίας του ’70 επί Χούντας, ένα καραβάνι από Ρωσοπόντιους και εγκαταστάθηκαν έξω από το αεροδρόμιο, από την 112 Πτέρυγα Μάχης. Η οικογένεια η δική μου ήταν αυτή, η οποία τους περιέθαλψε. Τους δίναμε βερεσέ, ψώνιζαν τα πάντα… Υγραέριο, πετρέλαιο, ζυμαρικά, ό,τι ήθελαν…», ανέφερε ο γνωστός δημοσιογράφος.
Συγκινητική είναι η στιγμή που ο Δήμος Βερύκιος περιγράφει από την ημέρα που θα γινόταν η κηδεία του πατέρα του: «Το 2011 πεθαίνει ο πατέρας μου. Και πάω από νωρίς στην εκκλησία για να περιμένω. Και τι αντικρίζω; Μια αρμάδα από Ρωσοπόντιους πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς να έχουν συγκεντρωθεί για να του αποτίσουν φόρο τιμής».
